Δηλαδή έπρεπε να περάσουν τρείς μήνες στο forum για να ανακαλύψω αυτό το νήμα?
Τα έχω πει κατά καιρούς σε διάφορα νήματα αλλά θα προσπαθήσω να τα μαζέψω όλα εδώ που είναι η θέση τους!
Ξεκίνησα λοιπόν το η.τ. το σεπτέμβρη του 2015 δειλά δειλά γιατί με μπούχτισε το κ.τ.. Το ξεκίνησα κυρίως για να ικανοποιήσω τη συνήθεια της κίνησης του χεριού και του "ντουμανιού" παρά σκεπτόμενος τη νικοτίνη και πως θα την αντικαταστήσω. Για αυτό και δεν ασχολήθηκα καν με άλλους τρόπους διακοπής. Με αυτή τη λογική και ενάντια σε όλους όσους μου έλεγαν να ξεκινήσω με 12mg το λιγότερο, το πρώτο μου υγρό ήταν στα 6mg, έτσι για μια αναγνωριστική πρώτη επαφή. Την πρώτη εβδομάδα είχα μαζί μου τον καπνό μου, τον οποίο τελικά δε χρειάστηκα ούτε μια φορά! Μέσα σε αυτή την εβδομάδα, υπήρξε και ένας καταιγισμός πληροφοριών αφού καθόμουν κάθε μέρα και έβλεπα πάρα πολλά βίντεο, παρουσιάσεις και γενικότερα έριξα περισσότερο διάβασμα απο ότι σε όλη μου τη σχολική ζωή...
(ευτυχώς τώρα ηρέμησα κάπως) Κοινώς, κάηκα!
Σε μια βδομάδα λοιπόν μέσα, είχα ήδη αποφασίσει για τον δεύτερο ατμοποιητή μου ο οποίος (ευτυχώς και κατά τύχη) ήταν subohm και ντουμανάτος, γιατί ταυτόχρονα αποφάσισα να δοκιμάσω το επόμενο υγρό μου να είναι φλορέξ.
Δεύτερη βδομάδα λοιπόν, ο καπνός έχει φύγει πια απο την τσέπη και έχω πάρει ένα υγρό φλορέξ, καπνικό όπως το πρώτο αλλά μαζί με κάτι φουντούκια βανίλιες καραμέλες που μου άρεσε πολύ και ξεκινάω να το ατμίζω στον καινούριο ατμοποιητή. Το παλεύω λίγο στην αρχή γιατί δεν έχω καταλάβει ακόμα τι και πως είναι οι πνευμονικές τζούρες, σε φάση που απογοητεύομαι και λίγο απο τον καινούριο ατμο που έχω διαβάσει τα καλύτερα, μέχρι που ξαφνικά και ασυναίσθητα, παίρνω βαθιά ανάσα και κατεβαίνει ο ατμός όλος με τη μία κάτω! Αποκάλυψη! Αυτό ήταν. Εκεί τελείωσε η νικοτίνη για μένα. Το πρώτο μου υγρό με την 6άρα δεν το ξαναχρησιμοποίησα. Τζούρα...ντουμάνι...κανά κυκλάκι να θυμόμαστε τα "παλιά" και όλα καλά!
Περνάνε οι μέρες έτσι λοιπόν και δεν έχω καταλάβει τίποτα. Λες και δεν κάπνιζα ποτέ απο άποψη νικοτίνης. Για αυτό είπα και σε κάποιο άλλο νήμα οτι μάλλον είμαι απο τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να το κόψουν μαχαίρι.
Αισίως έχω φτάσει τους πέντε μήνες στο η.τ. και τους πέντε παρά μία εβδομάδα περίπου με φλορέξ.
Ταυτόχρονα έρχονται και όλα τα καλά της διακοπής του κ.τ. (όσφρηση, γεύση κτλ κτλ) και νίωθω πια ελεύθερος! Ελεύθερος γιατί τα τελευταία χρόνια το σκεφτόμουν όλο και πιο πολύ να το κόψω, αλλά έπρεπε να μπουχτίσω για να το πάρω απόφαση. Και έχω κρατήσει λοιπόν τη συνήθεια της κίνησης του χεριού, την οποία συνδυάζω πια με μια ( και παραπάνω) ωραία γεύση και είμαι ευτυχισμένος!
Το θέμα χόμπυ που έχει αναφερθεί ισχύει και για μένα. Ο δεύτερος ατμοποιητής που είπα πριν, ο ντουμανάτος, ήταν και ο πρώτος μου επισκευάσιμος. Ώρες σε δοκιμές αντιστάσεων και πολύ υπομονή. Το η.τ. είναι ένα αντικείμενο για το οποίο μαθαίνω συνεχώς πράγματα και είναι και αυτός ένας λόγος που το κάνω ακόμα. Μου κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Ίσως όταν νιώσω οτι δεν έχει κάτι άλλο να δώσει, εμένα πάντα δεν το γενικεύω, να το σταματήσω. Μέχρι τότε όμως θα απολαμβάνω τα φλορέξ υγρά μου με τις γευσάρες τους και τις δοκιμές και πειραματισμούς μου σε διάφορα στησίματα!
Η μόνη νικοτίνη που παίρνω και εγώ πια είναι σε δοκιμές υγρών. Και έχει πλάκα μερικές φορές που δοκιμάζω κανένα υγρό με 12άρα νικοτίνη και φεύγω απο το μαγαζί με οκτάρια...
Επίσης εχει πλάκα η αντίδραση όσων λέω οτι έκοψα τη νικοτίνη απο την πρώτη εβδομάδα...
Αυτό το ύφος σαν να βλέπουν αρειανό...! Και δεν το λέω υποτιμητικά για κανέναν και σίγουρα όχι για να φανώ κάπως με την τόση γρήγορη διακοπή της νικοτίνης. Ίσα ίσα το διακωμωδώ και αυτοσαρκάζομαι.
Πιστεύω ήμουν και τυχερός γιατί έκατσαν οι επιλογές μου ακριβώς όπως έπρεπε και βοήθησαν στο μέγιστο. Δε νομίζω στον πρώτο μου, μέτριο ατμο να μπορούσα να μείνω με φλορέξ υγρό σε τσιγαρίσιες τζούρες.
Μεγάλο το μήνυμα το ξέρω και συγγνώμη αν κούρασα. Αλλά τόσες σκέψεις δύσκολο να χωρέσουν σε δύο προτάσεις!
Σίγουρα θα μου έρθουν και άλλα αργότερα, αλλά λέω να μη σπάσω άλλο το κεφάλι μου και να σταματήσω εδώ το brainstorming....