Έχω διαπιστωμένο από προσωπική εμπειρία, ότι το "κάψιμο" ή "χτύπημα" στον λαιμό είναι αποτέλεσμα της νικοτίνης στο υγρό. Φυσικά, το είδος και το μέγεθος του χτυπήματος, έχει διαφορές από ατμοποιητή σε ατμοποιητή, καθώς και από εταιρεία σε εταιρεία υγρού, άλλα είναι πιο ήπια κι άλλα πιο δυνατά. Το λέω αυτό γιατί δοκίμασα για 2 εβδομάδες υγρό χωρίς νικοτίνη, και δεν καταλάβαινα τί-πο-τα στον λαιμό, όσο κι αν ρουφούσα, όσο κι αν ανέβαζα τα volts!
Επίσης, για να επιβεβαιώσω και τους υπόλοιπους, όντως δεν υπάρχει υγρό που να είναι ίδιο με τον καπνό του κανονικού τσιγάρου. Θεωρώ ότι η σκέτη γλυκερίνη, κυρίως VG πλησιάζει λίγο την... καπνίλα, ίσως και με μερικές προσμίξεις από cigarillos της El-Toro ή κάποιες άλλες καπνικές γεύσεις, ανάλογα με το τί κάπνιζε ο καθένας στο παρελθόν.
Η προσμίξεις υγρών μέσα στον ατμοποιητή (κυρίως καρτό) έχει όντως "περίεργα" αποτελέσματα, άλλες φορές δυσάρεστα, ενίοτε και ευχάριστα όμως.
Το κακό με το Η.Τ. είναι ότι υπάρχουν αμέτρητοι συνδυασμοί που μπορείς να κάνεις με υγρά, ατμοποιητές, ρεύματα, φυτίλια, σύρματα κ.ο.κ. και θέλει από λίγο (αν σου κάτσει) ως και πολύυυυυ ψάξιμο (αν δεν σου κάτσει). Έχω κάνει αρκετές δεκάδες συνδυασμούς και δεν μπορώ να πώ ότι είμαι 100% ευχαριστημένος, έχω φτάσει όμως, από την αρχή σχεδόν, σε τέτοιο σημείο ικανοποίησης, ώστε να μην θέλω να επιστρέψω στην παλιά μου εξάρτηση-συνήθεια εδώ και 2 χρόνια τώρα. Όλο αυτό το διάστημα, εξακολουθώ να πειραματίζομαι με σύρματα, αντιστάσεις, φυτίλια, σεταρίσματα, αλλά και νέους ατμοποιητές και υγρά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζει την επιμονή και την υπομονή!