Πριν την ψήφιση του Ν.4419, για τον οποίον τα αισθήματά μου δεν είναι τόσο ευγενικά όσο του [member=415]panos[/member], ήταν πιο συχνό το φαινόμενο ατμιστών να βαράνε ντουμάνια σε χώρους όπου απαγορευόταν το κάπνισμα (αλλά όχι το άτμισμα δια νόμου) με τη δικαιολογία ότι δεν απαγορεύεται.
Έχω την εντύπωση ότι τείνει να περιοριστεί αυτό το κακό συνήθειο της επιδεικτικής εκπνοής με ύφος "γατάκια, εσείς δεν μπορείτε να καπνίσετε αλλά εγώ κάνω το δράκο".
Όπως έχω πει και στο παρελθόν, εκκρεμεί συζήτηση προσφυγής του ΣΕΕΗΤ ενώπιον του ΣτΕ για την αποσύνδεση του ατμίσματος από τον αντικαπνιστικό Νόμο του 2008. Θέλω να ελπίζω ότι:
α) Θα γίνει δεκτή και θα διαταχθεί ο νομοθέτης να απαλείψει το συγκεκριμένο άρθρο [προφανώς με τροπολογία]
β) Θα ακολουθηθεί η βρετανική γραμμή, σύμφωνα με την οποία ο εκάστοτε ιδιοκτήτης επιχείρησης θα δύναται να επιτρέψει ή να απαγορέψει το άτμισμα στην επιχείρησή του
γ) Θα απαγορευτεί το άτμισμα εντός νοσοκομείων, σχολικών συγκροτημάτων συμπεριλαμβανομένων και των εξωτερικών χώρων και λοιπών παρομοίων ευαγών ιδρυμάτων
Να πούμε εδώ ότι ο νομοθέτης μπορεί άνετα και χωρίς απολύτως κανένα συνταγματικό κώλυμα, να ψηφίσει νέο Νόμο (ή να προσθέσει με τροπολογία στο Ν. 4419 ή ακόμα και στον αντικαπνιστικό του 2008 ) ο οποίος να απαγορεύει συγκεκριμένα το άτμισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους, χωρίς όμως να το υπαγάγει στις διατάξεις του αντικαπνιστικού, ως έχει σήμερα.
Το ΣτΕ δεν κρίνει την ορθότητα, τη λογική, τη χρησιμότητα ενός Νόμου. Κρίνει το κάτα πόσο συμμορφώνεται με τις επιταγές του Συντάγματος. Αυτή τη στιγμή φρονώ, όπως και πολλοί νομικοί, ότι η σύνδεση του ατμίσματος με το κάπνισμα μέσω του αντικαπνιστικού νόμου όπως ισχύει, δεν συμμορφώνεται με το Σύνταγμα και εκεί πατάει και η προσφυγή η οποία περιμένω να είναι επαρκώς τεκμηριωμένη (δυστυχώς δεν είναι δημόσιο έγγραφο και δεν υπάρχει πρόσβαση σε αυτή, εκτός αν κάποια στιγμή τη δημοσιεύσει ο ΣΕΕΗΤ, πράγμα που πολύ θα ήθελα).