Έτυχε να περάσω το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μου στο νοσοκομείο, σήμερα.
Αν και πήγα εκεί χωρίς συναισθηματική φόρτιση, γιατί η περίπτωση της επίσκεψής μου δεν ήταν και τόσο σοβαρή, ομολογώ ότι ταράχτηκα βλέποντας ανθρώπους να πονούν και έναν συνάνθρωπο να πεθαίνει.
Προσπάθησα να είμαι ψύχραιμος και να μην θυμάμαι το γεγονός ότι 5 χρόνια πριν, τέτοια μέρα, φορούσα γραβατούλα, ωραία ρούχα και ήμουν σε μια κηδεία.
Σήμερα λοιπόν, μπαίνοντας εδώ, βλέπω... δεν βλέπω, η σκόνη της μάχης δεν με αφήνει...
Είναι πολύ λογικό ο ένας να υπερασπίζεται την επιστημονική του έρευνα και ο άλλος την ποιότητα των υγρών του.
Όμως, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί τόση φασαρία...
Έχει δέσει με τον εγκέφαλό μας, εδώ και πάρα πολύ καιρό, κυρίως μέσα από τα δικά μας βιώματα, ότι το ΗΤ είναι πιο ασφαλές από το ΚΤ και με βάση αυτό πορευόμαστε. Σε μια έρευνα, κάποια υγρά θα βρεθούν καλύτερα στην Χ ιδιότητα, κάποια άλλα όχι... ίσως αυτό αναστραφεί στην μελέτη της Υ ιδιότητας κ.ο.κ.
Είμαστε εξαρτημένοι από τη νικοτίνη.
Το ΗΤ δεν είναι το κλειδί του Παραδείσου, που προσφέρεται σε λίγους τυχερούς επειδή από καθαρή τύχη έμαθαν το κόλπο και δεν προσπάθησαν καν.
Θέλει προσπάθεια και όχι διχασμούς.
Φυσικά και πρέπει να ελέγχουμε, όχι μόνο τη συνήθεια του ΗΤ σαν δόγμα, αλλά και τους νοθευτές υγρών που μπορεί να παρουσιαστούν στο μέλλον (προσοχή! στο μέλλον, είναι πολύ νωρίς ακόμα για τέτοια).
Να τονίσω ένα γεγονός που βγάζω από την εμπειρία μου από την έρευνα και τις επιστημονικές μελέτες σε άσχετους χώρους:
Είναι πολύ σημαντικό το ότι οι μελέτες που γίνονται για το ΗΤ είναι οι πρώτες.
Φανταστείτε να είχε προλάβει μια μεγάλη καπνοβιομηχανία να βγάλει κάτι ανάλογο...
Θα ρωτούσαμε για ανεξαρτησία, χρηματοδότηση κλπ... Όμως μόνο εμείς, στο μικρό χωριό μας... Όλοι οι άλλοι απέξω, θα θεμελίωναν στον εγκέφαλό τους τα οποιαδήποτε αποτελέσματα, αντικειμενικά ή όχι, ανεξάρτητα ή όχι.
Έχουμε αυτή την πολυτέλεια και τόλμη. Να είμαστε πρωτοπόροι. Όλοι.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια για διχασμούς.
Την κόντρα του ψαρά με τον σιδερά, στο χωριό του Αστερίξ, ο Ιούλιος Καίσαρας δεν την έμαθε ποτέ...
Την ένωση των δυνάμεών τους όμως, την ξέρει και την χαίρεται όλος ο κόσμος.
Κανένας επιστήμονας δεν θα ρίσκαρε την όποια έρευνα, αν δεν μαρτυρούσαμε όλοι μας τα οφέλη σε σχέση με την παλιά ζωή μας, χωρίς να σκεφτόμαστε τι υγρό ατμίζουμε (άλλωστε, μας ρώτησαν πολλοί απέξω;).
Ένα μπράβο...
σε εμάς,
στους παραγωγούς υγρών
στους ερευνητές της αλήθειας (όπως ο γιατρός μας).
Αυτή τη στιγμή, μόνο αυτά μετράνε.