Ας ρίξουμε λοιπόν και μια ματιά στη σειρά Black Label και συγκεκριμένα στα 9 υγρά που μου έστειλε η εταιρεία για δοκιμή. Οι ατμοποίητές που θα χρησιμοποιήσω, είναι ένας κλώνος Kayfun 3.1ES και ένας κλώνος Erlkonign και το στήσιμό τους θα το αναφέρω σε κάθε υγρό καθώς ενδέχεται να αλλάξει. Ρεύμα θα δίνει με... παλμό ένα SVD και όλα τα υγρά είναι PG based στα 6mg νικοτίνης. Σε κάθε υγρό αλλάζει το βαμβάκι το οποίο «στρώνεται» με 1 ml σκέτη βάση Umami 87.5%VG και 5mg νικοτίνης, ενώ αφού αδειάσει το τανκ, προσθέτω μισό τανκ βάση για τον έλεγχο της επιμονής του αρώματος. Στα τανκ των ατμοποιητών θα μπαίνουν περίπου 2.5ml υγρό γιατί αλλιώς με βλέπω να μπαφιάζω!
Black Label Cigarillo, 6mg
Kayfun 3.1ES Clone, Double Twisted Kanthal A1 0.25mm, 1.5Ω
Erlkonign Clone, Kanthal D 0.28mm, 1.6 Ω
Κατά το σύνηθες πλέον της εταιρείας, όταν έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη, δεν ήταν εμφανής καμία χαρακτηριστική μυρωδιά. Ίσως ελάχιστη καπνική μυρωδιά αλλά μέχρι εκεί. Γέμισα τους ατμοποιητές μου και ξεκίνησα, περιμένοντας να γευτώ μία ωραία, καπνική, πουρίσια αίσθηση. Τζίφος! Το μόνο που μου έδωσε ο 3.1, ήταν μόνο μια πιο ελαφριά και πιο εκλεπτυσμένη έκδοση του Red Label Nocturne. Ίσως με κάποιο διαφορετικό καπνικό αλλά δεν παίρνω και όρκο. Έπιασα τον Erl για να δω μήπως και μου ξέφυγε κάτι αλλά μάταια. Παρόλο που βαθμολόγησα ψηλά το Nocturne, αυτό θα το βάλω στα 50/100. Αφ’ ενός είναι νόστιμο υγρό, αφ’ ετέρου όμως δεν μου αρέσει να παίρνω το ίδιο υγρό, απ’ την ίδια εταιρεία, με διαφορετικό όνομα και ετικέτα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Σίγουρος για την άποψή μου, δεν μπήκα καν στον κόπο να δοκιμάσω να βάλω σκέτη βάση ή να ερευνήσω την περιγραφή της εταιρείας, ίσως από φόβο μην χρειαστεί να χαμηλώσω
και άλλο τη βαθμολογία μου.
Black Label Puro Dark, 6mg
Kayfun 3.1ES Clone, Double Twisted Kanthal A1 0.25mm, 1.5Ω
Erlkonign Clone, Kanthal D 0.28mm, 1.6 Ω
Φέρνοντας λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη, περίμενα να βρω μια μυρωδιά, είτε ανύπαρκτη είτε εξαιρετικά βαριά και έντονη. Έντονη μυρωδιά συνάντησα, αλλά από κάτι το οποίο δεν έχει καμία σχέση με πούρο: Blackberry. Ελπίζοντας να συναντήσω τη γεύση ενός βαρύ και καπνικού υγρού, ίσως αρωματισμένο με blackberry, γέμισα τους ατμοποιητές μου. Ξεκίνησα με τον 3.1 και τελικά οι ελπίδες μου δεν ευοδώθηκαν. Η γεύση ήταν ένα ωραιότατο βατόμουρο, ελαφρά κρεμώδες και καθόλου όξινο. Η έλλειψη γλυκάδας που υπήρχε στην αρχή καταλάγιασε σχεδόν γρήγορα και έδωσε το κατιτίς παραπάνω. Συνέχιζα να το ατμίζω και η αλήθεια είναι ότι με δυσκολία αναγνώρισα τελικά μία πολύ αμυδρή καπνική νότα στο πολύ βάθος του υγρού. Στη ρινική εισπνοή τώρα, το άρωμα από το βοτόμουρο ήταν τόσο έντονο που δεν υπήρχε περίπτωση να νιώσεις κάτι άλλο, ενώ στη ρινική εκπνοή τα πράγματα ήταν ακριβώς ίδια. Το χτύπημα σαφώς πιο ελαφρύ από το αναμενόμενο αλλά απόλυτα ταιριαστό ενώ το ντουμάνι σαφώς μειωμένο σε σχέση με άλλα της εταιρείας. Αυτό το οποίο παρατήρησα, ήταν η επίμονη επίγευση που μένει και δεν σε αφήνει με τίποτα να ξεχάσεις ότι
δεν ατμίζεις αυτό το οποίο υπόσχεται η ετικέτα. Παρέλαβα τον Erl για επιπλέον εξερεύνηση της γεύσης, η οποία όμως απλά έγινε πιο έντονη. Αφού άδειασαν οι ατμοποιητές, γέμισα με σκέτη βάση για να δω κατά πόσο η γεύση περέμενε επίμονη. Για περίπου το μισό χρόνο η γεύση παρέμεινε έντονη, μόνο που λόγω της VG έγινε αρκετά γλυκιά σε σημείο να βρίσκομαι στα όρια του γούστου μου, και μετά άρχισε να υποχωρεί. Στο τέλος η εμπειρία έφτασε το τοπ της ευχαρίστησης, δίνοντας την αίσθηση μιας ανεπαίσθητα αρωματισμένης βάσης, και με δυσκολία καταλάβαινες πλέον το βατόμουρο. Δεν έβρισκα και ιδιαίτερο λόγο να το κάνω αλλά την επισκέφθηκα και τη σελίδα της εταιρίας για να δω την περιγραφή, η οποία όμως είναι ανύπαρκτη. Σαν υγρό και γεύση, δεν με κούρασε και δεν με χάλασε καθόλου. Αυτό το οποίο είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας για την χαμηλή μου βαθμολογία, είναι το όνομα και οι υποσχέσεις τις οποίες αφήνει. Προφανώς με άλλο όνομα, πιο σχετικό με τη γεύση, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. 48/100.
Black Label French Pipe, 6mg
Kayfun 3.1ES Clone, Double Twisted Kanthal A1 0.25mm, 1.5Ω
Erlkonign Clone, Kanthal D 0.28mm, 1.6 Ω
Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι διαφωνώ με την χρήση του «French» για να χαρακτηρίσουν αρκετές εταιρείες ένα καπνικό το οποίο θεωρητικά πρέπει να προσομοιάζει καπνά πίπας. Επίσης, έχω διαφωνήσει και με τη χρήση αρώματος κερασιού, αγριοκέρασου και βύσσινου σε συνδυασμό με καπνό με σκοπό την ονομασία « … pipe». Λαμβάνοντας όλες αυτές τις παραμέτρους υπ’ όψιν, έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη. Ω του θαύματος, παντελής έλλειψη μυρωδιάς βύσσινου και έντονη και βαριά καπνική μυρωδιά. Γέμισα τους ατμοποιητές μου και ξεκίνησα με τον 3.1. Γεμάτη γεύση καπνού, με έντονες κάποιες γλυκές νότες τις οποίες θα χρειαστεί να το παιδέψω λίγο για να τις αναγνωρίσω. Όντως, όσο προχωρούσε η δοκιμή, άρχισαν να εμφανίζονται πιο καθαρά αυτές οι γεύσεις αλλά συνεχίζω να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Μου θύμισε λοιπόν εκείνα τα σοκολατάκια που ήταν της μόδας εδώ και πολλά χρόνια, τα οποία ήταν γεμιστά με λικέρ, ένα βύσσινο μαζί με το κουκούτσι και το κοτσάνι προεξείχε. Δεν νομίζω πως μπορώ να περιγράψω καλύτερα την αίσθηση αυτή καθώς όπως και στα σοκολατάκια, ο συνδυασμός λικέρ – φρούτο είχε τόση ένταση ώστε κατάπινε εντελώς τη γεύση και το άρωμα της σοκολάτας και η ανάμειξη των γεύσεων στο στόμα άφηνε ένα κάπως όξινο αποτέλεσμα το οποίο ενισχυόταν και από το αλκοόλ. Στην περίπτωσή μας, πάνω στην καπνική βάση επικρατούσε αναρχία με τα αρώματα του βύσσινου σε μορφή γλυκού να είναι ο τελικός νικητής. Το χτύπημα ακριβώς στα αναμενόμενα επίπεδα, και ίσως να ήθελε και ένα κλικ παραπάνω, ενώ το ντουμάνι αρκετά ικανοποιητικό. Στη ρινική εισπνοή τώρα, ο καπνός ήταν άφαντος ενώ από το βύσσινο ήταν εμφανής μόνο η οξύτητα. Έκπληξη, και όχι πολύ ευχάριστη, μου προξένησε το ότι άρχισε να θυμίζει λιβάνι στο άρωμα. Στη ρινική εκπνοή, τα πράγματα ήταν ουδέτερα, με παραφωνία μια άσχημη και απροσδιόριστη μυρωδιά που έμενε στο χώρο και στη μύτη. Η επίγευση πραγματικά ανεπαίσθητη, με μικρές δόσεις βύσσινου πάνω σε κάτι που θυμίζει καπνό. Άλλαξα ατμοποιητή και ο Erl μου έδωσε τα ίδια ακριβώς πράγματα με μία μικρή διαφοροποίηση. Η γλυκιά οξύτητα ήταν σαφώς πιο έντονη, όπως και το χτύπημα. Αφού άδειασαν και οι δύο απογέμισα με σκέτη βάση, μόνο και μόνο για να ανακαλύψω ότι η γεύση ήταν εξαιρετικά επίμονη και κράτησε με ελάχιστο «σβήσιμο» μέχρι το άδειασμα. Δεν έψαξα την επιμονή περισσότερο, γιατί έπρεπε να αλλάξω στήσιμο για τις επόμενες δοκιμές. Εδώ είναι το σημείο στο οποίο επισκέφθηκα τη σελίδα της εταιρείας ώστε να δω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για άνθη Μανώλιας με άρωμα γαλλικών καπνών και σπάνια μείγματα μπαχαρικών. Ίσως απλά να μην μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τη γεύση του άνθους μανώλιας, καθώς δεν έχω φάει και ποτέ, ούτε και το άρωμα θυμάμαι, ίσως ο κατασκευαστής να έχει πολύ καλές προθέσεις γι αυτό το υγρό. 74/100
Black Label Colorado, 6mg, Kayfun 3.1ES Clone, MC 1.8Ω, Kanthal A1 0.25mm, 2mm διάμετρος
Χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για το τι πρόκειται να συναντήσω, άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη μου. Πολύ αραιό άρωμα το οποίο το μόνο που θύμισε είναι κάτι σε αποσμητικό τύπου musk. Γέμισα τον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα τη δοκιμή. Φανταστική γεύση μυρωδάτου καπνού, που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό κάτι που θα έβγαινε από μίξη καπνού πίπας και πούρων backwoods. Προσπάθησα πολλή ώρα να αναγνωρίσω τι ήταν αυτό το οποίο έδινε αυτή τη χαρακτηριστική γεύση, και τελικά βρέθηκα σε... τρίλλημα! Ρούμι? Μπράντι? Σιρόπι σφενδάμου? Συνδυασμός αυτών? Ειλικρινά δεν μπορούσα να καταλάβω. Και αυτό δεν με πείραξε καθόλου. Το υγρό ήταν φανταστικά ισορροπημένο, με τον καπνό να υπερέχει με σαφήνεια και τα άλλα αρώματα να συμπληρώνουν ευχάριστα χωρίς να καπελώνουν. Ευχάριστο το χτύπημα και το ντουμάνι σε μεγάλα επίπεδα, με τη ριική εισπνοή να εντείνει τα παράπλευρα αρώματα χωρίς όμως να μπορώ ακόμα να τα προσδιορίσω επακριβώς. Το ίδιο συνέβη και στη διάρκεια της ρινικής εκπνοής, στην οποία όμως ο καπνός υπερείχε με σαφήνεια. Σε αυτό το υγρό εντόπισα πλούσιο σώμα και χαρακτήρα, με την επίγευση όμως να περιορίζεται σε καπνό με μια ανεπαίσθητη γλυκάδα, πράγμα το οποίο με κάνει να τείνω με πάσα επιφύλαξη στο ότι οι παράπλευρες γεύσεις, τείνουν σε ρούμι ή μπραντι με ελάχιστο μέλι. Μόλις άδειασε ο ατμοποιητής μου, απογέμισα με σκέτη βάση και ξεκίνησα να ψάχνω την επιμονή της γεύσης. Το καπνικό κομμάτι, έσβησε σχετικά σύντομα, ενώ οι πλάγιες γεύσεις χάθηκαν μέσα στην ίδια τους τη γλυκάδα η οποία ενισχύθηκε πάρα πολύ από τη VG βάση μου. Σε αυτό το σημείο, επισκέφθηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για μοναδική εμπειρία γεύσης. 80/100
Black Label Tile Mild, 6mg, Erlkonigin Clone, MC 1.6Ω, Kanthal D 0.28mm, 3mm διάμετρο
Και πάλι καμία υπόννοια στην περιγραφή για τη γεύση του υγρού. Και πάλι πολύ αδύναμο άρωμα στη μύτη το οποίο το μόνο που μου θύμισε ήταν κάτι που μοιάζει σε κάτι παλιά λικέρ τύπου Crème de Cacao. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Άλλο ένα πολύ καλό καπνικό υγρό που φέρνει σε καπνά τύπου Reemtsma (βλ. Davidoff, Silk Cut κλπ), με κάτι ακόμα μέσα το οποίο συνέχισε να με μπερδεύει και να με κάνει να προσπαθώ να το αναγνωρίσω για αρκετή ώρα. Σίγουρα, ότι και να ήταν αυτό, ήταν καβουρντισμένο. Κάτι σε φυστίκι τύπου Αιγίνης, ή κάστανο ή καρπούς από κακάο ή ακόμα και συνδυασμούς αυτών. Συνέχισα να το ατμίζω με την προσδοκία να το συνηθίσω ώστε να αναγνωρίσω ακριβώς τη γεύση αλλά εις μάτην. Πράγμα που όυτε και πάλι με πείραξε καθώς ήμουν αντιμέτωπος με ένα καπνικό άρωμα κατά βάση ξηρό, με πλούσιο σώμα και χαρακτήρα και που θα μπορούσε άνετα να προτιμηθεί από νεοεισερχόμενους στον χώρο του ατμού. Το χτύπημα ήταν σχετικά χαλαρό, κάτω από το αναμενόμενο, και το ντουμάνι σε ανεκτά, για τις αναλογίες του υγρού, επίπεδα. Στη ρινική εισπνοή το άρωμα από αυτό το μυστήριο καβουρντισμένο πράμα έγινε πιο έντονο, ενώ στη ρινική εκπνοή η αίσθηση ήταν κάπως αλμυρή. Με ευχάριστο παρόλα αυτά τρόπο. Η επίγευση παντελώς απούσα, με μία αίσθηση ξηρότητας να μένει στο στόμα, ευχάριστη όμως. Αφού άδειασε ο ατμοποιητής, γέμισα σκέτη βάση για να δω πόσο επίμονη είναι αυτή η γεύση. Το σημείο στο οποίο η VG βάση μου χτύπησε το MC ήταν απόλυτα διακριτό καθώς ένιωσα το στόμα μου να φουλάρει ατμό. Δύο τζούρες μετά, η ένταση του αρώματος είχε αρχίσει να σβήνει, με την μυστήρια εκείνη γεύση όμως να επιμένει να με μπερδεύει μέχρι που άδειασε ο ατμοποιητής. Σε αυτό το σημείο, μπήκα στη σελίδα της εταιρείας ώστε να διαβάσω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για γλυκό σφένδαμο με τσιγαρίσια απόδοση. Αν υπάρχει κάτι τέτοιο, τότε είναι πολύ καλά καμουφλαρισμένο. 72/100
Black Label Blondy, 6mg, Kayfun 3.1ES Clone, MC 2.1Ω, Kanthal A1 0.25mm, 2mm διάμετρος
Για άλλη μια φορά δεν υπήρξε το παραμικρό στοιχείο για τη γεύση του υγρού στν περιγραφή. Όπως επίσης και στο άρωμα, το οποίο ήταν ασθενές και εντελώς απροσδιόριστο. Γέμισα λοιπόν τον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα. Όσο και αν προσπάθησα ατμίζοντας το υγρό, δεν κατάφερα όχι άκρη να βγάλω, ούτε καν να του δώσω δεύτερη ευκαιρία. Μία απροσδιόριστη χημική γεύση, με έντονη γλυκάδα που με έσπρωξε να αδειάσω τον ατμοποιητή και να τον καθαρίσω όσο πιο γρήγορα γίνεται, με την ελπίδα το επόμενο να είναι καλύτερο. Για το θεαθήναι, επισκέφτηκα και τη σελίδα της εταιρείας για να διαβάσω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για καραμέλα βουτύρου και αρωματικό καπνό Ξάνθης. Σίγουρα όχι. 45/100
Black Label Firecracker, 6mg, Erlkonigin Clone, MC 1.4Ω, Kanthal D 0.28mm, 3mm διάμετρο
Και πάλι μυστηριώδης ονομασία, όπως και κανένα στοιχείο για τη γεύση του υγρού στην μυρωδιά. Γέμισα τον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Αυτό και αν ήταν σοκ! Στη νοτιοδυτική Αγγλία, υπάρχει μια περιοχή, η Κορνουάλη. Το τοπικό έδεσμα, είναι το λεγόμενο Cornish Pasty, μια ωραιότατη πίτα με ζύμη κουρού, γεμιστή με αυτό που ξέρουμε ως ψητό κατσαρόλας: μοσχαράκι, πατατούλες, καροτάκι και σέλινο. Ε, αν σας αρέσει αυτός ο συνδυασμός, αυτό είναι το υγρό σας. Με ιδιαίτερη έμφαση στο σέλινο. Γρήγορα άδειασε και καθάρισε και αυτός ο ατμοποιητής για να καθαριστεί και να υποδεχτεί το επόμενο, όσο έριχνα μια ματιά στη σελίδα της εταιρείας για την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για Μεξικάνικο άρωμα με ατέλειωτους τόνους "Firecracker". Δυνατή γεύση, πολύ δροσιά και ελαφρύ γδάρσιμο κόκκινου tobacco. Το μόνο που βρήκα ως «γεύση Firecracker», ήταν κάτι πατατάκια. 47/100
Black Label Candy Full, 6mg, Erlkonigin Clone, MC 1.4Ω, Kanthal D 0.28mm, 3mm διάμετρο
Δεν μπορώ να πω ότι υποδέχτηκα με ενθουσιασμό το όνομα αυτού του υγρού, καθώς με έκανε να περιμένω κάτι σε σερμπέτι. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Μια ελαφρά μυρωδιά καπνικού μαζί με το χαρακτηριστικό άρωμα της αιθυλικής μαλτόλης ήταν εμφανώς διακριτή. Γέμισα ατμοποιητή και ξεκίνησα. Άτυχη επιλογή. Μια εντελώς χημική γεύση καπνού εμπλουτισμένη με τη γλύκα της μαλτόλης. Άδειασμα και καθάρισμα του ατμοποιητή και επίσκεψη στη σελίδα της εταιρείας για την περιγραφή η οποία μας μιλάει για σώμα αποστάγματος από φύλλα παλαιωμένα, δίνει έναν τόνο σοκολάτας και απόλαυσης, σαν το τσιγάρο που θα θέλαμε να δοκιμάσουμε. Δεν παρατήρησα τίποτα τέτοιο. 44/100
Black Label Vanilla Rum After, 6mg, Kayfun 3.1ES Clone, MC 2.1Ω, Kanthal A1 0.25mm, 2mm διάμετρος
Το υγρό το οποίο μου δημιούργησε τις μεγαλύτερες προσδοκίες από τη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου. Έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη και όντως η βανίλια ήταν διακριτή καθώς και το ρούμι. Για μετά μου τη φύλαγε την έκπληξη! Μόλις γέμισα τον ατμοποιητή, και τράβηξα μια τζούρα, τα είδα κωλυόμενα. Για κακή μου τύχη δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση ότι θα ήταν τίγκα στο βούτυρο και ότι ως πολέμιος αυτών των γεύσεων θα αηδίαζα. Δεν θα το βαθμολογήσω καν γιατί είναι μια γεύση που απεχθάνομαι και δεν θα είμαι αντικειμενικός.
Συμπέρασμα
Στο σύνολο, δοκίμασα 21 υγρά από τη σειρά και όπως θα διαπιστώσατε, δεν αποκόμισα και τις καλύτερες εντυπώσεις. Πολλά μοιάζαν μεταξύ τους, για να μην πω ίδια με διαφορετική ετικέτα, και κατά κανόνα επικρατούσε το καπνικό με τη χημική του έννοια. Έχω την εντύπωση ότι η εταιρεία ακολούθησε εντελώς λανθασμένη στρατηγική παραγωγής καθώς δεν υπάρχει ταυτότητα στα υγρά και έχει δοθεί έμφαση σε έναν εντυπωσιακά μεγάλο κατάλογο. Δυστυχώς όμως, το diversification είναι καλή στρατηγική στις επενδύσεις χαρτοφυλακίου, και όχι στις γραμμές παραγωγής. Κατα συντριπτική πλειοψηφία, τα υγρά είναι κατώτερα των προσδοκιών. Θα προτιμούσα μια σειρά από δέκα ανώτερα υγρά, παρά τρεις σειρές από πολλά υγρά τα οποία είναι μέτρια και κάτω. Ευχαριστώ την εταιρεία που με εμπιστεύτηκε για τη δοκιμή και ελπιζω να μην παρεξηγήσουν την κριτική μου, καθώς θεωρώ ότι γνωρίζουν ότι είμαι αντικειμενικός κατά το δυνατόν περισσότερο. Είμαι αισιόδοξος πάντως καθώς υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αρκεί να είναι διαθέσιμοι οι κατασκευαστές, και δεν μιλάω μόνο για την ecig, να ακούσουν τον παλμό της αγοράς και να επενδύσουν σε κάτι ανώτερο.
Σε αυτό το σημείο, να αναφέρω επίσης ότι έφτιαξα ένα blog στο οποίο θα είναι διαθέσιμα όλα τα review που έχω κάνει. Παιδεύτηκα να το οργανώσω και έφτιαξα μία ανάρτηση ανά υγρό για ευκολότερη αναζήτηση. Για όποιον λοιπόν ενδιαφέρεται να ρίξει μια ματιά, η διεύθυνση είναι
http://cruiser79.blogspot.gr/