Κατά τα τέλη Ιουνίου, είχα μια επικοινωνία με την εταιρεία μέσω τρίτου για review κάποιων υγρών. Έκτοτε, σιγή ασυρμάτου. Σκάει λοιπόν στις 7/11 ένας κούριερ στο γραφείο με ένα δέμα. Έκπληκτος αφού δεν περίμενα κάτι, το παρέλαβα και το άνοιξα βλέποντας μέσα 21 συσκευασίες υγρών ecig με τις περισσότερες των 20ml. Τις άνοιξα για να καταγράψω τα υγρά στον βαθμολογικό μου πίνακα και είδα 9 τεμάχια της σειράς Black Label, 6 της σειράς Red Label και έξι της σειράς White Label. Όλα τα υγρά έχουν περιεκτικότητα 6mg/ml νικοτίνη και σύμφωνα με την εταιρεία αποτελούνται από 56% pg, 36% vg, 5% νερό και 3% άρωμα, οπότε τα κατατάσσω ως PVG υγρά. Αποφάσισα να ξεκινήσω με τα White Label χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Για τις δοκιμές θα χρησιμοποιηθεί Kayfun 3.1ES Clone πάνω σε SVD με στήσιμο το οποίο θα αναφέρω σε κάθε υγρό καθώς λίγο δύσκολο να φάω 21 υγρά με το ίδιο στήσιμο. Για κάθε υγρό θα μπαίνει καινούριο βαμβάκι και θα στρώνεται με περίπου 1ml σκέτη βάση, ενώ μετά το υγρό θα μπαίνει ίση ποσότητα σκέτης βάσης για έλεγχο επιμονής της γεύσης και του αρώματος. Θα χρησιμοποιηθεί το PMMA tank με τη διάφανη καμπάνα και τα γεμίσματα θα είναι περίπου στη μέση.
Royal Cigar, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Έντονη μυρωδιά μελιού και ένα καπνικό υπόβαθρο ήταν οι πρώτες μου εντυπώσεις, αλλά όχι μπουχτιστικό όπως τα περισσότερα υγρά που κινούνται στη λεωφόρο του μελιού. Γέμισα τα προβλεπόμενα και ξεκίνησα. Το μέλι λοιπόν κυριαρχεί στον ατμό, με τον καπνό απλά να έχει επικουρικό ρόλο και στην ουσία να προσφέρει μόνο υφή και αίσθηση. Το πολύ καλό της υπόθεσης, είναι ότι δεν υπάρχει ένταση στη γλυκάδα ενώ το μέλι είναι σχετικά με άλλα ευχάριστο. Το χτύπημα απόλυτα ισορροπημένο και το ντουμάνι εντυπωσιακό για τις περιεκτικότητες που ανέφερα, αλλά αυτό μάλλον οφείλεται στο στήσιμό μου. Συνέχιζα να το ατμίζω και αυτό δεν άλλαξε συμπεριφορά, απέδιδε τη γεύση με τον ίδιο τρόπο χωρίς να κουράζει. Στη ρινική εισπνοή το μέλι κυριαρχεί και πάλι αλλά στο τελείωμα εμφανίζεται και ένα καπνικό άρωμα, ενώ στην εκπνοή το μέλι χάνεται. Η επίγευση βασίζεται στο μέλι το οποίο όμως δεν είναι επίμονο και αφήνει τη θέση του σε μία διακριτική καπνική γεύση, έπ’ ουδενί όμως η πουρένια που υπόσχεται η ετικέτα. Μόλις λοιπόν τελείωσε το υγρό έβαλα ίση ποσότητα σκέτης βάσης για να δούμε τι γίνεται και σε αυτή την περίπτωση. Ζόρικα τα πράματα καθώς το μέλι με την vg αύξησαν αρκετά για τα γούστα μου την γλυκάδα, η οποία παρέμεινε μέχρι τέλους ενώ το μέλι χάθηκε σχετικά γρήγορα. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία μας μιλάει για καπνό με καφέ και μπαχαρικά. Δυστυχώς το μέλι, που προφανώς προστέθηκε για να αλλάξει το είδος της γλυκάδας από την κλασσική βανίλια που χρησιμοποιείται στα καπνικά, επισκιάζει τα πάντα. Αν το υγρό είχε άλλο όνομα, Smokey Honey ας πούμε, θα ταυτιζόταν απόλυτα με την ετικέτα.74/100
ACE N.1, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Άνοιξα και αυτό το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Αλκοολική μυρωδιά και πολύ λουλουδάτη. Θεώρησα ότι θα επρόκειτο για κάποιο πολύ αρωματικό καπνικό υγρό λοιπόν αν και στη μύτη τουλάχιστον δεν αναγνώρισα κάποια καπνική μυρωδιά. Γέμισα μέχρι εκεί που πρέπει και ξεκίνησα. Έντονες γεύσεις και μπερδεμένες στην αρχή, και έπιασα τον εαυτό μου να δυσκολεύεται αρκετά να τις προσδιορίσει. Καθαρό και έντονο το καπνικό παρασκήνιο του υγρού, το οποίο όμως καταπιεζόταν αρκετά από την έντονη παρουσία των αρωματικών στο προσκήνιο. Του έδωσα ώρα ώστε να το συνηθίσω και όσο προχωρούσε η ώρα, τόσο με μπέρδευε. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν είχε τριαντάφυλλο, πορτοκάλι, λεβάντα ή λουλούδια αυτό το συνοθύλευμα αρωμάτων, όμως το μόνο σίγουρο ήταν ότι αφού στρογγυλοκάθισε στη γλώσσα μου, ήταν πλέον εύκολο να διακρίνω το ευχάριστα βαρύ καπνικό το οποίο παραμόνευε. Σίγουρα πιο cigar από το προηγούμενο. Και πάλι το χτύπημα απόλυτα ισορροπημένο και ταιριαστό, και πάλι το ντουμάνι εντυπωσιακό. Στη ρινική εισπνοή τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Σίγουρα πρόκειται γι αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως άνθη πορτοκαλιού ενώ το καπνικό της υπόθεσης έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του. Στη ρινική εκπνοή τώρα το καπνικό κυριαρχούσε κάνοντας την εμπειρία αρκετά ευχάριστη. Άδειασε ο ατμοποιητής και έβαλα ίδια ποσότητα σκέτης βάσης για να δούμε τι γίνεται και εκεί. Για τις πρώτες τζούρες, τα πράγματα έμειναν ίδια. Προχωρώντας όμως, τα έντονα λουλουδάτα αρώματα έσβησαν και έμεινε μια ωραία καπνική αίσθηση που θυμίζει πούρο. Εξασθενημένη γεύση μεν, ευχάριστη δε, παρέμεινε μέχρι τέλους. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία μας μιλάει για μυρωδάτο καπνικό που αφήνει μια γλυκιά αίσθηση. Νομίζω πως θα συμφωνήσω! 84/100
Prince, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Άνοιξα και αυτό το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Από το όνομα, περίμενα κάτι καθαρό και καπνικό. Αντί γι αυτό, βρήκα μια περίεργη μυρωδιά σοκολάτας που θύμιζε λικέρ. Νομίζω ότι έπιασα και μερικές νότες καφέ, αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Παρόλα αυτά κάτι μου έλεγε ότι τελικά το υγρό θα ήταν καπνικό. Γέμισα λοιπόν τον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα τη δοκιμή. Μεγάλο το μπέρδεμα με τις πρώτες τζούρες και το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό, ήταν «τι διάολο, λιβάνι ατμίζω?». Αφού άρχισα να συνηθίζω τη γεύση του, ήρθε στην επιφάνεια μια γλυκιά και διακριτική σοκολάτα, ενώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το λιβάνι είναι τελικά μια αρωματική ποικιλία καπνού. Αυτό το οποίο μου έκανε εντύπωση ήταν η ξηρή αίσθηση που άφηνε στο στόμα, γεγονός αδύνατον να προβλέψεις από τη μυρωδιά και από τις πρώτες τζούρες. Προσπάθησα αρκετή ώρα να ταυτοποιήσω την καπνική ποικιλία στην οποία βασίζεται το υγρό και τελικά έχω την εντύπωση ότι πρόκειται για RY4 Asian ή κάτι παρεμφερές που παραπέμπει σε ανατολίτικο καπνό χωρίς τη συνηθισμένη προσθήκη λουκουμιού ή βύσσινου. Στη ρινική εισπνοή άρχισε να μου θυμίζει δενδρολίβανο, χαρακτηριστικό το οποίο έχω συναντήσει σε όποιο καπνικό υγρό έχει προσπαθήσει να προσομοιάσει ginger, οπότε θα μπορούσε να περιέχει και αυτό το συστατικό. Στη ρινική εκπνοή επικρατεί το άρωμα της σοκολάτας ενώ η επίγευση μπερδεύει καπνό και σοκολάτα. Το χτύπημα και πάλι ισορροπημένο και ταιριαστό, ίσως λίγο πιο ενισχυμένο λόγω της ξηρής αίσθησης που μένει στο στόμα, ενώ για άλλη μια φορά το ντουμάνι είναι εξαιρετικό. Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα, αυτό το υγρό χαρακτηρίζεται από την έλλειψη σώματος με αποτέλεσμα τα αρώματα να αποτελούν ένα νέφος και να μην ξεχωρίζουν εύκολα, αλλά σε γενικές γραμμές είναι ένα ευχάριστο μεν, κουραστικό δε υγρό. Με δυσκόλεψε μέχρι να το ατμίσω όλο αλλά αφού το έκανα, γέμισα ίδια ποσότητα σκέτης βάσης και ξεκίνησα να δω τη συμπεριφορά του σε αυτό το σημείο. Η γεύση παρέμεινε αρκετά έντονη για περίπου ένα ml αλλά μετά από λίγο άρχισε σταδιακά να σβήνει και να μένει η αίσθηση μιας γλυκιάς και αρωματισμένης με σοκολάτα βάσης. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία δεν δίνει και πολλές λεπτομέρειες, λέγοντας ότι πρόκειται για υγρό με γεύση καπνού Prince. 68/100
Old Harbor, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Άνοιξα και αυτό το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη μου. Όχι και πολύ ευχάριστη μυρωδιά, χημική κυρίως αλλά με μία καπνική βάση. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μου και προχώρησα στη δοκιμή. Έντονη και δυνατή καπνική μυρωδιά που θυμίζει πούρο. Βαρύ και έντονο, με πολύ ελαφρά δόση γλυκάδας, ίσα για να το στρογγυλεύει, πιπεράτο και δυνατό. Το άτμισα με μανία καθώς μετά από τα προηγούμενα φάνταζε πολύ εντυπωσιακό και επίσης ήθελα να το συνηθίσω για να ψάξω τις κρυφές γεύσεις. Άδειασε το τανκ χωρίς να το καταλάβω και εντελώς ασυναίσθητα, αντί να βάλω σκέτη βάση, το ξαναγέμισα. Όσο λοιπόν και να περνούσε η ώρα, η γεύση του δεν άλλαζε ούτε εμφανίστηκαν τίποτα κρυφές γεύσεις. Αυτό το οποίο έγινε απολύτως κατανοητό, ήταν το σώμα και η αίσθηση του ατμού. Αυτό για μένα είναι ένα μεγάλο προσόν για τα καπνικά τα οποία δεν έχουν ανάμειξη με άλλες γεύσης, καθώς είναι δύσκολο να πετύχεις ένα καλό καπνικό χωρίς προσμίξεις. Εμφανίστηκε και ένα ελαφρύ κάψιμο στη γλώσσα, ευχάριστο και επιθυμητό. Οι παλιοί καπνιστές πούρων, σίγουρα καταλαβαίνουν τι εννοώ. Το χτύπημα ήταν σε απόλυτη απόδοση γι αυτή την περιεκτικότητα, αν και με τόσο έντονη καπνική γεύση φάνταζε υποτονικό και σίγουρα θα μου άρεσε περισσότερο σε εννιάρι ή δωδεκάρι. Το ντουμάνι πλούσιο για την περιεκτικότητα του υγρού και η υπεροχή της pg στα καπνικά επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά. Στη ρινική εισπνοή, το καπνικό άρωμα σε συνδυασμό με το ελαφρύ κάψιμο που αφήνει στη μύτη, δίνουν πραγματικά την αίσθηση ότι καπνίζεις πούρο, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη, αυτό καταλαγιάζει και σου δίνει την αίσθηση του χρησιμοποιημένου καπνού. Η επίγευση δεν έχει διαφορά από τη γεύση, με μοναδική διαφοροποίηση μία γλυκάδα που μένει για λίγο στο στόμα. Αφού τελείωσε και το δεύτερο τανκ, απογέμισα με σκέτη βάση για να δω τι έχει να μας πει και σε τέτοιες συνθήκες. Η γεύση παρέμεινε ίδια σχεδόν μέχρι το τέλος, ενώ ελάχιστα πριν αδειάσει το τανκ άρχισε να εξασθενεί. Γενικά, πολύ ευχάριστο και σε αυτή τη φάση. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία στο ένα κομμάτι της περιγραφής μας λέει για ελαφρύ και ευχάριστο υγρό, ενώ στο άλλο για μια ισχυρή καπνική γεύση. Άσε που στη γραμμή τίτλου του browser γράφει “Old Holborn”… Κρατήστε το δεύτερο! 87/100
Laky Straike, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Δεν είναι και πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο ποιητής με αυτό το όνομα. Παρόλο που στα καπνιστικά μου νιάτα ήταν από τις αγαπημένες μου επιλογές, έχει περάσει πολύς καιρός από τότε και σίγουρα δεν θα μπορέσω να κάνω σύγκριση. Αλλά δεν νομίζω ότι πειράζει και τόσο αφού έτσι κι αλλιώς, άλλο καπνός, άλλο καπνικό άρωμα. Και αυτό το μπουκαλάκι στη μύτη, δεν διαφοροποιήθηκε από το προηγούμενο. Καπνική βάση αλλά υπερείχε μια καθόλου ευχάριστη χημική μυρωδιά. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα τη δοκιμή μου. Ελαφρά και καπνική γεύση, που θύμιζε κατά πολύ το προηγούμενο, όμως σε σχετικά ελαφριά εκδοχή. Συνέχισα να το ατμίζω και όσο το συνήθιζα άρχισα να παρατηρώ κάποιες αλλαγές. Από την ελαφρά πουρένια γεύση, εξελίχθηκε σε κάπως τσιγαρίσιο, με την έννοια του ότι η γεύση του ήταν ανεπαίσθητη μεν, καπνική δε και στην ουσία δεν είχε κάτι παραπάνω να δώσει. Μία ξηρότητα σαν και αυτή που συναντάμε τρώγοντας φουντούκια με τη φλούδα εμφανίστηκε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι αναγνώρισα γεύση ξηρού καρπού. Το χτύπημα συνεπές με την περιεκτικότητα σε νικοτίνη, και πιστεύω ότι ελάχιστα παραπάνω θα το ήθελε, ενώ το ντουμάνι και πάλι πλούσιο. Στη ρινική εισπνοή, η καπνική γεύση γινόταν αρκετά πιο έντονη και ευχάριστη, ενώ εδώ απουσίαζε το κάψιμο στη μύτη που είχε το προηγούμενο, και η ρινική εκπνοή ήταν ευχάριστη χωρίς όμως να προσθέτει κάτι παραπάνω στο άτμισμα. Ευχάριστα άτμισα και αυτό το υγρό μέχρι να αδειάσει το τανκ και απογέμισα με σκέτη βάση. Η έτσι κι αλλιώς ελαφρά γεύση, εξαφανίστηκε σχετικά γρήγορα, ενώ για το υπόλοιπο τανκ, η αίσθηση ήταν μια εντελώς ουδέτερη σκέτη βάση, με την γλυκάδα που τη χαρακτηρίζει, να έχει επί το πλείστον «πνιγεί». Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία μας λέει ότι είναι ιδανικό για όσους αναζητούν μια ελαφριά γεύση. Θα συμφωνήσω! 85/100
Greek Apple, double twisted MC kanthal, 3mm, 1.8Ω.
Η πρώτη απορία που δημιουργήθηκε ήταν «τι δουλειά έχει αυτό σε μία σειρά γεμάτη καπνικά». Η δεύτερη, «τι εννοούμε greek? Έχει διαφορά από τα άλλα?». Έφερα λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη και η μυρωδιά του μήλου ήταν εκεί. Όμως υπήρχε και μια άλλη μυρωδιά, καθόλου ευχάριστη η οποία μου θύμισε τη μυρωδιά από τα κάρβουνα. Χωρίς κοψίδια επάνω. Γέμισα τον ατμοποιητή κατά το σύνηθες, και με την πρώτη τζούρα λύθηκε η πρώτη μου απορία. Δεν νομίζω να υπάρχει «επαγγελματίας» καπνιστής, πρώην και νυν, που να μην έχει καπνίσει ναργιλέ με γεύση μήλο. Όσοι το νοσταλγούν, μόλις βρήκαν το υγρό τους. Δύσκολα θα μπορέσω να περιγράψω καλύτερα αυτό το υγρό, καθώς είναι καρμπόν. Καταλαβαίνεις το μήλο, καταλαβαίνεις το ταμπάκο και τη μελάσα και καταλαβαίνεις και τη χαρακτηριστική γεύση που όλο αυτό αποκτά από το καρβουνάκι και το φιλτράρισμα σε νερό. Όσο και να ψάχνω δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω καλύτερα αυτό το υγρό. Πράγμα που οδηγεί στη δεύτερη απορία μου που στην ουσία μετατρέπεται σε πρόταση να αλλάξει το όνομα σε Turkish, Moroccan ή Arabian Apple. Το χτύπημα ελαφρύ και ευχάριστο, η ρινική εισπνοή θυμίζει το παλιό Αιγυπτιακό καφενείο στην κάθετο της Αγ. Κωνσταντίνου, λίγο πριν την τροχαία (αν υπάρχει ακόμα, επισκεφτείτε το, φανταστικό φαγητό και τσάι, αν είστε γυναίκα μην πάτε μόνη), ενώ η εκπνοή φρουτένια και τσιγαρίσια. Το ντουμάνι για άλλη μια φορά πλούσιο και η επίγευση, μήλο καπνιστό. Με λύπη είδα το τανκ να αδειάζει και γέμισα με σκέτη βάση. Όλες οι γεύσεις, και το καπνιστό του πράγματος αλλά και η γλυκάδα του μήλου έμειναν μέχρι τέλους, φυσικά εξασθενημένες, και χρειάστηκε και άλλο μισό τανκ σκέτη βάση για να εξαφανιστεί τελείως η γεύση. Πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτό το υγρό, και μου θύμισε πράγματα από το παρελθόν. Σε αυτό το σημείο επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας για να δω περιγραφή η οποία μας μιλά για Ελληνικό καπνό με μήλο. Στο πνεύμα είναι, αλλά την πρότασή μου την έκανα παραπάνω. 85/100
Γενικά για τη σειρά White Label
Εντάξει, με έξι υγρά από τα πάρα πολλά της σειράς, δεν μπορώ να έχω άποψη. Πρώτα απ’ όλα, έλλειπε το Divino, το οποίο κατά γενική ομολογία είναι η Ναυαρχίδα της λευκής ετικέτας. Μέχρι στιγμής πάντως ξεχώρισα το Old Harbor, Lacky Straike και Greek Apple. Αυτά τα τρία με χαρά θα τα ατμίσω μέχρι τέλους. Από ότι καταλαβαίνω, η εταιρεία λανσάρει υγρά σε σειρές και κλίμακες. Αν λοιπόν η λευκή είναι η χαμηλή κλίμακα, τότε αφήνει πολλές υποσχέσεις για τα έξι της κόκκινης και τα εννιά της μαύρης που έπονται. Θα επανέλθω λοιπόν με αυτά!
933 Απαντήσεις
182597 Εμφανίσεις
