Δεκα χρονια τωρα, παρακολουθω το forum ατμιζοντας «κρυμμενος στο σκοταδι» – εννοω ως παρατηρητης, χωρις να εγγραφώ η να συμμετέχω. Γενικα μιλωντας, αποφευγω την εκθεση σε χωρους κοινωνικης δικτυωσης αν δεν υπαρχει ιδιαιτερος λογος. Εδώ όμως, περα από την σαφως χρησιμη πληροφορηση που κατά περιπτωση εχω αντλησει, ανακαλυψα επι πλεον με ευχαριστηση ότι βρισκουν βημα και εκφραζονται καποια ατομα εξοχως ενδιαφεροντα. Ηρθε λοιπον η ωρα να συστηθουμε :
60 ετών , χημικός ΑΠΘ, με τρεις δεκαετίες εργασία σε φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρείες. Γεννήθηκα και ζω στη Ρόδο . Από τα 14 μέχρι τα 50 εμμονικος καπνιστής υψηλων επιδοσεων – του στυλ «το χέρι μου το κόβω και το πετάω στα σκουπίδια, το τσιγάρο όχι». Εκείνη την περίοδο, αγαπούσα παράφορα τα gauloises , καταναλώνοντας δυο πακέτα ημερησιως – εκτος και αν υπήρχε βραδινή έξοδος, οπότε η κατανάλωση αυξανόταν εκθετικά. Tα πούρα (κατά προτίμηση Macanudo inspirado robusto όταν το χρήμα ήταν διαθέσιμο σε αφθονία) ξεφορτώνονταν στο σπιτι με τα container. Το ίδιο συνέβαινε με τα (πολύ πιο οικονομικά είναι η αλήθεια …) La Paz Wilde Cigarros σε περιόδους σχετικής οικονομικής ύφεσης. Στα 50 όμως συναντιέμαι με τον ατμό και έκτοτε η σχέση μου με το κάπνισμα διακόπτεται απολύτως – η μάλλον, ανακαλύπτω έναν πολύ πιο ενδιαφέροντα τρόπο να συνεχίσω να «καπνίζω» χωρίς υγειονομικό κόστος: η απόλαυση περνάει σε άλλο επίπεδο , ενώ παράλληλα η χρονια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και η συνακόλουθη χρήση φαρμάκων υποστρέφει και σταδιακά εξαφανίζεται. Yγρα εκλογής στο rotation τα τελευταία δυο χρονια: για ΜΤL χρήση κυρίως Dark Thirty της Rope Cut, Longhorn της Halo η Yoda της Lamda ενώ για DL χρήση Soho της Flavour Art , Major της e-liquid France και Vendetta Revenge της Omerta – μια τίμια και οικονομικότερη εναλλακτική για all-day-vaping του εξαιρετικού Watson white gold της ΟΡΜΗ. Χρησιμοποιοω επισης τακτικα τα αρωματα Tobacco Bastards της Βελγικης flavor monks, πχ whisky oak No 69, dark honey No 11 , bourbon No 9, custard No1 και cherry tobacco. Προφανώς, έχω λαμπρές επιδόσεις στο DIY πεδίο παρασκευής ημικαπνικων υγρών λόγω ειδικότητας, κατι που παραδόξως δεν ισχύει όσον αφορά τις αντιστάσεις - κυρίως γιατι πλήττω αφόρητα στρίβοντας συρματακια. Εδώ οι προτιμήσεις είναι αυστηρά εργοστασιακές : για ΜΤL χρήση κυρίως Nautilus GT της Aspire / Taifun η τον θρυλικο Kabuki με αντιστασεις Aspire mini Triton 1.8 Clapton η Αspire Nautilus AIO 1.8, και την ισχυ στα 12-14 watt, την νικοτινη των υγρων στα 8 mg/ml και την Vg στο 60%. Οσον αφορα το DL, εδω δουλεύουν o Τriton 2 της Aspire και οι Μelo 4s και 5 της eleaf (με προτιμηση στις αντιστασεις Atlantis Evo 0,5 Clapton της Αspire η τις EC-A 0,5 της eleaf), oπως επισης ο Ello Duro, o Wotofo Flow και ο υβριδικος Hellvape Hellbeast (με αντιστασεις κυριως eleaf HW-N dual mesh / 0.25 η Vaporesso GT4 / 0.15 η και Τhunderstorm TS με εναλλακτικες τις Smok TFV8 baby Q2 στα 0.6 ωμ). Σε αυτή την περιπτωση, η νικοτινη των υγρων παιζει στα 3 mg/ml, η Vg στο 70% και η ισχυς στα 35-45 watt. Τα mods που το υποστηριζουν ολο αυτό, επιλεγονται με αισθητικα κυριως κριτηρια αναμεσα σε SMOK TREEBOX PLUS , SMOK OSUB KING, TESLA PUNK, ASMODUS MINIKIN V2, LOST VAPE THELEMA QUEST (όχι το dna, βαριεμαι και επι πλεον δεν βρηκα να μου προσφερει κατι το ιδιαιτερο), JOYETECH CUBOID TAP, KOOPOR PRIMUS, SQUID IDUSTRIES DOUBLE BARREL V3, SMOANT CHARON TC 218 και HOTCIG RST RESTART MOD. Προφανως έχουμε να κάνουμε εδώ με έναν εμμονικο συλλέκτη, χωρίς ιδιαίτερες τεχνολογικές απαιτήσεις. Kαπως σαν να γουσταρει κανεις να εχει πενηντα γραβατες (όχι απαραιτητα Armani…) τις οποιες καπου ειδε και εφαγε σκαλωμα , και μετα τις χρησιμοποιει ως στοιχειο ταυτοτητας από δυο φορες τον χρονο.
Υπάρχει ζωη και έξω από το ατμισμα – η μαλλον σε συνδυασμο με το ατμισμα: Μαλτ ουισκυ και κονιακ , αλλα και παλαιωμενες γκραπες και τσιπουρα διαδέχονται στις γευσιγνωσιες τα κρασια – μεγάλος έρωτας αυτός λόγω σπουδών αλλά και λόγω καταγωγής από οινοπαραγωγικη περιοχή. Μουσική επισης : κιθαρίστας , κινούμαι ανάμεσα στην jazz-fusion της ECM και το progressive /art rock χωρίς να αποκλείονται και πιο φρέσκα πράγματα (όπως πχ dark electro , ambient και trip hop – μπορείτε να βρείτε τις λίστες μου στο spotify). Aγαπω τον Gustav Mahler, τον Miles Davis και τους King Crimson. Σε περιοδους εθνικης εξαρσης , υπαρχει ο Γιωργος Μαργαριτης και είναι ok. Διαβάζω κατά καιρους διάφορα, με ενδεικτικές προτιμήσεις τον Κλαουντιο Μαγκρις , τον Χερμαν Μπροχ , τον Ρομπερτ Μουζιλ και τον Χορχε Λουις Μπορχες. Μου αρεσει ο κινηματογράφος του Αντρει Ταρκοφσκι , οι Γαλλοι ιμπρεσσιονιστες ζωγράφοι , το σκάκι και τα ταξίδια. Είμαι παντρεμένος τριάντα χρονια με την ιδια γυναίκα (γίνεται !) και έχω δυο δίδυμα αγόρια 25 χρονών , έναν πληροφορικαριο / οικονομολογο της ΔΕΤ στην Amazon στο Λουξεμβουργο και έναν διεθνολόγο του ΠΑΠΕΙ στην Αθήνα. Έχω επισης επιλέξει μια ομάδα που με ταλαιπωρεί διαχρονικά . Λέγεται ΠΑΟΚ …
Για λόγους πληρότητας , παρατίθενται αντί επιλόγου μερικά από τα βασικά συμπεράσματα στα οποία έχω οδηγηθεί κατά την διάρκεια της μάλλον αναπότρεπτης πορείας μου προς την αιωνιότητα :
-Πίστη είναι το να αποδέχεσαι άνευ αποδείξεων τα λεγόμενα κάποιου που μιλά άνευ γνώσεων, για πράγματα άνευ προηγουμένου.
-Ο Θεός σωπαίνει. Τώρα , αν μπορούσε και ο άνθρωπος να βγάλει τον σκασμο, θα ήταν ακόμη καλύτερα.
-Η ζωη δεν μιμείται την τέχνη. Μιμείται την κακή τηλεόραση.
-Οι άνθρωποι δεν απαιτούν λιγότερη διαφθορά. Απαιτούν περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουν σ’ αυτην.
-Ειμαι απαλλαγμένος από προκαταλήψεις: μισώ τους πάντες εξ’ ίσου.
-Υπάρχει μόνο μια θεραπεία για την φαλάκρα. Εφευρέθηκε από έναν Γάλλο. Λέγεται λαιμητόμος.
-Για μια στιγμή, η νίκη έμοιαζε εφικτή. Μετα, άρχισε το παιγνιδι …
Χαίρομαι ιδιαιτερα που ειμαι εδώ !