Επειδή, σε άλλο νήμα έχω ουσιαστικά αυτοσυστηθεί, ως νυν ατμιστής και τέως καπνιστής, αντιγράφω εδώ το μήνυμά μου, με λίγες πληροφορίες ακόμη.
Είμαι ο Θάνος (και είμαι καλά
) από Λαμία και νυν κάτοικος Κρήτης. Ιδιωτικός υπάλληλος, που στον ελεύθερο χρόνο του, ασχολείται με 2-3 ιστοσελίδες που τρέχει (δεν θα πω ποιες, γιατί έτσι χάνεται το μυστήριο που καλύπτει αυτόν που κινεί τα νήματα από πίσω
), έχοντας στο ένα χέρι το ποντίκι και στο άλλο τον ατμοποιητή του
(μήπως θα πρέπει κάποια στιγμή να καθιερώσουμε αυτή την ονομασία, αντί του «ηλεκτρονικού τσιγάρου», που στην ουσία λερώνει τον ατμισμό και τους ατμιστές;).
Η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με το η.τ., έγινε κατά τύχην. Κάτι έψαχνα στο Google και σε κάποια στιγμή μέσω ενός άσχετου αποτελέσματος, οδηγήθηκα σε ηλεκτρονικό κατάστημα που πουλούσε ένα πολύ ελκυστικό πακέτο η.τ., όχι τόσο από άποψη κόστους (φτηνό ήταν), αλλά από άποψη εμφάνισης και εργονομίας. Σχήμα και μορφή κανονικού τσιγάρου συν κασετίνα-φορτιστή. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, οι περισσότεροι στην πρώτη επαφή με το η.τ. προσπαθούν να μην αποκοπούν απ' το ό,τι θυμίζει κανονικό τσιγάρο και σίγουρα η εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο εδώ.
Κάπνιζα για 30 χρόνια (από το Γυμνάσιο). Έφτασα να καπνίζω 2-3 πακέτα την ημέρα, πολλές φορές και περισσότερο.
Προσπάθησα αρχικά να το ελαττώσω. Απέτυχα.
Στη συνέχεια, σκέφτηκα να το κόψω μαχαίρι. Ούτε που το τόλμησα τελικά.
Έκανα στην άκρη τα τσιγάρα, το τασάκι και τον αναπτήρα μου, είτε το πιστεύετε είτε όχι, μετά από 10'-15' λεπτά ατμίσματος. Η γυναίκα μου με κοίταζε καλά καλά μες στα μάτια, με την έκφραση της απορίας. Δεν το πίστευε αυτό που έβλεπε. Είχα πει όμως μέσα μου: «Επιτέλους, τέλος. Βρήκα τη λύση». Και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή μέχρι τώρα, παρ' όλο που δεν ατμίζω πολύ καιρό. Η καλή μέρα όμως, απ' το πρωί φαίνεται.
Αναγκάστηκα στην αρχή κάποιες φορές να καπνίσω, καθώς δεν είχα δεύτερη μπαταρία. Και πάλι όμως δεν έβλεπα την ώρα να γεμίσει η μπαταρία και να συνεχίσω το άτμισμα. Επειδή ατμίζω υγρά με νικοτίνη, το τσιγάρο δεν μου λείπει. Μόνο το πρωί κάπως με τον καφέ ή όταν είμαι κουρασμένος, που θέλω την πιο πικρή γεύση. Τα βολεύω όμως μια χαρά με σκέτη ατμιστική βάση που έχει διακριτική γεύση τσιγαρίλας και μόλις έρθω στα ίσια μου συνεχίζω με τα φρου φρου και τα αρώματα.
Έχει σημασία βεβαίως ο τρόπος που γίνεται η πρώτη επαφή με το η.τ. Πολλοί απογοητεύονται επειδή η πρώτη τσούρα γίνεται από η.τ. που δεν είναι στα μέτρα τους, ούτε στη γεύση, ούτε στο χτύπημα. Κι επειδή η παραπληροφόρηση έχει δημιουργήσει και την προκατάληψη, δεν χρειάζονται και πολλά άλλοθι για να εκδηλώσουν την άρνηση.
Το μόνο μείον που βρίσκω στο η.τ., είναι ότι δεν υπάρχει μια πραγματική γεύση τσιγάρου, γιατί ο υποψήφιος ατμιστής αυτή αναζητά πρώτη πρώτη (ασχέτως εάν στη συνέχεια θα την εγκαταλείψει για κάτι πιο αρωματικό).
Με την εδώ κοινότητα, ήρθα σε επαφή αφ' ότου ξεκίνησα το άτμισμα, όταν γράφοντας ένα άρθρο στην ιστοσελίδα μου για το η.τ., στην προσπάθειά μου να συλλέξω περισσότερες πληροφορίες για την τεκμηρίωσή του, το Google με οδήγησε κι εδώ.