Χαιρετώ τα πλήθη, και χρόνια πολλά.
Αθήνα, σαραντάρης. Μουσικός και δάσκαλος (όχι μουσικής). Θεριακλής.
Μηδενική εμπειρία στο άτμισμα.
Το φόρουμ το βρήκα πριν μερικές μέρες, σ' ένα ψάξιμο που έκανα για ηλεκτρονικά τσιγάρα. Μετά από πολλά χρόνια που ούτε που το σκεφτόμουνα να κόψω το κάπνισμα, ξαφνικά μου μπήκε η ιδέα. Κι επειδή ξέρω ότι είμαι από εκείνους που θα δυσκολευτούν, άρχισα να φλερτάρω με την ιδέα του ηλεκτρονικού αντί για μαχαίρι.
Ποτέ δεν έχω βλαστημήσει το τσιγάρο. Δεν το θεωρώ κατάρα ή αρρώστεια αλλά επιλογή. Το τι κακό μάς κάνει το ξέρω όσο λίγο-πολύ ο καθένας. Μου αρέσει όμως. Ιδίως τα δύο τελευταία χρόνια το 'χω ρίξει και λίγο στη γευσιγνωσία, αναζητώντας σπάνιες και ιδιαίτερες ποικιλίες καπνού ή μάρκες, δοκιμάζοντας καινούργιες κυκλοφορίες ή τσιγάρα από το εξωτερικό, χύμα καπνά κλπ.. Εδώ όμως αρχίζουν τα προβλήματα: όταν, μετά από καμιά 20ριά χρόνια εντατικού αλλά όχι εκλεκτικού καπνίσματος, άρχισα όψιμα να καλλιεργώ το καπνιστικό μου αισθητήριο, έφτασα να συνειδητοποιήσω ότι καλά τσιγάρα δεν υπάρχουν! Αυτό δε με απασχολούσε όσο δεν τα αναζητούσα. Τώρα όμως μού είναι δύσκολο να επιστρέψω στο «καπνό να βγάζει κι ό,τι να 'ναι». Ενώ παλιότερα υπήρχαν.
Ύστερα, διαπιστώνω και στη φωνή μου τη ζημιά. Δεν είμαι «τραγουδιστής» αλλά τραγουδάω πολύ, μ' αρέσει. Και βρίσκω ότι η ένταση, η διάρκεια (=μεγάλη ανάσα), ο έλεγχος των μικροαποχρώσεων κλπ. στη φωνή μου είναι σε χαμηλότερο επίπεδο απ' ό,τι τα θυμάμαι όχι πολύ παλιά. Αυτό δεν είναι καλό.
Ένας μετά τον άλλο οι γνωστοί μου το κόβουν, είτε γυρνώντας στο άτμισμα είτε μαχαίρι. Ξέρω περισσότερους ανθρώπους που το έκοψαν παρά που να μην κάπνιζαν ποτέ. Αυτό δε με είχε επηρεάσει μέχρι πρόσφατα. Άλλωστε κανείς τους δεν είχε προσπαθήσει να μου κάνει προπαγάνδα. Να όμως που μια μέρα έπιασα κουβέντα μ' ένα συνάδελφο που πρόσφατα γύρισε στο ηλεκτρονικό και, ενώ ήταν η ίδια κουβέντα που έχω κάνει δεκάδες φορές, εδώ ξαφνικά μου μπήκε η ιδέα.
Αποφάσισα λοιπόν να το δοκιμάσω. Ένας πρόσθετος λόγος είναι και τα αντικαπνιστικά μέτρα που, όσο χαλαρά κι αν εφαρμόζονται, υπάρχουν στιγμές που με δυσκολεύουν πολύ.
Έχω διαβάσει μερικά -λίγα- εδώ στο φόρουμ. Χάρηκα που είδα τόσο κόσμο να λέει «άναβα το πρώτο τσιγάρο το πολύ πέντε λεπτά μετά το ξύπνημα» και άλλες παρόμοιες ομολογίες, που δεν τις κάνει κανείς εύκολα ακόμα και κατ' ιδίαν. Και μάλιστα από ανθρώπους που πλέον το έχουν κόψει! Ενθαρρυντικό.
Αποθαρρυντικό αντίθετα ήταν το πόσο περίπλοκο μου φάνηκε το άθλημα: εξαρτήματα, πιθανοί συνδυασμοί, συνδυασμοί που δε γίνονται, μάρκες, τύποι, υγρά, ορολογία. Σημειωτέον, δεν είμαι κλασικός γκατζετάκιας. Φαίνεται όμως ότι αυτά τα διάβασα κυρίως σε παλιότερες αναρτήσεις, και ότι έκτοτε η τεχνολογία έχει απλουστευτεί. Πάντως μιλώντας από κοντά με ατμιστές κανείς δε μου έδωσε την εντύπωση ότι πρέπει να είσαι σαν τους εμμονικά σοφούς ήρωες του Ιουλίου Βερν για να κουλαντρίσεις ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο.
Σκόπευα να μπω εδωμέσα για να ρωτήσω μερικές συμβουλές πριν την πρώτη αγορά, αλλά τελικά θα το κάνω αλλιώς. Ενόψει ταξιδιού για φιλοξενία σε άκαπνο σπίτι (είχα ξαναπάει αλλά ήταν καλοκαίρι κι ήμουν όλη μέρα στην αυλή - τώρα δε γίνεται) θα πάω άμεσα να πάρω το πρώτο μου ηλεκτρονικό τσιγάρο. Θα μου κάνει από κοντά ό,τι εισαγωγή είναι να μου κάνει ο έμπορας, και βλέπουμε. Σιγά πια, όλοι που πήγαν και ψώνισαν είχαν κάνει φροντιστήριο πριν; Δε νομίζω.
Δεν έχω πει ακόμα «πάω να το κόψω», γιατί φοβάμαι λίγο μη διαψεύσω τη μεγάλη κουβέντα. Αλλά με ελαφά πηδηματάκια κινούμαι προς τα εκεί.
3455 Απαντήσεις
807660 Εμφανίσεις
