Πρωτότυπα και ιμιτασιόν

[nikos tsaf]

Δεν πιστεύω να πίνεις και Pepsi;

[Pastafarai]

 

[KINGGREECE]

Τα "γνήσια", MADE IN VIETNAM NIKE AIR MAX 2012 που πωλουνται μεσα στην NIKE κοστίζουν 180-190 ευρώ...
Τα ΟΛΟΙΔΙΑ επίσης MADE IN VIETNAM NIKE AIR MAX 2012 που φοράω τα πήρα απο μαγαζί 35 ευρώ....


Και τα δυο κανουν ακριβώς την ίδια δουλειά, σας διαβεβαιώνω...

ειχα ενα γνωστο στο paltalk  που ηταν σε μια περιοχη της γερμανιας.....ηταν σε γραμμη παραγωγης τηλεορασεων.
οταν πηγαινε στην δουλεια λεει οτι τις 2 πρωτες ωρες εβγαζαν στην ιδια γραμμη παραγωγης με τα ιδια υλικα ,κουτια,κ.λ.π τηλεορασεις μαρκας ΤHOMSON , και τις επομενες ωρες silver , mki , και διαφορες αλλες μαρκες που πολλοι τις αποφευγουμε.
εαν μου ειπε μουφα , τοτε μουφα σας λεω και εγω.

[Πολυκράτης]

Ας περιοριστούμε , λοιπόν, στο συγκεκριμένο θέμα.
Ο κατασκευαστής - πατέρας της ιδέας, έβαλε ένα κομμάτι του εαυτού του σ'αυτήν (το πνευματικό του σπέρμα) και στη συνέχεια το παρέδωσε προς πώληση. Έδωσε την ιδέα του (με το κομμάτι του εαυτού του ως οργανικό της κομμάτι) και ζήτησε και έλαβε αμοιβή. Την αμοιβή που ζήτησε, για τα κομμάτια του εαυτού του που διέθεσε. Έλαβε και κάτι ακόμη: Την αναγνώριση και την αποδοχή του καταναλωτικού κοινού του, πάνω στην οποία βάσισε και τις μελλοντικές εμπορικές του κινήσεις.
Από τη στιγμή που αποφάσισε να παραδώσει την ιδέα του στην αγορά (το "παιδί" του στο "ναό" ή στο "πορνείο" αν προτιμάτε), δίχως να χρησιμοποιήσει τα όπλα που αυτή του παρέχει για νομική κατοχύρωση (δικαιολογημένα ή μη, μάλλον δικαιολογημένα αν με ρωτάτε), εν γνώσει του αποξενώθηκε από την ιδέα αυτή. Εν γνώσει του αλλά και με το αζημίωτο. Με άλλα λόγια, αποζημιώθηκε προκαταβολικάγια τη "ζημία" που με βεβαιότητα θα υφίστατο, παραδίδοντας την ιδέα του στην αγορά και τους κανόνες της. Κατά κάποιον τρόπο και αυτός "ενσωμάτωσε" στην τιμή του προιόντος του τη μελλοντική αυτή ζημιά.Στη συγκεριμένη πρίπτωση δε, αν αλάβουμε υπόψιν μας τη χρονκή απόσταση ανάμεσα στην κυκλοφορία του πρωτοτύπου και του αντιγράφου, και την ουσιαστική μετατόπιση του κατασκευαστικού ενδιαφέροντους του παραγωγού σε άλλα προιόντα, θα συμπεράνουμε ότι η κυκλοφορία του αντιγράφου δεν τον αγγίζει καν.

(Η αλλάγη χρωματος δικιά μου)
Σαφως, πηρε το ρισκο. Και ισως σαφως, ισορρόπησε την ενδεχομενη χασουρα του, πωλωντας μάλλον υπερτιμημενα.
Παρ ολα αυτα, επιμενω σε αυτο που ειπα πριν. Το οτι δεν μπορω (σε αυτην την περιπτωση οικονομικα) να κλειδωσω την πορτα μου, δεν σε κανει λιγοτερο κλεφτη αν μπεις και αρπαξεις. Γενικευοντας το λιγο, το δεν μπορω οικονομικα, μπορει να γινει και δεν μπορω με κανεναν τροπο, οταν μιλαμε για αλλου τυπου εργα, οπως μουσικη, ταινια, βιβλιο κλπ. Απο την στιγμη που υπαρχει δυνατοτητα ψηφιοποιησης πλεον, οτι και να κανω, το εντυπο (δισκος, ταινια κλπ) θα ανεβει σε χιλιαδες τορεντοειδη. Οποτε, ρισκαρω ξεροντας οτι θα γινει (και θα χασω τα προς το ζειν), επαφιεμαι στην συνειδηση του αποδεκτη, οτι θα παει να το παρει απο βιβλιοπωλειο (δισκαδικο κλπ), ή αλλάζω επαγγελμα?

[stelakis1]

Μιας και γινομαστε και συγκεκριμμενοι...

Το εν λογω προιον υπαρχει για να αγοραστει αυτη τη στιγμη καινουριο και original?

Και αν οχι μπορει κανεις να πει με σιγουρια πότε και αν θα κυκλοφορησει ξανα?

Αν και στις δυο ερωτησεις η απαντηση ειναι οχι σημαινει οτι το προιον για τον κατασκευαστη του εκανε τον κυκλο του και μπορει με ευκολια να θεωρηθει ως "σταματημενο".
Οσο κυκλοφορουσε δε, δεν υπηρχαν, αν δε με γελαει η μνημη μου, τετοια κραυγαλεα φαινομενα αντιγραφης.

Αφου ουσιαστικα ομως σταματησε να βγαινει και παραλληλα προκειται για μια ατμιστικη συληψη ποιοτητας (δεν εχω ιδια γνωμη αλλα δεν εχω και λογο να αμφιβαλω για αυτο) ειναι επομενο να βγουν και αντιγραφα.

Σημειωστε επισης οτι ο εφευρετης/σχεδιαστης/εμπνευστης δεν εχει καμια, μα καμια, χρηματικη απωλεια απο αυτα μιας και η πωληση τους δεν "τρεχει" παραλληλα.
Αν υπηρχαν και τα δυο ταυτοχρονα τοτε θα ηταν μια αλλη κουβεντα.

Υ.Γ Ειναι ατοπος ο μυθος περι πωλησεων δισκων και χρηματων... οι καλλιτεχνες βγαζουν χρηματα απο τα live και οχι απο τους δισκους. Στη συγκεκριμενη περιπτωση η πειρατεια εσωσε τη μουσικη και οχι το αντιθετο. Στα αλλα βεβαια, βιβλια, ταινιες, συμφωνω.

[hemlock]

Στέλιο...Ούτε για τα δύο τελευταία ισχύει η "απώλεια" εσόδων...Οι μόνοι που έχασαν/χάνουν χρήματα είναι αυτοί που τα πουλάνε με τον κλασικό και πεθαμένο τρόπο (φυσικό μαγαζί κλπ)...

[stelakis1]

[οφ-τοπιτς]
Βρε δε θα διαφωνησω ουτε και σε αυτο (αν και προτιμω τα φυσικα μαγαζια, ειδικα τα βιβλιοπωλεια και τα δισκαδικα, θελω να τα μυριζω πριν τα αγορασω) αλλα ο τραγουδιστης ουσιαστικα βγαζει το δισκο για να γεμισει στα live, ο ηθοποιος ή ο λογοτεχνης περα απο αυτο καθ' εαυτο το εργο του δεν εχει (θεωρητικα) αλλη πηγη εσοδων.
[οφ-τοπιτς]

[Πολυκράτης]

Υ.Γ Ειναι ατοπος ο μυθος περι πωλησεων δισκων και χρηματων... οι καλλιτεχνες βγαζουν χρηματα απο τα live και οχι απο τους δισκους. Στη συγκεκριμενη περιπτωση η πειρατεια εσωσε τη μουσικη και οχι το αντιθετο. Στα αλλα βεβαια, βιβλια, ταινιες, συμφωνω.

Επέτρεψε μου ως μουσικό, συνθέτη, ενορχηστρωτή, και ιδιοκτητη στουντιο ηχογραφησεων, να διαφωνησω πληρως. Οι τραγουδιστες που φερνουν (ακομα) κοσμο στα live ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα, και οι υπολοιποι της μουσικης βιομηχανιας (συνθετες, στιχουργοι, ενορχηστρωτες, μουσικοι, εργαζομενοι στη δισκογραφια) ειναι ανεργοι, οχι λογω της κρισης, αλλά λογω της πειρατειας που κατατρόπωσε τις πωλησεις δισκων στο μηδεν.
Τα βιβλια ακολουθουν (αγαπημενο χομπυ ασυνειδητων, να σκαναρουν βιβλια και να τα ανεβαζουν σε τορενταδικα, μην τυχον και παρει καμμια δεκαρα ο συγγραφεας), οι ταινιες κλπκλπ.

[hemlock]

Βιβλία αγοράζεις και σε ψηφιακή μορφή,όπως και μουσική...(ξανά)

[vougiouklakis]

Αν υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο στην περίπτωση Odysseus - Nautilus μόνο ο κατασκευαστής μπορεί να απαντήσει και ίσως τα παιδιά που έχουν συχνή επικοινωνία μαζί του. Αν συμβαίνει όμως αυτό, τότε βέβαια δε γεννάται θέμα ηθικής.

Δεν υπαρχει τετοιο ενδεχομενο Λευτερη 

[BigSur]

Δεν θεωρώ καν ότι θα καμφθεί η δημιουργικότητα, διότι πιστεύω ότι πρόκειται για μια ελάχιστα ελεγχόμενη φυσιολογική λειτουργία (κάτι σαν την αναπνοή). Η υλικη ανταμοιβή είναι απλώς ψευδοκίνητρο. Οι ιδέες θα συνεχίσουν να γεννιούνται και να κυκλοφορούν και χωρίς αυτό.
...
ΥΓ2: Κι εγώ αποδοκιμάζω ως ευτελείς τις ανάγκες για κάλυψη της ματαιοδοξίας και για ψευτοεπιβεβαίωση (δεν έχω την ίδια γνώμη για την κάλυψη της περιέργειας). Αλλά, μέχρι το επιθυμητό σημείο της έκλειψής τους, αναγνωρίζω ότι μπορούν να λειτουργούν ως ιδιότυπες "πρώτες ανάγκες", παρέχοντας το σχετικό ελαφρυντικό στα πλανημένα υποκείμενά τους.

Δεν σταματά η δημιουργικότητα γενικά. Πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι, όμως, χάνουν την ευκαιρία να ζήσουν απ' αυτό και σπαταλιούνται.

Για την περιέργεια συμφωνώ απόλυτα. Είναι δύναμη δημιουργίας και αλλαγής. Για τα άλλα, γίνομαι λίγο αυστηρότερος. Όχι γιατί δεν είναι ανθρώπινα όλα αυτά, ούτε γιατί είμαι σοφός και ανεπηρέαστος (δεν είμαι) αλλά παραέχουν μπει βαθιά μέσα μας.

[urahara]

Εν γνώσει του αλλά και με το αζημίωτο. Με άλλα λόγια, αποζημιώθηκε προκαταβολικάγια τη "ζημία" που με βεβαιότητα θα υφίστατο, παραδίδοντας την ιδέα του στην αγορά και τους κανόνες της. Κατά κάποιον τρόπο και αυτός "ενσωμάτωσε" στην τιμή του προιόντος του τη μελλοντική αυτή ζημιά.

Μια απορία που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας το παραπάνω...
Αν με κάποιο τρόπο διασφαλιζαμε στον δημιουργό ότι το προϊόν που σχεδίασε και έδωσε στην αγορά δεν θα αντιγράφονταν,αν θεταμε δηλαδή κάποιους ηθικούς κανόνες ως κοινότητα και τους επιβαλαμε στην αγορά.. ο δημιουργός θα αφαιρούσε από την τιμή του προϊόντος αυτή την "ζημία" που μπήκε στην τιμή προκαταβολικά?

Αν ναι...η επομένη απορία μου είναι...πόση θα ήταν αυτή? Πόση "ζημία" δηλαδή υπήρξε στην συγκεκριμένη περίπτωση,πχ, ώστε πλέον ως καταναλωτές να απαιτουσαμε από τον κατασκευαστή να την αφαιρέσει (σε μια ιδεατή περίπτωση που όντως μέσω των ηθικών μας κανόνων του προσφέραμε αυτή την ασφάλεια)? Ποια ήταν λοιπόν η ζημία του ΙΜΕΟ? (και δεν αναφέρομαι σε ψυχολογικής φύσεως..να βλέπει ένα προϊόν του να αντιγράφεται από άλλον).

Ο Αλεξ σε χθεσινό ποστ αναφέρθηκε ότι μπορεί με τις αντιγραφές οι τιμές να ανέβουν... εγώ θα το σκεφτώ λίγο ανάποδα... χωρίς τις αντιγραφές,οι τιμές θα πέσουν?

Στάλθηκε από το A100 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

[sao]

Παρ ολα αυτα, επιμενω σε αυτο που ειπα πριν. Το οτι δεν μπορω (σε αυτην την περιπτωση οικονομικα) να κλειδωσω την πορτα μου, δεν σε κανει λιγοτερο κλεφτη αν μπεις και αρπαξεις.

Νομικώς δεν είμαι κλέφτης, ηθικώς είμαι. Ομοίως και ο αγοραστής του αντιγράφου, νομικώς ΔΕΝ είναι κλεπταποδόχος, ηθικώς θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέτοιος. Απλώς κι εγώ με τη σειρά μου επιμένω ότι η ελεύθερη αγορά είναι ασύμβατη με την κλασική έννοια της ηθικής (για όσους λόγους έχω αναφέρει).
Αν και στην προκειμένη περίπτωση, ο αντιγραφέας θα ήταν μάλλον ευστοχότερο να χαρακτηριστεί ως πτωματοφάγος ή ως μεταπράτης των αποφαγίων του δημιουργού.

Οποτε, ρισκαρω ξεροντας οτι θα γινει (και θα χασω τα προς το ζειν), επαφιεμαι στην συνειδηση του αποδεκτη, οτι θα παει να το παρει απο βιβλιοπωλειο (δισκαδικο κλπ), ή αλλάζω επαγγελμα?

Αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να κατοχυρώσεις νομικά την πνευματική σου ιδιοκτησία, τότε η απάντηση είναι το α. Ρισκάρεις. Πετάς την ιδέα/δημιούργημά σου στο στίβο, ελπίζοντας να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα χιλιόμετρα πριν πέσει θύμα αντιγραφής ή πειρατείας. Αυτό αν σ'ενδιαφέρει να την εκμεταλλευτείς εμπορικά. Αν σ'ενδιαφέρει μόνο να γίνει κτήμα της ανθρωπότητας, δεν υπάρχει ρίσκο. Την πετάς κι αυτή πετάει. Και οι αντιγραφές θα είναι η καλούμπα της.

 Όσο οι ιδέες  και οι δημιουργίες μας αποτιμώνται σε χρήμα, θα παίρνουμε το ανάλογο ρίσκο και θα υπάρχει "σπατάλη" δημιουργικών ανθρώπων. Όσο συναγελαζόμαστε με το χρήμα θα έχουμε έλλειμμα ακεραιότητας. Όσο είμαστε μέσα στο κουτί, θα βρίσκουμε τοίχο.

[Atrum]

Αν μαζί με τον οδυσσέα έπρεπε να αγοράσω το χαλασμένο κεραμικό που περίσεψε, ένα μέτρο στουπί που χρησιμοποιήθηκε, το φενιζόλ που περίσσεψε απο το τύλιγμα των χριστουγεννιάτικων παιχνιδιών του γιου του και σύνολο να σκάσω +700% της τιμής του οδυσσέα (630 δηλαδή) για να χρησιμοποιήσω μόνο τον οδυσσέα, ε προφανώς και θα του έλεγα άντε γεια και πάω να σκάσω τα μισά λεφτά σε cnc να αντιγράψω τον οδυσσέα του κολλητού μου.

Ας σταματήσουμε εδώ για την πειρατία λοιπόν γιατί είναι άλλο θέμα με πολλές διαστάσεις και απόψεις, όπως και αιτίες κτλ. το θέμα εδώ είναι διαφορετικό και πολύ απλούστερο.


Urahara, εδώ το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν γίνεται έτσι απλά η σύγκριση. Γιατί άλλη τιμή παραγωγής σε άλλη χώρα λόγω μισθών και νόμων, άλλο το κόστος αγοράς των πρώτων υλών λόγω περιορισμένης ποσότητας παραγγελίας και μετά από αυτά μπαίνει στην μέση και η υπεραξία που αναφέρεις.


Η ζημιά του imeo εν προκειμένω είναι μηδενική με μοναδική εξαίρεση την πιθανότητα σε στιγμή που στέρεψε από ιδέες να έβγαζε ορισμένα κομμάτια για να μην σταματήσει να δουλεύει ή για να βγάλει λεφτά από τα ανταλλακτικά. Από μια άποψη οι κινέζοι του έλυσαν τα χέρια εδώ καθώς πλέον παρέχουν τα ανταλλακτικά αυτοί.


Να ανέβουν οι τιμές πάντως λίγο δύσκολο. Ο black market οδυσσέας έχει ήδη τα διπλάσια λεφτά από την αξία αγοράς του. Τώρα αν καταλήξει να είναι και συλλεκτικό κομμάτι που θα το θέλει όλος ο κόσμος... τι να πω...

[gewre]

Πάει και ο Kir Fanis
Τον πήρε η μπάλα