Καλημέρα από μένα..
Τα 20+ Watt για αρχή δεν επιτεύχθηκαν τώρα με τις νέας γενιάς (αν θες να τις αποκαλέσεις έτσι) ηλεκτρονικές μπαταριοθήκες. Όπως κι όλα τα υπόλοιπα πράγματα στο άτμισμα, πρώτα το κάνανε οι χρήστες σε μηχανικές μπαταριοθήκες. Είδαν οι κατασκευαστές την κίνηση οπότε πήγαν με την αγορά.
Ξεκινώντας ήμουν σε μονά στησίματα, κι ο λόγος που πήγα σε διπλά δεν ήταν να αντέγουν τα πολλά Watt. Πιστεύω πως με επισκευάσιμους ατμοπιητές κια στησίματα μπορούμε να δούμε πλέον πολύ διαφορετικά την έννοια της μονής και διπλής αντίστασης. Αν έχεις μια μονή με 0,16 σύρμα δε θα αντέξεις τα 20Watt όπως πιθανόν και με τη διπλή. Η εμπειρία που θα πάρεις όμως από τη διπλή δε θα διαφέρει πολύ από το να φτιάξεις μία μονή με twisted 0,16. Κι αν τυλίξεις τρία σύρματα σημαίνει πως έχεις τριπλή; όχι.. Απλά θέλω να πω πως με τόσα διαφορετικά πάχη σύρματος (+ τα "διαφορετικά" σύρματα όπως ribbon), με τόσα διαφορετικά στησίματα τυλίγοντας σύρματα μεταξύ τους, micro coils και αντιστάσεις με διαφορετική περίμετρο ή ότι άλλο μπορείς να κάνεις διαφορετικά, το διπλή μονή τριπλή από μόνο όχι μόνο δε λέει όλη την ιστορία, αλλά είναι και πολύ θαμπά τα όρια μεταξύ τους.
Ξεκίνησα όπως είπα σε μονή, γιατί απλά ήταν πιο εύκολο από το να φτιάξω διπλή. Τύλιξα πολλά σύρματα και βγήκε όσο δροσερό το ήθελα. Ο λόγος που πήγα στις διπλές, ήταν γιατί η εισαγωγή αέρα στους ατμοποιητές που χρησιμοποιώ σε διπλή αντίσταση ήταν σαφώς μεγαλύτερη. Ίσως κι ενας δεύτερος λόγος, πως σε μονή θα χρησιμοποιήσεις τόσο παχύ σύρμα, που στις αντιστάσεις που θέλω να βγάλω (1,2-1,4) θα βγεί μία τεράστια σκουληκαντέρα, όπου η εισαγωγή αέρα δε θα κάνει σωστά τη δουλειά της, δεν μπορεί να καλύψει αυτήν την επιφάνεια μία τρύπα, και δεν είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω τρυπανάκι.
Με βάση τον τίτλο (που δεν πολυπεριγράφεται στα σχόλια του πρώτου ποστ η ερώτηση βέβαια) αναγκαιότητα δεν είναι τίποτα. Είναι όμως ευχαρίστηση. Ξεκίνησα για να δω τι είναι. Πολύς ατμός, πολύ καυτός όμως, διόρθωσα τα σεταρίσματά μου. ΠΟΛΥ χτύπημα όμως.. Κατέβηκα σε νικοτίνη, και κατέβηκα πάλι, και πάλι. Μέχρι που έφτασα σε ένα σημείο να βάζω "σπασμένη" νικοτίνη που είχα φτιάξει σαν βάση, απλά όπως έβαζα το άρωμα μου, και φυσικά να μην έχω ιδέα της νικοτίνης μου (<2 όμως σίγουρα..). Και τα Watt γίναν εθιστικά, τα ντουμάνια, η θερμοκρασία. Όλα γίναν ο τρόπος που ατμίζω, με αποτέλεσμα όταν δοκιμάζω κάτι στον 306 να μου φαίνεται τζούφιο. Καλό ή κακό το αποφασίζει ο καθένας μόνος του. Μόδα; Μπορεί, όσο είναι και το άτμισμα μόδα. Αν θα φύγει η μόδα θα φύγω κι εγώ..; Πιο δύσκολο αυτό, μάλλον όχι, έτσι κι αλλιώς δεν ατμίζει κάποιος στον άμεσο κοινωνικό μου περίγυρο (στη δουλειά ας πούμε) για να πεις ότι με επηρρέασε η μόδα, κι αν το κόψει αυτός θα το κόψω κι εγώ.
Αυτά τα ολίγα, και σκυτάλη στον επόμενο!