Προσοχή, ακολουθεί σεντόνι, φλυαρία και ΤΜΙ:
Καινούργια ατμίστρια για τρίτη φορά. Άτμιζα για 1,5 χρόνο περίπου μέχρι που πέθανε ο αδερφός μου και οχτώ μήνες αργότερα ο πατέρας μου. Έφτασα στα 2,5 πακέτα --μιας που είχα τόσο καλή δικαιολογία-- και όλο σκεφτόμουν να γυρίσω στο ητ και όλο δεν το έκανα. Τελικά, άφησα τα σύνεργα (μια μπαταρία ego-vv και έναν smokebomb) στο γραφείο να τα βλέπω και με έπεισα λίγο μετά το Πάσχα.
Τότε πήρα υγρά, παρήγγειλα βάσεις και κανελλομπισκότο μπας και μ'αρέσει με τον φραπέ (μπα), τσίμπησα δύο ατμοποιητές τζάμπα, κατέβασα εφαρμογές και αντον, άλλαξα ταπετσαρία στο λάπτοπ και γενικά κομπλέ όλα για δυο βδομάδες. Μετά άνοιξε ο ένας ατμοποιητής, μου έλουσε την μπαταρία και πάπαλα. Ξενέρωσα, σιχτίρισα και άντε πάλι 2,5 πακέτα κτ τη μέρα. Κάθε τόσο οι εφαρμογές μου υπενθύμιζαν ότι είχα γλιτώσει τόσα λεφτά ή τόσα λεπτά απ'την ζωή μου και χαμογελούσα πικρά ή με ειρωνευόμουν. Πάλι σκεφτόμουν συνέχεια πως πρέπει να αρχίσω το ητ και πάλι δεν το έκανα.
Την προηγούμενη βδομάδα έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ περί παχυσαρκίας στο youtube και από κάτω σχολίαζαν ότι το φαγητό είναι ο χειρότερος εθισμός γιατί δεν μπορείς απλά να το κόψεις όπως το αλκοόλ ή το τσιγάρο. Εγώ έχασα 50 κιλά. Αν κατάφερα να κόψω το φαΐ, γιατί επιλέγω να με πτοεί το τσιγάρο;
Έλεγαν στο ντοκιμαντέρ τι επιπτώσεις έχει η παχυσαρκία στην υγεία κι εγώ συνέχαιρα τον εαυτό μου που κατάφερα να τις αποφύγω. Σκεφτόμουν το καλό που έκανα στην υγεία μου. Έβλεπα ανθρώπους που κουράζονταν με το παραμικρό, που δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα και κουβαλούσαν μαζί τους φιάλες οξυγόνου, που είχαν ταχυκαρδίες και ταλαιπωρούσαν τις καρδιές τους και χαιρόμουν που εγώ πλέον δεν ήμουν σαν αυτούς. Και ταυτόχρονα κάπνιζα. Οξύμωρο.
Έτσι το πήρα απόφαση, πήρα την μπαταρία και είπα πως ή θα την καταστρέψω ολοκληρωτικά ή θα την φτιάξω. Και την έφτιαξα. Πατήθηκε το κουμπί, έμεινε πατημένο, την καθάρισα κι άλλο, τράβηξα το κουμπί με το νύχι, την ξανακαθάρισα και τελικά δούλεψε. Δεν την είχα βαφτίσει τυχαία Αθανασία. Εδώ και οχτώ μέρες λοιπόν, κάνω ητ και κτ μαζί. Δεν με έχω πει ακόμα ημι-ατμίστρια γιατί φοβάμαι πως δεν θα γίνω. Δεν έχω παραγγείλει πράγματα που θέλω γιατί φοβάμαι αυτό που θα νοιώσω αν τελικά τα καταχωνιάσω. Μέχρι την Τετάρτη έκρυβα το ητ απ'την μάνα μου και μέχρι προχθές δεν το έπαιρνα έξω. Σε φόρουμ μπήκα χθες. Γράφω τώρα κι αυτή την εγκυκλοπαίδεια (πρέπει να'χει ξεφύγει κι από σεντόνι) και ελπίζω έτσι να το κάνω επίσημο.
Δεν κόβω τελείως το κτ γιατί ξέρω ότι τσινίσω. Λέω να το κάνω σταδιακά. Προς το παρόν έχω κατέβει απ'το πακέτο, αλλά δεν έχω κάνει και χρονοδιάγραμμα. Με έμαθα αρκετά κιλά χάνοντας τα κιλά και την γνώση αυτή θα την αξιοποιήσω εδώ. Ή μάλλον ελπίζω να την αξιοποιήσω, μιας και το πρώτο που έμαθα ήταν να μη λέω μεγάλη κουβέντα (αλλά να μην τρώω και μεγάλη μπουκιά
). Έμαθα πώς να παίρνω κουράγιο και θέληση να συνεχίσω, έμαθα πως θα έχω πισωγυρίσματα και πώς να αντιδράω, έμαθα πως αν θέλω κάτι θα το καταφέρω. Έμαθα πως θα έρθουν στιγμές που θα χρειαστώ βοήθεια, αλλά δεν έμαθα να την ζητάω. Ελπίζω αυτό να το μάθω τώρα.
TL;DR από σήμερα ξεκινάω επίσημα το άτμισμα.
288 Απαντήσεις
91441 Εμφανίσεις
