Λογικές οι ερωτήσεις, δύσκολες οι απαντήσεις...
Ας αρχίσω με μερικές ακόμα ερωτήσεις:
Είναι εφικτός ένας κεντρικός έλεγχος ποιότητας-καταλληλότητας των ατμιστικών υγρών;
Έχοντας υπόψη την πρόσφατη προσπάθεια υπαγωγής τους στη δικαιοδοσία του ΕΟΦ, είναι επιθυμητός ο κεντρικός έλεγχος;
Υπάρχει και ο ΕΦΕΤ, ο οποίος θα μπορούσε να θεωρηθεί πιο κατάλληλος. Έχει όμως τη δυνατότητα;
Ας λάβουμε υπ' όψη ότι καθολικός έλεγχος σε ο,τιδήποτε κυκλοφορεί (εννοώ όλα τα υγρά και όλες τις παρτίδες) δεν είναι δυνατόν να γίνει, ούτε και γίνεται άλλωστε σε καμία κατηγορία τροφίμων ή ποτών.
Επιπλέον, αν τα ατμιστικά υγρά, πριν την κυκλοφορία τους έπρεπε να έχουν κρατικά/επίσημα πιστοποιητικά καταλληλότητας, η έγκριση, με τους γνωστούς ρυθμούς που κινούνται αυτού του είδους οι υπηρεσίες, θα δινόταν μετά την ημερομηνία λήξης τους.
Στην ΕΕ ο κανόνας είναι να μην τίθενται εμπόδια στην κυκλοφορία των προϊόντων με προηγούμενες εγκρίσεις από οποιονδήποτε φορέα. Υπάρχει όμως η υποχρέωση κάθε κατασκευαστή να συμμορφώνεται με τις κοινοτικές οδηγίες που αφορούν τα προϊόντα που κατασκευάζει και να τα διαθέτει στην αγορά, μόνο εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί.
Με τη γνωστή σήμανση CE, η ευθύνη για την κυκλοφορία των περισσότερων προϊόντων στην ΕΕ ανήκει στον κατασκευαστή τους (και στον αντιπρόσωπο του, αν κατασκευάζονται σε χώρα εκτός ΕΕ). Οι αρμόδιες αρχές κάθε κράτους είναι υποχρεωμένες κατ' αρχή να επιτρέψουν την διάθεση των προϊόντων που έχουν τη σήμανση αυτή και στη συνέχεια, αν χρειαστεί, να τα ελέγξουν.
Έχω την εντύπωση ότι μόνο τα φάρμακα εξαιρούνται από τον κανόνα αυτόν και χρειάζονται έγκριση από τον αρμόδιο φορέα του κάθε κράτους πριν την κυκλοφορία τους. Στην Ελλάδα είναι ο ΕΟΦ - κι εμείς θέλουμε να τον αποφύγουμε.
Που καταλήγουμε;
Σήμερα, απ' όσο ξέρω, για την λειτουργία χημικού εργαστηρίου χρειάζεται άδεια και, αν ασχολείται με την παραγωγή χημικών προσθέτων που χρησιμοποιούνται στην μαγειρική-ζαχαροπλαστική κλπ, απαιτούνται περισσότερες προϋποθέσεις. Αγνοώ με ποιόν τρόπο και μετά από ποιούς ελέγχους χορηγείται αυτή η άδεια - εννοώ αν πρόκειται για μια απλή επιθεώρηση και μια σφραγίδα ή γίνεται λεπτομερής έλεγχος.
Εκεί νομίζω ότι μπορεί να επικεντρωθεί η προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών παραγωγής και συσκευασίας των ατμιστικών υγρών. Έλεγχος και πιστοποίηση των σημείων παραγωγής τους αρχικά και δειγματοληπτικός έλεγχος των προϊόντων στη συνέχεια.
Τα παραπάνω καλύπτουν τα ατμιστικά υγρά που παράγονται στην Ελλάδα ή έστω συσκευάζονται στην Ελλάδα με πρώτες ύλες από άλλες χώρες.
Για τα υγρά που έρχονται έτοιμα π.χ. από Πολωνία, Ιταλία κλπ, ο μόνος τρόπος που υπάρχει είναι ο δειγματοληπτικός έλεγχος, όπως γίνεται (αν γίνεται) για τα εισαγόμενα είδη διατροφής.
Σταματώ εδώ και ελπίζω να έχουμε κι άλλες απόψεις, γιατί είναι σημαντικό το θέμα.