Κατ' αρχάς, μια απάντηση στο καίριο ερώτημα "γιατί δεν εφαρμόζεται ο αντικαπνιστικός Νόμος?": Πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός. Ούτε γιατί καπνίζουν όλοι, ούτε γιατί τα μαγαζιά θα βαράγανε μύγες. Ποτέ δεν είχε αποφασιστεί ποιος θα είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο: Ο Δήμος? Η Νομαρχία? Η Αστυνομία? Η ΕΥΠ?
Μετά, φίλε APOSTOLOS KAL. Φαίνεται να έχεις μπερδέψει κάποια πράγματα. Το να απαγορέψεις κάτι δια Νόμου, πρέπει να έχει κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς. Και οι δύο κυριότεροι, είναι η προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος και η Προστασία των Πολιτών ή η μη έκθεση αυτών σε κίνδυνο, και πάντα σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος. Ο συγκεκριμένος Νόμος, βασικά τα άρθρα που μας ενδιαφέρουν, δεν κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Όταν αποδεδειγμένα μέχρι στιγμής το άτμισμα δεν αποτελεί κίνδυνο για τους τρίτους, είναι παράλογος ένας Νόμος που να απαγορεύει το άτμισμα σε δημόσιους χώρους. Δεν μπορείς να απαγορέψεις κάτι μόνο και μόνο επειδή ενοχλεί αισθητικά κάποιους άλλους. Είναι το ίδιο πράγμα με το δημόσιο αερισμό που είπες. Δεν απαγορεύεται, αλλά υπάρχει η στοιχειώδης παιδεία να μην λαμβάνει χώρα δημοσίως. Θεωρητικά πάντα. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για το άτμισμα. Η παιδεία και η ευγένεια, δεν μπορούν να επιβληθούν δια Νόμου. Την ίδια παιδεία όμως, θα πρέπει να έχει και αυτός που "ενοχλείται" από τον ατμό μου. Να έχει την ευγένεια να μου πει ευγενικά ότι τον ενοχλεί. Και όχι το μάγκικο "κύριος, απαγορεύεται αυτό" και με τις ευλογίες του κράτους. Το Πάσχα του 16, σε ΑΝΟΙΧΤΟ ΧΩΡΟ, ευγενέστατος νεαρός ήρθε στο τραπέζι μας και μας ζήτησε αν είναι εύκολο να μην ατμίζουμε τόσο έντονα καθώς όλος ο ατμός πήγαινε πάνω του. Το σεβαστήκαμε. Μόνο και μόνο επειδή ήταν ευγενικός, καθώς κανένας Νόμος δεν μας υποχρέωνε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Και το ξαναλέω: ευχαρίστως να σεβαστώ ένα Νόμο ο οποίος μου απαγορεύει να εξασκήσω μια συνήθεια η οποία αποδεδειγμένα και τεκμηριωμένα, ΒΛΑΠΤΕΙ τους γύρω μου. Όταν όμως η μόνη τεκμηρίωση είναι ότι "προάγει την ΚΑΠΝΙΣΤΙΚΗ κουλτούρα", "παράγει μιμητισμό", "είναι Δούρειος Ίππος για το κάπνισμα" και "ο Δρ. Φαρσαλινός περιφέρει μια μελέτη από δω και από κει", τότε όχι, δεν θα το σεβαστώ. Θα σεβαστώ τον επιχειρηματία που παιδεύεται για το μεροκάμματο και θα μου πει να μην ατμίζω γιατί θα πληρώσει πρόστιμο, αλλά δεν θα σεβαστώ τον ελληνάρα που επειδή έχει χαρμανιάσει θα έρθει με μαγκιά και θα μου πει "αυτό είναι πιο επικίνδυνο από το κανονικό, αλλιώς δεν θα το απαγορεύανε". Και όχι, αυτό δεν με κάνει ατομιστή. Με κάνει σκεπτόμενο άνθρωπο. Εκτός και αν αυτό απαγορεύεται, που σημαίνει ότι το πολίτευμά μας είναι Μοναρχία άνευ Συντάγματος ή χαλιφάτο, ή εμιράτο.
nikosallos
Σαφώς και είναι φασιστικός ο Νόμος. Εκτός άν έχεις άλλον ορισμό υπόψιν σου για κάτι που περιορίζει την προσωπική σου ελευθερία δια Νόμου, χωρίς λόγο και αιτία (νόμιμη και συνταγματική τουλάχιστον) και χωρίς τεκμηρίωση. Δεν έχω άλλη αντίρρηση στα γραφόμενά σου, τουλάχιστον όχι τόσο σημαντική ώστε να τη συζητήσω.
Κώστας Τ.
Το άτμισμα, είναι κατά 95% τουλάχιστον λιγότερο βλαβερό για τον ατμιστή, όχι για τους τρίτους. Δεν θεωρούμε (η πλειοψηφία τουλάχιστον) ότι πρέπει να ατμίζουμε παντού. Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει βάση για την απαγόρευση ατμίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους. Και φυσικά εννοώ χώρους εργασίας και χώρους διασκέδασης. Το αν κάποιος θα αποφασίσει να κάνει ομιχλώδες τοπίο ένα Νοσοκομείο επειδή απλά δεν απαγορεύεται, νομίζω ότι επαφίεται στην παιδεία του και στο σεβασμό για τους γύρω του. Σε ένα χώρο διασκέδασης όμως, άλλο είναι να μου λέει το κράτος "απαγορεύεται" και μάλιστα χωρίς καμία ουσιαστική αιτιολόγηση, και άλλο να μου πει κάποιος από τους γύρω ότι ενοχλείται. Την ενόχληση θα τη σεβαστώ, όπως έκανα πάντα στη ζωή μου. Την απαγόρευση, όχι.
Αν το κράτος θέλει να μειώσει το κάπνισμα στη νεολαία, ας εφαρμόσει τους Νόμους του, που βρίσκονται σε ισχύ:
α) Απαγόρευση πώλησης καπνικών και αλκοολούχων προϊόντων σε ανηλίκους
β) Απαγόρευση εισόδου ανηλίκων σε νυχτερινά κέντρα
γ) Σε χώρους στους οποίους επιτρέπεται η είσοδος και παρουσία ανηλίκων, απαγόρευση καπνίσματος και ατμίσματος σε αυτούς, με ευθύνη των επιχειρήσεων.
Όσο για θέμα μεταβατικότητας, δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει. Ως φοιτητής, ταξίδευα συχνά αεροπορικώς στο εξωτερικό. Πρόλαβα την Ολυμπιακή με θέσεις καπνιζόντων για τις πτήσεις εξωτερικού. Ξαφνικά, απαγορεύτηκε. Δεν υπήρξε μεταβατική περίοδος. Πρόλαβα στην Αγγλία να έχω το δικαίωμα να καπνίσω σε εστιατόριο (εκτός αν ο ιδιοκτήτης όριζε αλλιώς). Δεν υπήρξε μεταβατική περίοδος. Ξαφνικά απαγορεύτηκε. Όμως εδώ μιλάμε για απαγορεύσεις που έχουν νόημα. Η απαγόρευση ατμίσματος σε ενήλικους, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και καμία απολύτως τεκμηρίωση.
Η θέση μου ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρη πάνω στο θέμα: Από καμία μέχρι στιγμής μελέτη, δεν εμφανίζεται βλαπτικότητα για τους τρίτους. Από αρκετές μέχρι στιγμής μελέτες, εμφανίζεται μη βλαπτικότητα για τους τρίτους. Βάσει αυτών, η εξίσωση ατμίσματος με το κάπνισμα, δεν έχει καμία απολύτως επιστημονική, νομική ή συνταγματική βάση. Ως εκ τούτου, τα σημεία του Νόμου τα οποία παραπέμπουν στις διατάξεις του αντικαπνιστικού νόμου όσον αφορά το άτμισμα, είναι παράνομα και καταχρηστικά. Σε περίπτωση δε που υπάρξουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για καπνιστές (κλουβιά) και υποχρεωθεί ο ατμιστής να πηγαίνει εκεί για να ατμίσει, ο Υπουργός ο οποίος υπογράφει μια τέτοια απόφαση, ενδέχεται να έχει και ποινική ευθύνη για έκθεση τρίτου σε κίνδυνο από θέση ευθύνης. Ενδέχεται επίσης να υπάρχει πρόσκρουση μιας τέτοιας απόφασης με το Άρθρο 4 του Συντάγματος (περί Ισότητας των Ελλήνων) από τη στιγμή που ως ατμιστής σε δημόσιο χώρο, που δεν κάνω κάτι το οποίο βλάπτει τους γύρω μου, δεν έχω ίση μεταχείριση με τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, οι οποίοι επίσης δεν κάνουν κάτι βλαπτικό για τους τρίτους.
708 Απαντήσεις
141135 Εμφανίσεις
