Τη τελευταια φορα που βγηκα για φαϊ ειχα παει σε ενα κυριλε μεζεδοπωλειο με μουσικη
το πρωτο πραμα που παρατηρησα ηταν αν οι υπολοιποι καπνιζουν , μερικοι καπνιζαν αλλα μαλλον στη ζουλα
ενω οι πιο πολλοι ετρωγαν κι επιναν ρακες .
Ε λεω αφου καποιοι καπνιζουν με παιρνει και μενα να βγαλω το κλαρινο να παιξω την ιτια .
Αμολαω το μηχανικό ριχνω δυο τρεις γρηγορες με τον κειφαουν στα καλυτερα του
Παραδοξως τα παραπονα ηρθαν απ τη παρεα μου , τι ειναι αυτα βαλτο μεσα θα μας κανεις ρεζιλι
θα μας βγαλουν εξω και τετοια, οι 4 στους εξι της παρεας ακαπνοι γαρ ..
Επειδη ο αφεντικος ηταν φιλος μου απο τα παλια δεν ανησυχησα καθολου και συνεχισα να ριχνω μικρες ντουφεκιες αραια και που ..
Η ντροπη των συνδαιτυμονων μου για λογαριασμο μου δε περιγραφοταν αλλα εγω οσο τοβλεπα τοσο το διασκεδαζα ..
Μετα απο μερικα λεπτα βλεπω τον αφεντικο να με βλεπει απο μακρια και να ερχεται προς το μερος μου
ΩΧ λεω στη παρεα μου με ειδε ερχεται να μας βαλει χερι ...
Αμεσως ολοι στο τραπεζι σοβαρευτηκαν και εκαναν τους ανηξερους και τους ψυχραιμους σφυριζοντας αδιαφορα
Ωσπου σκαει το αφεντικο κρατώντας ενα προβάρι με πάνω μια Ιθάκη
παρακατω δε περιγραφω το μονο που θα πω ειναι οτι σε χρονο ντε τε κι αφου τα ειπαμε και τα ηπιαμε ως συνατμιστες
εβγαλα και τον πλουμ βειλ κι εγινε αναστα ο Κυριος