Εγώ πάντως το ευχαριστιέμαι στο αεροπλάνο, αλλά στα μακρινά ταξίδια, 10-11 ώρες.
Αφού απογειωθεί και μπορούμε να λύσουμε τις ζώνες, σηκώνομαι, πάω στην τουαλέτα
και τραβάω κάτι ντουμάνια...μα τί ντουμάνια! Και ακριβώς στα μούτρα του αισθητήρα...χιχιχι.
Και αφού σερβίρουν το βραδυνό και μαζέψουν, κλέινουν τα φώτα και πέφτουμε για ύπνο.
Ε, τότε, μέσα στα σκοτεινά, πατάω κάτι ατμίσματα...και δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτε!
Βγάζω το άχτι μου, που από το 2004 και μετά απαγορεύθηκε ολοσχερώς το τσιγάρο
στα αεροπλάνα και κόντευα να φάω τις πολυθρόνες μέχρι να φτάσουμε...
Πάντως σε δύσκολους χώρους, θέατρα, μουσεία, δημόσιες υπηρεσίες, κ.λπ δεν ατμίζω.
Δεν χρειάζεται να προκαλώ.