Holy CannoliΠριν γράψω για το Holy Cannoli θέλω να πω δυο πράγματα για τα Egoist γενικά. Και πριν πω δυο πράγματα για τα Egoist γενικά, θέλω να εξηγήσω τρία πράγματα για μένα ειδικά.
Οι ατμοποιητές μου μπορεί να είναι μια χαρά αναλυτικοί, ο ουρανίσκος μου όμως κάθε άλλο παρά είναι. Διαβάζω τις κριτικές υγρών εδώ στο φόρουμ και αλλού και εντυπωσιάζομαι από τις λεπτομέρειες που γράφουν όλοι. Και ζηλεύω τον αριθμό των λέξεων που καταφέρνουν και σκαρώνουν περιγράφοντας ένα υγρό ρε παιδί μου, όχι την απόβαση στην Νορμανδία! Διαβάζω για υγρά με έξι-επτά διαφορετικά συστατικά και όταν τα δοκιμάζω εγώ, με το ζόρι βρίσκω δύο. Παρόλα αυτά, ακόμα και για τον δικό μου ουρανίσκο υπάρχουν υγρά με μεγαλύτερη ανάλυση από άλλα ή, καλύτερα να το αντιστρέψω, υπάρχουν υγρά πιο αχταρμάς από άλλα. Στο Κ.Μ.Α. του Flavour Boss φέρ’ ειπείν καταλαβαίνω μια χαρά την μπανάνα και την φράουλα χωριστά. Στο Supreme καταλαβαίνω την καρύδα και κάτι (ακαθόριστο ίσως αλλά πάντως κάτι...) άλλο. Στο Lemon Tart (το αυθεντικό) ξεχωρίζω σαφώς την τάρτα από το λεμόνι. Στα Egoist όμως δεν ξεχωρίζω τίποτα από τίποτα! Όλα τα Egoist που ατμίζω είναι ένα ακαθόριστο ζουμί με μια καινούργια και άγνωστη γεύση που δεν παραπέμπει σε τίποτα γνώριμο (με εξαίρεση ίσως το Holy Coffee που μάλλον μου θυμίζει αμυδρά καφέ με κρέμα). Αυτό βέβαια καθόλου δεν εμπόδισε τα Egoist να γίνουν ίσως τα αγαπημένα μου υγρά. Είπαμε, εμείς οι ατμιστές χρήζουμε βοήθειας (μάλλον ψυχιατρικής)...
Στο κυρίως θέμα τώρα. Πριν δοκιμάσω το cannoli, περίμενα πως θα ήταν ένα υπερβολικά γλυκό υγρό που πιθανώς να λίγωνε ακόμα κι εμένα που είμαι φουλ γλυκατζής. Το ίδιο που θα περίμενα κι από ένα υγρό με όνομα «Τουλούμπα» άλλωστε. Με έκπληξη διαπίστωσα πως τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει και πως το υγρό μπορεί να χαρακτηριστεί απλώς γλυκό – τελεία. Το ατμίζω αρκετές μέρες τώρα και δεν με λίγωσε ποτέ (όπως αρκετά άλλα πολύ γλυκά υγρά που διαθέτω). Αντίθετα, κρατάει την ίδια αίσθηση της πρώτης τζούρας ακόμα και μετά από αρκετά ml. Μην περιμένετε από μένα χωροταξικού είδους περιγραφές («
κατάφερε να τοποθετήσει την γέμιση μέσα στο ντόνατ και όχι σαν γλάσο»
) και άλλες τέτοιες υπερβολές που διαβάζω στα διπλανά νήματα. Όπως και τα περισσότερα egoist, το cannoli στον δικό μου ουρανίσκο μοιάζει με έναν σχετικά γλυκό, μονοδιάστατο αχταρμά που όμως είναι πολύ ευχάριστος στο άτμισμα. Δεν ξέρω αν είναι η ζύμη απέξω και η κρέμα μέσα ή το ανάποδο, όπου όμως και να είναι καλά είναι. Βέβαια δεν ξέρω αν μου θύμισε cannoli. Σίγουρα δεν βοηθάει και πολύ το γεγονός ότι δεν έχω ποτέ δοκιμάσει cannoli, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το cannoli είναι ένα πολύ γευστικό υγρό που μπήκε στο rotation των υγρών από την πρώτη ημέρα δοκιμής του και έχει πολλές πιθανότητες να μπει τελικά στην αγία τριάδα των υγρών (η οποία πολύ γρήγορα πρέπει να γίνει αγία πεντάδα, αν βέβαια βρεθεί πρώτα ένας καλός άνθρωπος να μου πουλήσει κάνα-δυο unfollow v2).
Ξέρω. Σας φώτισα...
Δεν θελω να σου χαλάσω την έκπληξη, αλλά επειδή ξέρω οτι θα το ανοίξεις κατά τα Χριστούγεννα του 2019 για να το δοκιμάσεις, σου λεω από τώρα να το χαρίσεις να το παρει καποιο αλλο ανθρωπάκι. Το υγρό για μενα είναι άθλιο.
Εσύ, την Δευτέρα με τον κηδεμόνα σου!
265 Απαντήσεις
11394 Εμφανίσεις
