Δύο μέρες μετά λοιπόν, αρχίζω να συνειδητοποιώ και εγώ τι «παίχτηκε»… Ήταν μια απίστευτα κουραστική μέρα, η οποία για μένα ξεκίνησε νωρίτερα από τους υπόλοιπους. Μία μέρα που έκανα το Κέρκυρα – Ελ. Βεν. – Αθήνα και τούμπαλιν, Σύνταγμα – Ομόνοια. Δε βαριέσαι…
Πραγματικά, είχαμε προετοιμαστεί για πόλεμο. Χαλαρώσαμε αρκετά όταν άρχισαν οι ερωτήσεις, καθώς ήταν αυτό που λέμε σε άψογα ελληνικά, a walk in the park. «Ώπα ρε ψηλέ, που σου φάνηκαν και χαλαρά, σιγά τα πολλά που είπες», θα πει ο κριτής. Ας πει ότι θέλει, καθώς όλες οι κουβέντες, η συμπεριφορά, ο χρόνος ομιλίας και η ροή, ήταν απόλυτα σχεδιασμένα. Επέστρεψα χώμα το βράδυ της Τρίτης στα πάτρια, και θα περίμενα ότι όντας 19 ώρες στο πόδι, και με μόλις 2 ώρες ύπνο το προηγούμενο, θα έπεφτα νεκρός. Και όμως, αφού διάβασα τα σχόλια εδώ, και πήρα δυνάμεις, έβαλα τον εαυτό μου στη μαζοχιστική διαδικασία να δω εκείνο το βίντεο των δύο ωρών, σύμφωνα με το οποίο:
1) η Βούλα είναι ο Αντίχριστος, ο πατέρας του ο Βελζεβούλης, ο Μπιν Λάντεν, ο Χίτλερ και ο Κιμ Γιονγκ Ουν, όλα σε ένα
2) Καταστρέψαμε με την εμφάνισή μας αυτή το άτμισμα, και από σήμερα ήδη θα έπρεπε να ατμίζουμε σε υπόγειες κατακόμβες, ενώ θα μας ρίχνουν στα λιοντάρια άμα τη εμφανίσει
3) Κακώς δεν ντουμανιάζαμε την ώρα που μιλούσαμε, καθώς θα ήταν καλύτερα να φάμε κράξιμο σε στυλ Πολάκη
4) Κανένας από τους συμμετέχοντες σε αυτό το βίντεο δεν θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο να κάνει αυτό που κάναμε, ενώ έχουν άποψη για το ποιος μπορεί
5) 4 στους 5 ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
6) Είναι ποινικά κολάσιμο το ότι «εκπροσωπήσαμε μέρος των ατμιστών» καθώς κανείς δεν μας «εξέλεξε» και ίσως σηκώνει και μήνυση.
Δεν έχω σκοπό να σχολιάσω καν αυτά τα points, τα οποία είναι μόνο μία σύνοψη, απλά τα παραθέτω για να σας γλιτώσω από δύο ώρες εμετικής χολής. Ας ασχοληθούμε με κάτι σοβαρό. Έχουμε και δουλειές®.
Όλοι όσοι συμμετείχαμε σε αυτή την προσπάθεια, ένα πράγμα θα θέλαμε: να υιοθετηθούν οι απόψεις μας από το Νομοθέτη άνευ όρων και χωρίς πολλά πολλά, όλη αυτή η προσπάθεια να περάσει στις καλένδες. Να ξεχαστούν ακόμα και τα ονόματά μας. Είμαστε ρεαλιστές όμως, και ξέρουμε ότι είναι πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμα, μήπως και αποκτήσουμε κάποια ελπίδα. Και φυσικά, θα είμαστε εδώ. Είτε για να ξαναβγούμε πάλι μπροστά, είτε για να βοηθήσουμε τους επόμενους που θα κάνουν κάτι παρόμοιο. Δεν υπάρχουν δάφνες για να δρέψουμε. Τώρα αρχίζει η πραγματική δουλειά. Και την σκέψη αυτή, μου την δημιούργησε μία δημοσιογράφος, η οποία ενώ ερώτησε επιθετικά, φεύγοντας από την συνέντευξη, μας δήλωσε δίπλα στο ασανσέρ «κοίτα να δεις που θα μας πείσετε στο τέλος»… Το μικρόβιο μπήκε δηλαδή.
Χαίρομαι που νοσταλγοί άλλων καταστάσεων, πολύ πριν από μένα στο φόρουμ, αποφάσισαν να ασχοληθούν μαζί μας. Γιατί σημαίνει ότι τους πατήσαμε τον κάλο. Για να είμαι ακριβής, δεν τους πατήσαμε τίποτα. Αυτοί αποφάσισαν να βάλουν το πόδι τους κάτω από την ποδάρα μου… Όλη τους η «επιχειρηματολογία» βασίστηκε στη μπλόφα ότι οι δημοσιογράφοι θα μας ξέσκιζαν. Η μπλόφα όμως, κάποιες φορές τρώει «call» και μετά ψάχνεις ψιλά για το λεωφορείο…
Έπ’ ουδενί δεν θεωρώ ότι ήμασταν τέλειοι. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Είπαμε αυτά που έπρεπε να πούμε, όπως έπρεπε να τα πούμε. Δώσαμε σε κόσμο να καταλάβει κάποια πράγματα. Και εκτός από τον αντίκτυπο που αυτό έχει στον κόσμο, είχε και σε εμάς έναν αντίκτυπο: νιώσαμε πραγματικά ένα αίσθημα ολοκλήρωσης όταν έληξε η διαδικασία. Αυτό που περιγράφω πολλές φορές για ένα καλό υγρό ως «κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου, αράζω, χαλαρώνω, βάζω ένα ποτό και ατμίζω ένα αγαπημένο υγρό». Βρεθήκαμε άνθρωποι από διαφορετικά υπόβαθρα και καταβολές, που οι περισσότεροι ούτε ξέραμε τη φάτσα του άλλου, και ήμασταν σαν να έχουμε υπάρξει χρόνια φίλοι. Να μην σας πω για το τι ακολούθησε μετά, καθώς θα ζηλέψετε όσοι δεν ήρθατε.
Δεν θα μιλήσω για τον καθένα ξεχωριστά, καθώς όλο και κάποιον θα ξεχάσω και δεν το θέλω. Θα πω μόνο ότι από τη μία θα ήθελα να πετύχουμε το σκοπό μας και να μην χρειαστεί ξανά τέτοια ενέργεια, από την άλλη θα ήθελα να ξαναγίνει τέτοιο νταβαντούρι, μόνο και μόνο για το μετά.
Για άλλη μια φορά, θα προσκαλέσω τους επικριτές μας να βάλουν πλάτη. Ξέρω ότι το διαβάζουν αυτό, αν όχι οι ίδιοι, οι εντεταλμένοι τους. Αν δεν το κάνουν, γνωρίζουν ότι οι εξελίξεις θα τους αφήσουν πίσω. Κάποτε, ίσως να την έβρισκε κόσμος να παρακολουθεί μανούρες και live stream τύπου Ανίτα Πάνια. Πλέον, έχουμε και σοβαρές δουλειές να ασχοληθούμε.
Για άλλη μια φορά, θα ευχαριστήσω τους συνομιλητές μου στο πάνελ, τους δύο γιατρούς μας, τους δύο προσκεκλημένους μας, τους τεχνικούς μας, τον πορτιέρη και όλους μα όλους εσάς που ήρθατε να τα πούμε από κοντά, αλλά και εσάς που με ένα απλό ποστ στήριξης μας δώσατε δύναμη, κίνητρο και λόγο να πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια δεν γίνεται στο ντούκου. Οπλιστείτε με δύναμη, γιατί η πραγματική δουλειά, τώρα αρχίζει!
408 Απαντήσεις
37618 Εμφανίσεις
