Φίλε imjp1982, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να μεταφέρω τις προσωπικές μου εμπειρίες, το τι αντιμετωπίζει ο καθένας δεν με πολυενδιαφέρει κιόλας, για να σου πω την αλήθεια. Μέχρι στιγμής λοιπόν:
α. Για τις διαρροές. Αν εξαιρέσουμε τις διαρροές που είχα
μόνο στο πρώτο στήσιμο της
μονής επισκευάσιμης κεφαλής, κανένα απολύτως πρόβλημα. Στο δεύτερο και στο τρίτο στήσιμο της μονής επισκευάσιμης κεφαλής, με περισσότερο βαμβάκι και
ελαφρά διείσδυση του βαμβακιού στα λούκια εισαγωγής υγρού, ο TFV4 ήταν απολύτως στεγανός, χωρίς ίχνος διαρροής. Για τις εργοστασιακές κεφαλές, την τριπλή των 0.2Ω και την τετραπλή των 0.15Ω, ούτε καν το συζητάω, και οι δύο κεφαλές είναι
απολύτως στεγανές, χωρίς ίχνος διαρροής. Και ούτε καν χρειάζεται κάποιος να κλείνει τις τρύπες του αέρα όταν τον γεμίζει με υγρό, όπως κάνουν πολλοί άσχετοι "reviewers" στα βιντεάκια που φτιάχνουν. Με τις δύο εργοστασιακές κεφαλές των 0.2Ω και 0.15Ω,
ποτέ δεν έκλεισα τις τρύπες του αέρα όταν γεμίζω τον TFV4, και δεν είχα ποτέ την παραμικρή διαρροή. Σε 2-3 μέρες θα βγάλω την τετραπλή των 0.15Ω και θα στήσω
για πρώτη φορά την διπλή επισκευάσιμη κεφαλή, οπότε θα δω εάν έχω εκεί οποιεσδήποτε διαρροές.
β. Για το καμμένο. Νομίζω ότι έχω αναφερθεί αναλυτικά ήδη. Η μονή επισκευάσιμη κεφαλή δεν μου έδωσε
ποτέ, ούτε μία φορά καμμένο, στα
40W που την έπαιζα, δηλαδή στα
5,7V περίπου και με την μαμίσια αντίσταση στα 0.75Ω και βαμβάκι Nakamichi. Αντίθετα, οι εργοστασιακές των 0.2Ω και 0.15Ω μου έδωσαν αρκετές φορές γεύση στα 100W-120W που πήγαινε προς το καμμένο. Με διαφορετική συμπεριφορά όμως η μία κεφαλή από την άλλη.
Η τριπλή των 0.2Ω ήταν αρκετά απρόβλεπτη στη συμπεριφορά της, και μπορούσε να δώσει γεύση προς το καμμένο στα καλά καθούμενα, π.χ. αν είχες τον TFV4 να κάθεται για κανένα μισάωρο, τον άρπαζες στα ξαφνικά και έκανες μια τζούρα στα 2-3 δευτερόλεπτα στα 100W. Πάντα όμως για μία τζούρα μόνο, στην αμέσως επόμενη τζούρα η γεύση έστρωνε. Η τριπλή των 0.2Ω διατήρησε αυτή τη συμπεριφορά σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, και την έφτασα στα 170-180ml.
Με την τετραπλή των 0.15Ω όμως δεν έγινε το ίδιο. Καταρχήν, να ξαναπώ ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, η τετραπλή των 0.15Ω δίνει καλύτερη γεύση από την τριπλή των 0.2Ω, σε πλήρη αντίθεση δηλαδή από ότι υποστήριξαν αρκετοί reviewers, τουλάχιστον στην αρχή της κυκλοφορίας του TFV4. Η τετραπλή των 0.15Ω μου έδωσε κάποιες ελάχιστες φορές γεύση προς το καμμένο, κι αυτή στη πρώτη τζούρα μετά από κάποιο διάστημα απραξίας ή σε παρατεταμένες, βαθιές τζούρες πάνω από τα 2-3 δευτερόλεπτα, αλλά μόνο τις δύο πρώτες μέρες χρήσης. Μετά την τρίτη μέρα και μέχρι σήμερα, δεν μου έδωσε ποτέ γεύση καμμένου, και μέχρι τα 120W που την έφτασα.
γ. Για τη διάρκεια της τζούρας στα πολύ ψηλά βατ. Ξέχνα όσα ξέρεις από τον ζεστό, εώς πολύ ζεστό ή καυτό ατμό της Ατλαντίδας 2. Το επιστόμιο του TFV4 είναι
δύο, εντελώς ξεχωριστοί σωλήνες. Το στόμα σου, τα χείλη σου μάλλον, ακουμπάνε στον εξωτερικό σωλήνα, ενώ ο ζεστός ατμός ανεβαίνει από τον εσωτερικό σωλήνα, με τον οποίο δεν έρχεσαι καθόλου σε επαφή, ακόμα και με την εισαγωγή του αέρα εντελώς κλειστή. Άρα, το επιστόμιο στην εξωτερική του πλευρά διατηρείται δροσερό στα ψηλά βατ, σε πλήρη αντίθεση με την Ατλαντίδα 2, που το επιστόμιο παίρνει φωτιά στα 80W.
Να σου δώσω ένα παράδειγμα: μπορώ με άνεση να πάρω πολύ βαθιά πνευμονική τζούρα πέντε, έξι ή εφτά δευτερολέπτων με τον TFV4 στα
90W, με την εισαγωγή του αέρα στο ντριπτίπ
εντελώς κλειστή, ενώ αν πας να κάνεις το ίδιο με την Ατλαντίδα 2 στα
80W θα τσουρουφλίσεις και θα κάψεις τα χείλια σου μέχρι εγκαύματος...