Μπα! Δεν πιστεύω να φεύγουν τόσο γρήγορα οι φυσαλίδες. Μπορεί να μη φαίνονται απλά. Εννοώ να υπάρχουν πολύ μικροσκοπικές.
Αλλά έτερον εκάτερον. Εγώ που είπα στον φίλο μας από πάνω ότι δε συστήνεται το φραπέδιασμα, μιας και αυτή είναι η κρατούσα άποψη από αυτά που διαβάζω, εγώ ο ίδιος τα φραπεδιάζω (όχι και πολύ άγρια όμως) γιατί βαριέμαι να το παίζω χημικός με πιπέτες και μπουκάλες και γυάλινες ράβδους ανάδευσης. Απλά βάζω πρώτα τις μικρές ποσότητες (αρώματα, νικοτινούχες βάσεις) και μετά τις μηδενικές βάσεις. Βοηθάει στο ανακάτεμα αυτό.
Πάντως βλέποντας διάφορα βίντεο από εγκαταστάσεις βιομηχανιών υγρών, χρησιμοποιούν ήπιες μεθόδους ανάδευσης ή με ράβδους ανάδευσης σε σχετικά χαμηλές ταχύτητες ή μαγνητική ανάδευση. Γι' αυτούς δεν υπάρχει θέμα χρόνου. Μέχρι να πακεταριστεί το υγρό, θα είχαν φύγει οι φυσαλίδες ακόμα κι αν χρησιμοποιούσαν φραπέδιασμα.
Ίσως να υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους.
Βέβαια μπορεί και οι μηχανές φραπεδιάσματος να είναι ακριβότερες από αυτές που έχουν.

Είναι δύσκολο να μάθουμε τους πραγματικούς λόγους.
Από την άλλη πάλι, θα ήθελα να κάνουμε και τα δύο (ή τρία) είδη ανάδευσης και να δώσουμε τα υγρά την επόμενη μέρα σε έναν γευσιγνώστη και να δω αν μπορεί να τα ξεχωρίσει.
