Ανέτρεξα στις σημειώσεις μου και επέστρεψα διαβασμένος...
Διάβρωση ρωγμής, γνωστή και ως έλλειψη οξυγόνου στους ιστούς. Ο ανοξείδωτος χάλυβας περιέχει σημαντικές ποσότητες χρωμίου. Όταν εκτίθενται στην ατμόσφαιρα οξειδώνει την επιφάνεια ελαφρά και ένα λεπτό στρώμα οξειδίου του χρωμίου σχηματίζεται, ως πρόληψη τυχόν περαιτέρω οξείδωση. Εάν εκτεθεί σε νερό, θαλασσινό ή γλυκό, χωρίς την παρουσία αέρα, αυτό το στώμα δε θα σχηματιστεί και το μέταλλο θα διαβρώθει. Εάν το εν λόγω νερό είναι αλμυρό νερό, η διαδικασία επιταχύνεται.
σπάνιο αλλά γίνεται...
Πιο συνηθησμένο όμως είναι το παρακάτω:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!
Η διάβρωση είναι πάντα ένα πρόβλημα σε ένα περιβάλλον με θαλασσινό νερό, ι
διαίτερα όταν αναμιγνύετε ανταγωνιστικά υλικά όπως το αλουμίνιο και ανοξείδωτο ή ανοξείδωτο και ανθρακονήματα. Αυτά τα υλικά είναι σε διαφορετικά σημεία της γαλβανικής κλίμακας, και όταν ενωθούν με το αγώγιμο μέσο του αλμυρού νερού που δημηουργείται ένα ηλεκτρικό δυναμικό. Έτσι προκύπτει διαβρώτική δραστηριότητα σε όποιο από τα δύο υλικά είναι λιγότερο ευγενή (χαμηλότερα στην γαλβανική κλίμακα ).
Ρωτήστε κάποιο χημικό ή κάποιο μηχανολόγο και θα σας το επιβεβαιώσει.
πηγή: οι σημειώσεις μου από τα μαθήματα της Μεταλλογνωσίας και της Τεχνολογίας Υλικών