Το παρόν θέμα έχει μόνο ιστορική αξία πια, ιδίως όπου αναφέρεται σε φιλτράκια πολυεστέρα μιας και σπάνια τα συναντάμε μετά το 2012. Έχουν αντικατασταθεί από τα τανκ υγρού τα οποία είναι συνήθως γυάλινα ή πλαστικά (βλ.
clearomizers) και μπορούμε να ελέγξουμε και τη στάθμη του υγρού.
Αν δεν διαβάσατε ήδη την «
Εισαγωγή στο ηλεκτρονικό τσιγάρο» και ιδιαίτερα το άρθρο «
Ατμοποιητές» και είστε νέος χρήστης στο η.τ., πιθανώς θα συναντήσετε δυσκολίες στην κατανόηση του παρόντος άρθρου.
Οι περισσότεροι χρήστες η.τ., όταν λένε «φιλτράκι» εννοούν συνήθως όλο το τελευταίο τμήμα της συσκευής που το άκρο του το βάζουμε στο στόμα μας όταν τραβάμε την τζούρα. Κάτι ανάλογο δηλαδή με το κ.τ. από όπου πήρε την ονομασία τους. Στην πραγματικότητα όμως το φιλτράκι συνήθως δεν είναι μόνο το επιστόμιο. Το φιλτράκι μπορεί να περιέχει μέσα πολυεστέρα ποτισμένο με το υγρό άτμισης (e-liquid) ή άλλο εσωτερικό φυσίγγιο με πολυεστέρα, ή ένα φυσίγγιο-δεξαμενή υγρού (tank) συν το επιστόμιο ή με ενσωματωμένο το επιστόμιο.
«
Φιλτράκια» δηλαδή ονομάζουμε όλο
το σύστημα επιστόμιο + δοχείο υγρού (ξεχωριστά ή μη, με ή χωρίς πολυεστέρα)
που αποσπώνται από τον ατμοποιητή. Τα καρτομάιζερ είναι λάθος να τα ονομάζουμε φιλτράκια μιας και περιέχουν και τον ατμοποιητή.
Αν κοιτάξετε στον πίνακα του φόρουμ «
Φιλτράκια, τανκ και επιστόμια», θα δείτε ότι εκτός από αυτά που περιέχουν πολυεστέρα που συγκρατεί το υγρό, περιλαμβάνονται ακόμα και μεταλλικά (AFS κτλ.), γυάλινα ή πλαστικά τανκ (δεξαμενές υγρού) που τροφοδοτούν με υγρό έναν ατμοποιητή και μπορούν να αποσπαστούν από αυτόν.
Στα
αρχικά βήματα του ηλεκτρονικού τσιγάρου στην αγορά, δεν υπήρχαν υγρά σε μπουκαλάκια για να γεμίζουν οι χρήστες τα φιλτράκια τους. Τα φιλτράκια (με πολυεστέρα) πουλιόταν έτοιμα
προγεμισμένα με υγρό σε έναν περιορισμένο αριθμό γεύσεων, γι’ αυτό και τα περισσότερα από αυτά δεν ήταν καθόλου εργονομικά στο γέμισμά τους. Οι
αδυναμίες αυτές σε εργονομικό επίπεδο έγιναν αμέσως αντιληπτές όταν άρχισε η εμπορία των υγρών άτμισης (e-liquid) και οι χρήστες άρχισαν να γεμίζουν μόνοι τους τα φιλτράκια με υγρό. Αυτό ώθησε σιγά σιγά σιγά τη βιομηχανία να ακολουθήσει λύσεις που είχαν ήδη εφαρμόσει διάφοροι moders και να παρουσιάσει μοντέλα με εύκολα γεμιζόμενες δεξαμενές υγρού (tank) ή με εύκολα επαναγεμιζόμενα φιλτράκια πολυεστέρα.
Όλα τα τανκ ή φιλτράκια που πωλούνται στο εμπόριο έχουν και ένα
καπάκι για τη
μεταφορά τους. Δε θα θέλουμε βέβαια να μας λερώνει το υγρό τις τσέπες μας ή τις τσάντες. Έτσι, όταν πρόκειται να λείψουμε από το σπίτι, για να μην γεμίζουμε στο δρόμο, μια πρακτική
λύση είναι να έχουμε μερικά γεμισμένα από πριν φιλτράκια. Ξεκουμπώνεις το άδειο, κουμπώνεις το γεμάτο και τέλος! Δεν είναι ανάγκη π.χ. να βγάζεις μπουκαλάκια για να γεμίσεις τα φιλτράκια σου μέσα στο εστιατόριο ή την ώρα που οδηγείς!
Όπως αναφέραμε, στο φιλτράκι αποθηκεύεται το υγρό για άτμιση. Το πώς αυτό κατευθύνεται στον ατμοποιητή (στην αντίσταση) είναι κάτι που αναλύσαμε στο κάθε μοντέλο ξεχωριστά στην ενότητα «Ατμοποιητές». Εδώ θα κοιτάξουμε λίγο πιο κοντά το φιλτράκι για να δούμε πώς διαχωρίζονται τα
κανάλια διόδου του ατμού προς το στόμα μας από το υγρό που υπάρχει αποθηκευμένο.
Είναι αυτονόητο ότι έτσι και ο ατμός περνούσε μέσα από το υγρό του τανκ ή μέσα από τον πολυεστέρα του φυσιγγίου, αντί για ατμό θα πίναμε υγρό με… το καλαμάκι. Άρα λοιπόν θα πρέπει να υπάρχουν κάποια σημεία που ο ατμός κινείται χωρίς εμπόδια. Και έτσι συμβαίνει.
Ο
σχεδιασμός του επιστομίου, του φυσιγγίου, του τανκ ή όλου του φίλτρου γενικότερα, είναι τέτοιος ώστε να αφήνει διόδους για τον ατμό. Οι παρακάτω εικόνες δείχνουν αυτά τα σημεία λεπτομερώς με βελάκια που δείχνουν τα κανάλια διόδου αλλά και την κατεύθυνση του ατμού προς το στόμα μας.
Παρακάτω εξετάζουμε ξεχωριστά τα είδη των φιλτρακίων.