Κατ' αρχάς θα απαντήσω στο [member=2872]spectrum[/member]: Όχι Μιχάλη, δεν νομίζω ότι το χτύπημα στο λαιμό συνδέεται με το "είμαι πλήρης". Και όντως πρέπει να δοκιμάσεις άλατα για να το διαπιστώσεις και ο ίδιος.
Η νικοτίνη που υπάρχει στη βάση που φτιάχνω (και είτε την ατμίζω σκέτη, είτε τη χρησιμοποιώ σε κατασκευές υγρών), φτάνει τα 2mg μάξιμουμ. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο δεν προσφέρει και ιδιαίτερο χτύπημα. Αυτό το οποίο προσφέρει όμως, είναι διπλό: α) την ιδέα ότι το υγρό έχει νικοτίνη και β) τεράστια διαφορά στη γεύση. Οξύμωρο το ότι ένα από τα πιο ισχυρά δηλητήρια του πλανήτη είναι τόσο καλός φορέας γεύσης!
Την υγειά μου έχω βρει με τα άλατα. Όταν δω τα παραστενά (φάσεις με πολύ αλκοόλ, καμιά μπαλίτσα, κάνα γυπαετιλίκι), ντριπάρω λίγο 20ρι αλάτι και ισιώνω για αρκετή ώρα.
Δεν θυμάμαι καν πλέον πως είναι η αίσθηση του να καπνίζω. Σε ακριβώς 17 μέρες, κλείνω 7 χρόνια από την τελευταία μου τζούρα και το ότι αυτή η αίσθηση την οποία έπαιρνα επί 20 χρόνια αποτελεί πλέον μακρινή ανάμνηση, δεν με χαλάει καθόλου.
Θα συμφωνήσω με τον [member=20916]Κώστας Άλεξ[/member]: αν σε ενοχλεί στο λαιμό, τη ρίχνεις. Μακάρι να ήμασταν πίσω στο 2016 ώστε να μπορούμε να βρίσκουμε νικοτίνη σε μεγαλύτερες ποσότητες, ώστε να μην μας πιέζει και το οικονομικό στο να ρίξουμε τη νικοτίνη.