[justify]Καλημέρα σε όλους τους φίλους. Επανέρχομαι στον Calix v4 γιατί το αξίζει και με το παραπάνω. Θα ξεκινήσω λίγο μπερδεμένα. Σε έναν καλό φίλο, όταν ζήτησε και τη δική μου γνώμη είπα σε γενικές γραμμές πως: σε κάποια υγρά (όσα πρόλαβα βέβαια) ήταν εξαιρετικός, και σε κάποια άλλα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, (π.χ. ήταν σχετικά άτονα ή “απλωμένα” τα πιο σύνθετα, κυρίως στον συνδυασμό λεπτό σύρμα + αέρηδες, όλες οι οπές εισαγωγής ανοικτές). Λοιπόν. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Πόσες μέρες τώρα τον έχω λιώσει. Πολλά ml, αρκετούτσικα υγρά, τον έθεσα μάλιστα και σε ημιμαραθώνιο, πολλές ώρες λειτουργίας, εναλλαγή υγρών χωρίς ν’ αλλάξω τίποτα, γενικά του έβγαλα τα μάτια σε ό,τι άσχετο ήθελα. [/justify]
[justify]
[/justify]
[justify]Συνοπτικά θα έλεγα:
1) Μέχρι να διορθώσω τα λάθη μου, είχα εμφάνιση υποτροφοδοσίας, υποψίες καμένου ακόμα και σε άσχετο χρόνο, ακόμα και με γεμάτα τα υγρά. Έβλεπα παράλληλα πως η τροφοδοσία γινόταν άριστα (!), “τι στην οργή; ριπές αέρα εκτονώνονταν με την παραμικρή περιστροφή τής καμπάνας, πώς βγάζει καμένο;” / Λοιπόν, αυτά που είδα και διόρθωσα (δικά μου σφάλματα) ήταν:
α) αυτό που σημειώνει ο pugsang παραπάνω, δηλαδή, δεν φράζουμε με κανένα τρόπο τις εισαγωγές υγρών, κι εδώ μάλιστα απαιτείται παραπάνω προσοχή διότι αν δούμε την παραπάνω εικόνα, οι οπές είναι 2 x 1mm, επίσης, είναι επάνω ακριβώς στο νεύρο τής βάσης μας. Δεν φαίνεται καλά στην εικόνα, όμως αυτές οι οπές είναι στην ουσία μισή επάνω μισή κάτω από το χοντρό μέταλλο της βάσης, (σαν τούνελ με σκαλοπάτι ένα πράγμα...). Άρα, σε μία τέτοια κατασκευή δεν φράζουμε τίποτα.
β) Επίσης πολύ βασικό, το βαμβάκι να είναι ιδανικό σε όλα του. Δεν βάζω όσο θέλω, δεν είναι μεγάλο σε μάκρος, [π.χ., εγώ επέλεξα να είναι κοντό, αφράτο, και σε καμία περίπτωση δεν φτάνει στο πάτωμα της βάσης, (δεν ξέρω αν φαίνεται καλά στην τελευταία από τις 4 παρακάτω εικόνες), στην ουσία δηλαδή, το φτάνω μέχρι το πάτωμα της φωλιάς και δημιουργώ ένα τοιχίο από βαμβάκι, ούτε όμως το γυρίζω προς τα μέσα, απλώς το ρίχνω προς τα κάτω μέχρι το πάτωμα φωλιάς]. Αυτό. Από κει και πέρα, άριστη τροφοδοσία, ποτέ ξανά υπο- ή υπερ- στην τροφοδοσία. Όλα μα όλα εξαιρετικά.[/justify]
[justify]
2) Χτύπημα πολύ καλό, αντρικό θα έλεγα. Υπήρχαν στησίματα που δεν έβγαζα άνετα τα 3mg/ml νικοτίνη. Βεβαίως όμως, μπορούμε κάλλιστα να σβήσουμε το τόσο δυνατό χτύπημα, ανάλογα το ύψος αντίστασης, συν όλα τα άλλα (σύρμα, πάχη, σπείρες, ισχύς κ.λπ.).
3) Γεύση. Χα, έρχεται παγίδα. Αν θέλετε προσπεράστε όσα σημειώνω εdώ, όμως, είδα πως απαιτείται στρώσιμο. Δώστε του χρόνο, μην βιαστούμε για τίποτα. Προσωπικά, τα πρώτα 24ωρα είχα γνώμη όπως παραπάνω, δηλ. σε κάποια υγρά είναι εξαιρετικός και χτυπάει πολλούς φτασμένους, αλλά και σε κάποια άλλα, απλώς αδιάφορος ως γευστική απόδοση. Όμως, χα και χο:
α) σε λεπτά σύρματα + το pin 1.2mm = γεύση σε κάθε περίπτωση και εξαιρετικό mtl.
β) Χωρίς το έξτρα pin 1.2mm. Με 1 οπή ανοικτή υπάρχει σταθερή πολύ καλή γεύση (είτε π.χ. σε καπνικά είτε σε κρέμες, φρούτα, σοκολάτες). Σε 2 ή όλες οι οπές εισαγωγής ανοικτές, χρειάζεται μία δική μας επιπλέον αναζήτηση ώστε να βρούμε το δικό μας ιδανικό γευστικό γούστο, κάπου έχω πιο ήρεμη απόδοση και κάπου έχω εξαιρετική ανάλυση, (κυρίως σε πιο σύνθετα υγρά).
Δεν θα πω παραπάνω, θα έρθουν με το χρόνο, ακόμα εξακολουθώ να είμαι στην αρχή. Όπως κι αν έχει, προσωπικά τον βρήκα εξαιρετικό, θέλει λίγο, λίγο παραπάνω εξοικειωμένα χέρια χρήστη, δεν είναι, πήρα-έστησα όπως μου ήρθε-έφυγα. Εδώ θέλει στρωτά βήματα, τίποτα ιδιαίτερο, όμως να ξέρω και τι κάνω.
Τώρα, έχω επιλογή: ni80 0.5mm, 6 σπείρες (ανοικτές), 2.5mm πυρήνα, 0.4Ω, 20-25W, (μισή στροφή καμπάνας. Ναι, δεν έγραψα λάθος, μισή στροφή). Τρέλα!
[/justify]