Κυκλοφορεί ένας τύπος ανάμεσά μας, ονόματι Κώστας Φουρτούνης, aka Prince of the Void. Ασχολείται ενεργά με το άτμισμα, κάνει βιντεάκια και οι γνώσεις του πάνω στο αντικείμενο είναι πολλές. Κάποιες φορές οι επιλογές του σε σύρματα, αέρηδες και στακαρισμένα μηχανικά, είναι ακραίες για τα γούστα μου, αλλά δεν έχει να κάνει. Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον τύπο, τον είδα πρώτη φορά στο youtube το καλοκαίρι του 2016 και δεν σχημάτισα και την καλύτερη άποψη. Δεν είχε να κάνει με το παρουσιαστικό του το οποίο δεν είναι αυτό που λέμε συμβατικό, αλλά με το λόγο του ο οποίος μου είχε φανεί κάπως «εχθρικός». Στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν απλώς ο τρόπος του να υποστηρίζει την άποψή του, δικαίωμα το οποίο σέβομαι απόλυτα. Βρεθήκαμε από κοντά στην έκθεση της Αθήνας το καλοκαίρι του 17, μιλήσαμε παρέα σε μία από τις εκδηλώσεις της Κοινότητας Ελλήνων Ατμιστών και τα ξαναείπαμε στην έκθεση της Θεσσαλονίκης. Σβήσαμε και κάτι μπυρίτσες στην Αργυρούπολη τον Φεβρουάριο που μας πέρασε. Αυτή η μορφή λοιπόν, υπογράφει τη σειρά Abyss της κυπριακής Paragon, που αποτελείται μέχρι στιγμής από 4 γεύσεις. Τη σειρά μου την έδωσε ο ίδιος στην Θεσσαλονίκη και πολύ καθυστερημένα γράφω γι αυτή τη σειρά τώρα. Πρέπει να ομολογήσω ότι αφού ρούφηξα την πρώτη τετράδα, προμηθεύτηκα άλλη μια φρέσκια για να γράψω. Spoilerάκι δηλαδή ότι τα υγρά είναι, αν μη τι άλλο, νόστιμα. Τα έφτιαξα όλα με μια βάση 60/40 VG περιεκτικότητας 0.9mg/ml νικοτίνη και τα ωρίμασα για δέκα μερούλες. Οι δοκιμές έγιναν σε ατμοποιητές που ταιριάζουν κάπως στο στυλ που ατμίζει ο Κώστας, όμως με ηλεκτρονικά μοντάκια αδερφέ, δεν τα συμπαθώ ιδιαίτερα τα μηχανικά.
Blood n Pain, Griffin 25+, 2*A1 Clapton 26/32 3.0mm, 0.32Ω, CB Prime. Ο κατασκευαστής μας μιλάει για ένα γευστικό Smoothie με φράουλες και μπανάνες. Επέλεξα να ξεκινήσω με αυτό γιατί είναι το πιο «απλό» της σειράς και γιατί σε σχέση με τα άλλα τρία, είναι και το χειρότερο! Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι λοιπόν, είναι γεμάτη φράουλα. Πολλή και όξινη φράουλα με αισθητή την απουσία χημικών στοιχείων στο άρωμα. Πολλές φορές έχω πει στο παρελθόν ότι η φράουλα είναι από τα δύσκολα αρώματα να πετύχει σε υγρό αναπλήρωσης και ότι το μεγαλύτερο μέρος από τις φράουλες που κυκλοφορούν εκεί έξω είναι για τη χωματερή. Μπανάνα στο άρωμα εντόπισα ελάχιστη καθώς η φράουλα καλύπτει τα πάντα. Πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Φράουλα παντού! Με όλα τα ωραία της στοιχεία. Γλύκα, οξύτητα, γήινες νότες. Η μπανάνα υπάρχει αλλά είναι πολύ πίσω σαν γεύση. Μάλλον είναι το στοιχείο στο οποίο πατάει η φράουλα και δίνει αυτή τη βελούδινη υφή στον ατμό. Δεν ξέρω αν θα το περιέγραφα σαν Smoothie καθώς απουσιάζει κάτι από κρέμα και λίγη βανίλια, αλλά μια κρέμα ή μους μπανάνα φράουλα τη θυμίζει. Στην εισπνοή από τη μύτη, η φράουλα σταματάει να είναι τόσο ευχάριστη όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως και τα αρώματα της μπανάνας γίνονται πολύ πιο έντονα. Στην εκπνοή από τη μύτη η φράουλα είναι σχεδόν εξαφανισμένη και η μπανάνα κυριαρχεί απόλυτα και ευχάριστα. Το τοπ σημείο του υγρού, είναι η επίγευση, η οποία είναι μέτριας έντασης και μακράς διάρκειας. Μία γλυκιά αίσθηση μένει στο στόμα, με νότες μπανάνας και φράουλας να εναλλάσσονται και στο τέλος να έχουμε αυτό που οι σύμμαχοι λένε mouthwatering effect. Εδώ είναι ένα καλό σημείο να πω ότι ταιριάζει απόλυτα με σκέτη βότκα ή τζιν! Αν άλλαζα κάτι σε αυτό το υγρό, θα ήταν η προσθήκη ενός ξινόπικρου στοιχείου, lime μάλλον, αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη. 89/100
Hounds of Hell, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, CB Prime.
Ο κατασκευαστής εδώ μας μιλάει για ένα γευστικό συνδυασμό με Kentucky Bourbon, ψημένη καρύδα, καβουρδισμένο αμύγδαλο και βανίλια Μαδαγασκάρης με νότες από καραμελωμένη μαύρη ζάχαρη και ξύλο βελανιδιάς. Επέλεξα να συνεχίσω με αυτό το υγρό ενθυμούμενος την κουβέντα του Κώστα στη Θεσσαλονίκη: «είναι η δική μας εκδοχή του Castle Long», ένα υγρό το οποίο στις δόξες του είχε γίνει μέρος του κυκλοφορικού και αναπνευστικού μου συστήματος. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, πραγματικά ξύπνησε μνήμες, με την καρύδα να κυριαρχεί (και να φαίνεται ψημένη) και τη βανίλια με τη ζάχαρη πιο πίσω. Το bourbon όχι και τόσο φανερό σε αυτή τη φάση, ενώ το αμύγδαλο δεν περίμενα να το βρω στο άρωμα καθώς οι υπόλοιπες μυρωδιές και η έντασή τους, δεν θα το άφηναν να ξεδιπλωθεί. Έτσι και έγινε, οπότε πάμε να δούμε τι έχει να πει και από γεύση.
Θα ξεκινήσω με αυτό που περιμένουν όλοι να διαβάσουν: Castle Long, δεν είναι. Ψημένη καρύδα και αμύγδαλο είναι τα κύρια στοιχεία που έρχονται πρώτα, ακολουθούμενα από γλυκιά βανίλια με το bourbon να σκάει στο τέλος. Αν η βανίλια είναι από τη Μαδαγασκάρη και το bourbon από το Kentucky, δεν το ξέρω, δεν τους τσέκαρα τα διαβατήρια. Αν επίσης πρόκειται για bourbon και όχι για scotch, πάλι δεν μπορώ να το πω σε ένα υγρό αναπλήρωσης. Σε ένα ποτήρι γευσιγνωσίας, μπορώ! Στην εισπνοή από τη μύτη, χτυπάει μια έντονη δόση αλκοόλ παρέα με την καρύδα, ενώ στη ρινική εκπνοή η βανίλια με το αμύγδαλο κυριαρχούν. Η επίγευση είναι ξηρή και ευχάριστη, με την καρύδα να εμφανίζεται ενίοτε και τη βανίλια να ακολουθεί. Μεγάλο ατού η απουσία της γλυκάδας σε αυτό το τελείωμα, γεγονός που κάνει το υγρό ιδανική συνοδεία για μπύρα και τσίπουρο. Κατά προτίμηση ξεχωριστά! 93/100. Έχουν κυκλοφορήσει κλώνοι και κλώνοι από το αρχικό υγρό. Αυτό, αν και δεν είναι κλώνος αλλά εκδοχή, μου φέρνει τα ίδια ευχάριστα αισθήματα. Δεν το συγκρίνω με το αρχικό και γι αυτό χαίρομαι που το bourbon είναι κάπως πιο χαμηλωμένο. Αν ήταν πιο υψηλό, θα επρόκειτο για κλώνο, κάτι που αναπόφευκτα θα έφερνε σύγκριση με το αρχικό.
Sweet Darkness, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, CB Prime.
Ο κατασκευαστής εδώ μας μιλά για ένα ημικαπνικό υγρό με βάση το ρούμι και συνδυασμένο με butterscotch, μαύρη ζάχαρη και σιρόπι, ιδανικός σύντροφος για τις βραδινές μας εξορμήσεις. Γνωστή η αγάπη του Κώστα για το ρούμι και εδώ πρέπει να σας πω τι έπαθα με αυτό το υγρό. Αφαιρώντας το στόμιο για να προσθέσω τη βάση, έπεσε μια σταγόνα στο δάχτυλό μου. Αυτόματα το έφερα στο στόμα μου και έπαθα πλάκα. Σκέφτηκα ότι αν ο ατμός πλησιάσει αυτή τη γεύση, θα γίνει ζημιά. Σκέφτηκα επίσης να αγοράσω ένα δυο μπουκαλάκια, και αντί να τα ατμίσω, να τα βάλω ως άρωμα σε κάποιο γλυκό. Δεν το έχω κάνει ακόμα, αλλά στο επόμενο τραπέζωμα, θα το ενσωματώσω, δεν θα γλιτώσει. Και θα γελάσω πολύ με όσους μου ζητήσουν τη συνταγή. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, είναι φανταστικό. Αλκοόλ, άρωμα από σκούρο ρούμι και πολλές γλυκές νότες. Καπνό δεν ανίχνευσα πουθενά, αλλά δεν με χαλάει καθόλου. Όπως καθόλου δεν με χαλάει και η έλλειψη butterscotch στη μυρωδιά. Πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Η γεύση για καλή μου τύχη, είναι αυτό που συνάντησα όταν έβαλα εκείνη τη σταγόνα στο στόμα μου. Γλυκό ρούμι, κάποιες νότες καραμέλας και σε σημεία το αλκοόλ να χτυπάει στο λαιμό. Ένα σιρόπι αρωματισμένο με ρούμι στην ουσία το οποίο είναι φανταστικό. Στη ρινική εισπνοή υπάρχουν στιγμές που νιώθω το αλκοόλ να τσούζει. Σε όλες τις άλλες στιγμές, νιώθω στη μύτη ακριβώς αυτό που ένιωσα μυρίζοντας το υγρό από το μπουκαλάκι. Στη ρινική εκπνοή, αυτά τα αρώματα εξασθενούν αρκετά και η καραμέλα φαίνεται λίγο περισσότερο. Καπνικό δεν βρήκα σε κανένα σημείο του. Η επίγευση με μπέρδεψε. Δεν μπορώ να καταλήξω αν αφήνει την αίσθηση του να έχεις πιει ρούμι με σιρόπι ζάχαρης ή την αίσθηση του να έχεις φάει κάποιο σιροπιαστό κέικ με αρωματισμένο με ρούμι σιρόπι. Αυτό που μπορώ με ευκολία να πω είναι ότι πάει απίστευτα με πικρά ή όξινα ποτά λόγω της γλυκάδας του και δούλεψε πολύ καλά με Pale Ale μπύρες ή με μπύρες με έντονο λυκίσκο σαν τις Septem. Προτείνω ανεπιφύλακτα στον κατασκευαστή να φτιάξει και μια παραλλαγή με κανένα pound cake μέσα, να μας κλείσει τα σπίτια. 92/100 το οποίο θα ήταν 95 αν έβρισκα και το καπνικό κομμάτι, ακόμα και ημί.
Dead n Gone, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, CB Prime.
Ο κατασκευαστής εδώ μας μιλάει για ένα παραδοσιακό Ισπανικό και Πορτογαλικό σνακ ζαχαροπλαστικής πασπαλισμένο με ζάχαρη και κανέλα, το πολύ εύγευστο Churros. Τα churros είναι ίσως το πιο εύκολο και γρήγορο γλυκό που μπορεί να φτιάξει κάποιος. Είναι κάτι μεταξύ donut και τουλούμπας χωρίς το σιρόπι, και συνήθως σερβίρεται με ζεστή σοκολάτα για dipping. Παραλλαγές και συνδυασμοί, πρακτικά άπειροι! Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι είναι πολύ απλή: ζάχαρη και κανέλα. Είναι τόσο έντονη η παρουσία της κανέλας, που ακόμα και αν υπάρχει άρωμα ζύμης, το καλύπτει απόλυτα. Πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Είναι αυτή η καταραμένη η κανέλα μεγάλη ιστορία. Ζάχαρη και κανέλα είναι αυτό που πιάνω στη γεύση, με κάποιες νότες κακάο ίσως στο τελείωμα. Την ύπαρξη ζύμης την καταλαβαίνω μόνο από την υφή του ατμού καθώς αν δεν υπήρχε είμαι σίγουρος ότι θα έκαιγε στο λαιμό. Στην εισπνοή από τη μύτη η ζάχαρη δεν είναι αισθητή και η κανέλα βαράει γερά. Έρχεται όμως μια αίσθηση τύπου cinnamon rolls ή σε όρους υγρών αναπλήρωσης, cinnafun από Vaper Treats. Στην εκπνοή από τη μύτη, η ζύμη είναι εμφανής πλέον και η κανέλα δεν λέει να κοπάσει. Η επίγευση είναι κάτι μεταξύ donut, Danish και λουκουμάδες, με την κανέλα να αφήνει αυτή τη πολύ ξηρή αίσθηση στο στόμα. Αν θέλουμε αυτό το υγρό να ονομάζεται churros, μάλλον πρέπει να μετριαστεί αρκετά η κανέλα ώστε να δείξει λίγο περισσότερο η ζύμη. Το 82/100 δεν κάνει το υγρό κακό, απλά κάπως «λίγο» σε σχέση με την περιγραφή του. Προτείνω και μια παραλλαγή με λίγο κρέμα και σταφίδα.
Λογικό το ότι δεν ανέφερα πουθενά για χτύπημα και ντουμάνι καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά ανοιχτό στις διαθέσεις του κάθε ατμιστή που τα προμηθεύεται. Και τα 4 υγρά κατά τη γνώμη μου είναι πολύ καλά. Στο concept της σειράς, φαίνεται παρείσακτο το Blood n pain βέβαια, χωρίς αυτό να το κάνει κακό. Έντονες και ωραίες γεύσεις κατά κανόνα και με €10,90 για τελικό αποτέλεσμα 60ml νομίζω ότι έχουμε και μια εξαιρετική σχέση τιμής και ποιότητας. Λίγα είναι πλέον τα υγρά που έχω σε σταθερή βάση στο οπλοστάσιό μου, και δύο από ετούτη τη σειρά θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα να επεκτείνουν τη συλλογή μου. Το ότι τα ψώνισα και δεύτερη φορά, κάτι πρέπει να λέει. Σίγουρα αξίζουν μια δοκιμή, και τείνω να τα προτείνω ακόμα και για τυφλή αγορά!
Αυτά και όσα έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου