επιθυμία για κ.τ.

[kicko]

αυτο που αναφερει ο φιλος οτι εστριψε τσιγαρο επειδη δεν ειχε το η.τ ειναι το προβλημα για μενα.δηλαδη συνεχιζουμε και ειμαστε εξαρτημενοι κανονικοτατα και αν για καποιο λογο σταματησουμε το η.τ θα ξανααρχισουμε το κ.τ

[alexis36]

Όσο κάπνιζα και Κ.Τ. έστω και 1-2 την ημέρα το σκεφτόμουν έντονα και αν κάτι πήγαινε στραβά με το Η.Τ. αμέσως ήθελα να ανάψω ένα και πολλές φορές άναβα. Τώρα μετά από 15 μέρες πλήρους αποχής δεν το σκέφτομαι καθόλου. Νομίζω ότι αν υπάρχει το τρίπτυχο Θέληση - Γνώση- Συστημα μπορεί κάποιος να καταφέρει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του και η διακοπή του καπνίσματος είναι κάτι που περνάει απ το χέρι μας.

[nikoshat]

Μετά από 2,5 χρόνια στο Η.Τ., το μόνο που μου λέιπει μερικές φορές, είναι όταν χρειάζομαι αναπτήρα και δεν βρίσκω.

[renesis]

Δεν είμαι πολύ καιρό στον ατμό, αλλά μέχρι στιγμής όσες φορές μου έχει έρθει έντονη επιθυμία για τσιγάρο (μετά το φαγητό ή στον καφέ όταν όλη η παρέα καπνίζει), αρπάζω το cuban cigar και δε σταματάω μέχρι να μπουχτίσω, ή να αδειάσει ο ατμο. Μετά από μερικά ντουμάνια μου περνάει κι όλα καλά.   

[ΑΕΤΟΣ]

μια φορα το μηνα μεσο ορο και αμα τυχει πολλοι γυρω μου να εχουν αναμενα κ.τ. μουρχεται η επιθυμια για κ.τ...
 κανω μια τρακα.... και απο τις πρωτες τζουρες δεν το θελω αναζητω την πολυ ωραιοτερη γευση και αισθηση του η.τ. μου που εχω συνηθισει... το γιατι μουρχεται η επιθυμια να το κανω αφου δεν μου αρεσει πια πιθανολογω ειναι στη συνηθεια τοσων χρονων.. αναμα με τον αναπτηρα και ολα τα υπολοιπα...  αυτο που μου αρεσει ειναι οτι πλεον δεν εχω το φοβο μην ξαναρχισω το κ.τ. κτλ ουτε στερουμαι και κατι... μου αρεσει πιο πολυ το ηλεκτρονικο και τερμα ειμαι χαλαρος με το θεμα

[spectrum]

Δεν είναι η στέρηση μόνο.
Είναι και η ανάγκη μας να νοιώσουμε ότι πατήσαμε το πτώμα του αντίπαλου
Είναι και το φιλοσοφικό "έλα μωρέ, τι θα μας κάνει ένα ΚΤ..."

Μπορεί να μην είναι τόσο γέροντας, αλλά μάλλον ενστερνίζεται αναμνήσεις και εντυπώσεις άλλων, γι αυτό φαίνεται τόσο σοφός:

Μακάρι νάναι αλήθεια αυτά που διαβάζω αλλά μου φαίνονται παράξενα.
Παιδιά μην το θεωρείτε τόσο εύκολο να απαλλάξετε το μυαλό σας απότο κ.τ.

Μην επαναπαύεστε και πάντα να επαγρυπνείτε.
Να ξέρετε ότι σας περιμένει στημένο στην γωνία.Αν κάποια στιγμή σας  βρει μπόσικο θα σας παρασύρει.
Ακούστε και διαβάστε και κανά παλιότερο.
Θέλει καθημερινή και συνεχή μάχη, αλλά να ξέρετε ότι τα ωφέλη θα είναι πάρα πολλά και όσοι έχουν
υπομονή και επιμονή θα τα απολαύσουν.

Κάπως έτσι πήγα να την πατήσω το καλοκαίρι του 12.
Δεν είχα κλείσει χρόνο ατμιστής και χωρίς να το καταλάβω, κόντεψε να γίνει το κακό.

Το ΚΤ είναι κατεργάρικο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν θα έχουμε ξεφύγει... 

Όπως έχει ειπωθεί πολλάκις στο φόρουμ,
δεν ισχύει το... "έκοψα το τσιγάρο από τις xx/xx/xxxx"
αλλά το... "έχω να καπνίσω από τις xx/xx/xxxx" 

[WishmasteR]

επυθημια δε θα το λεγα..τουλαχιστον οχι τωρα μετα απο 1 χρονο..στους 3 μηνες πανω αρχισα να θελω να αρχισω παλι το ΚΤ αλλα με το που εστριψα ενα τσιγαρο απο ενα φιλο μου και εκανα 3 τζουρες το πεταξα κατω ... απλα αθλια γευση ...απαισια...τοτε καταλαβα πως το εχω κοψει πραγματικα...
η νικοτινη δε λεω ιδια ειναι..αλλα η απολαυση καμια σχεση..και δεν εχεις την πισσα στα πνευμονια σου κιολας.

[snowflake]

Πλεον καμια επιθυμία  αν κ τον πρωτο μηνα εκανα 2,3 τσιγαρα γιατι δεν ειχα ρυθμισει τις εξοδους μ με τις μπαταριες μ κ ξεμενα....πλεον ουτε να το μυρισω αλλα μενω κ πολλες φορες ολη μερα χωρις να ατμισω καθολου αλλα το εχω παντα κ παντου μαζι μ ....κ το θεμα με τον αναπτηρα π μπορει να σ χρειαστει ειναι λιγο αστειο για εμας τους πρωην καπνιστες 

[Pouf]

Στους πρώτους 2-3 μήνες, το τσιγαράκι του πρωινού καφέ (ειδικά αυτό) και του φαγητού, το ζητούσα. Πάντως κράτησα χαρακτήρα και δεν ενέδωσα, ούτε για μια τζούρα στα κλεφτά.

Σήμερα, ούτε καν που το σκέφτομαι.

[Zaxos]

Με τιποτα

[Σένια]

Μακάρι να είναι όπως τα λές...
Ποτέ μη λες ποτέ, πάντως...
Διάβασε ξανά το spectrum, 4posts πάνω από το δικό σου....
Πάρα πολύ σοφό! Κι αυτό και του παππού!
Εγώ, αν και απέχω πλήρως από το κτ, δε νιώθω ότι θα μπορούσα να το πω... Πάντα θα είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μου να με ... περιμένει να παραπατήσω...

[johnper]

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Ο πρωινός φραπες μου ζητάει το ακατανομαστο δεν έχει γνωριστεί ακόμα με τον ατμό.
Ώρα για επιστροφή στα 18ρια να μπουκωσει

[Σένια]

Δωσ' του φίλε... Και πιπίλα στην αρχή!
Είσαι νέος απ' ότι είδα... έχεις ακόμα να παλέψεις και με τη συνήθεια!
Δυνατά και γερά, φίλε! Βάλε στόχο!!!!
Σύστησέ τους όμορφα κι ωραία, και δώσε του να καταλάβει! Μπουμπούνισέ το για τα καλά στην αρχή! Μην το λυπάσαι....!
Και θα δεις, σε λίγο καιρό θα έχει κι ο καφές πιο ωραία γεύση!!!!!!

[Pempis]

Johnper μια απο τα ίδια φίλε... Μου έρχονται συνεχώς εικόνες απο το πρώτο πρωινό τσιγάρο με τον φραπέ.... Και μετά βλέπω το "γκλοπ" και αναρωτιέμαι που κολλάει αυτο με το φραπέ... Επιμονή όμως και ολα θα πανε καλά!!! Κι όπως είπε η Σένια, θα έχουμε και καλύτερη γεύση του φραπέ! Χαλλλλαααραααα!!!


Sent from my iPad using Tapatalk

[Σένια]

Και για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα...
Το γκλοπ μπορεί να ταιριάξει άριστα με το φραπέ! Αν είναι ασημί το γκλοπ, βάλτε ασημί καλαμάκι. Ενώ αν είναι μαύρο, βάλτε μαύρο!    (κλασσική γυναίκα...    )
Αντίθετα, ο "ακατονόμαστος" όπως πολύ ωραία το έθεσε ο johnper, χαλάει πάρα πολύ το άρωμα του καφέ, αλλά και τη γεύση του!
Ορμάτε του παιδιάααα... Με πείσμα και δύναμη!!!    Θα αποζημιωθείτε!!!