Έχω 3 από τα 4 υγρά στα χέρια μου εδώ και 2 βδομάδες+
Melonpast(e), Sabayon Chocolat, CheezIt! σε 12άρια και
ένα ακόμη Sabayon Chocolat σε 3άρι. Το CreamNuts το
"φοβήθηκα". Δοκιμές σε Cloudone & Phenomenon κλώνους
τα 12άρια και σε Serpent Mini & Avocado 24 το 3άρι.
Περιληπτικά οι πρώτες εντυπώσεις:
Sabayon ChocolatΜία σοκολάτα που δεν είναι ρόφημα. Αλλά απλά αυτό το οποίο λέει. Ένα υγρό που πλησιάζει κοντά
σε μία μους σοκολα το οποίο και πλαισιώνεται από μία πολύ ανάλαφρη σχεδόν ανεπαίσθητη κρέμα
ζαχαροπλαστικής.Έχει τύχει πολλές φορές στη ζωή μου να φάω αυτό το γλυκό,
αλλά δεν είναι κάτι που το αναζητώ. Βασικά δεν ήξερα καν πως
λέγεται μέχρι που ένας φίλος κάποτε που του 'βαλα να δει το
τουγκέρλζουάνκαπ, στην αρχή του video αναρωτήθηκε:
"Τι τρώνε, Sabayon Chocolat?" Γευστικά, δεν "μπεμπεδίζει"
καθόλου, βγάζει premium γεύση η οποία είναι αρκετά κοντά
σε αυτήν ενός γλυκού από ένα σχετικά καλό ζαχαροπλαστείο.
Προσωπικά, δεν τρελάθηκα. Αναζητώ καλή σοκολάτα εδώ
και καιρό και αυτό που έχω στο μυαλό είναι πχ Σοκολατίνα,
ή Lacta, ή Παυλίδης, ή κάτι σε styl Black Forest, μην πω αυτές
τις premium από εξωτερικό (Βέλγιο, δεν θυμάμαι, δεν googlάρω)
και δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν το έχω βρει. να πω την αλήθεια,
άμα έκανα blind test, θα το χαρακτήριζα ως μια μέτρια σοκολάτα,
αλλά το ίδιο ισχύει και για το κανονικό γλυκό, οπότε... Πάντως, σε
φίλο μη-ατμιστή που μου έχει βάλει αποστολή εδώ και 1 χρόνο να
του βρω "καλή" σοκολάτα και του 'χω δώσει να δοκιμάσει διάφορα
ανά διαστήματα, μου είπε πως αυτή είναι η καλύτερη σοκολάτα που
έχει δοκιμάσει μέχρι τώρα. Αυτόν του θύμισε σοκολάτα από κέικ, το
γλυκό δεν το γνώριζε σαν όνομα, αν και είχε τύχει και αυτός να το 'χει
φάει αρκετές φορές. Όπως έγραψα παραπάνω δοκιμάστηκε και σε λίγα
W (15), αλλά και σε πολλά W (30 & 50φεύγα). Το προτιμώ σε τσιγαρίσια
φάση, στα πολλά W έπεφτε βαρύ, σαν λικέρ/σιρόπι φάση. Όπως και 'να χει,
για τους fan των σοκολατο-υγρών αξίζει μια δοκιμή... αλλά με επιφύλαξη.
Melonpast(e)Χυμός πεπονιού που συνοδεύεται από αχλάδι, λαιμ και στρογγυλεύει γευστικά με δύο σταγόνες βερίκοκο.
Στο γευστικό προφίλ κυριαρχεί το πεπόνι που έρχεται δροσερό και από δίπλα το όξινο του λαιμ που γεμίζει
με τη γλυκάδα του βερίκοκου. Είναι υγρό που δουλεύει πολύ ικανοποιητικά σε χαμηλά και ψηλά βατ και
αλλάζει γευστικά από κάτω προς τα πάνω.
Παρόμοιο με το Tetraploid από Lamda, αλλά αντί για βάση το καρπούζι,
έχει το πεπόνι. Όσοι γουστάρετε το εν λόγω υγρό (και δεν έχετε πρόβλημα
με κάποιο από τα συστατικά του Melonpaste), προχωρήστε με κλειστά τα
μάτια. Όσοι γουστάρετε μενθόλες (please, άλλο μενθόλη και άλλο μέντα,
σταματήστε να τα μπερδεύετε/συνχέετε) επίσης αξίζει να το δοκιμάσετε.
Προσωπικά είμαι της άποψης πως κανένα φρουτένιο υγρό δεν θα 'πρεπε
να βγαίνει χωρίς έστω και λίγη μενθόλη. Να μην έχει καθόλου μενθόλη, μου
φαίνεται δύσκολο, εκτός και αν έτυχε τη μέρα της δοκιμής να έχει πολύ κρύο
οπότε το άτμιζα χωρίς να ζεστένεται, πάντως μια δροσιά/οξύτητα μου έβγαζε.
Γενικά, ευχάριστο φρουτένιο υγρό, με πολύ "σωστό" χτύπημα. Αν και -όπως
το Tetraploid- δεν είναι ακριβώς του "γούστου" μου, θα το ξαναέπαιρνα κάποτε
(ειδικά όταν πιάσουν ζέστες).
Cheezeit!Ένα cheesecake από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, όπου η μπισκοτένια βάση δένει με μία αφράτη
υπόγλυκίζουσα κρέμα από φραγκοστάφυλο. Το γλυκάκι αυτό «κλειδώνει» με ένα σιρόπι από βατόμουρα και
φράουλα που παρέα με τη ζάχαρη δημιουργούν ένα υγρό που θα παιχνιδίσει στον ατμοποιητή σας.Cheesecake τα λατρεύω και έχω φάει άπειρα στη ζωή μου. Υπάρχουν φορές
που σκάω ακόμη και 5€ για ένα κομμάτι από καλό ζαχαροπλαστείο, ενώ τα VFM
που προτιμώ έχουν τιμές 1.80€ - 2.50€ (παίδες αυτά είναι ΠΟΛΛΑ λεφτά για επαρχεία,
άλλο αν στην Αθήνα παίζει να πληρώνεται "καλό" φαγητό με χρυσές λίρες). Η μακράν
αγαπημένη έκδοση είναι με βύσσινο (είτε σιρόπι και κομμάτια, είτε πολτός) και το έχω
άχτι από τότε που ξεκίνησα το άτμισα να βρω τέτοιο υγρό, αλλά ΔΕΝ... Η επόμενη
αγαπημένη μου έκδοση είναι με κεράσι. Με φράουλα, so and so. Με φραγκοστάφυλο
και βατόμουρα είναι η λιγότερο αρεστή έκδοση σε μένα και δυστυχώς (για μένα) αυτό
είναι που επικρατεί και στο υγρό. Άπειρο σιρόπι φραγκοστάφυλο-βατόμουρο με έντονη
γεύση, αλλά και έντονη μυρωδιά. Μπισκοτένια βάση, βούτυρο/τυρί/κρέμα δεν άκουσα.
Το "βαρύ" υγρό τα είχε πνίξει όλα. Γλυκά υγρά έχω δοκιμάσει πάρα πολλά και από τα
περισσότερα διακρίνω τις βάσεις ζαχαροπλαστικής, τις ζύμες, τα μπισκότα, τις τάρτες
και ο,τιδήποτε παρόμοιο, ακόμη και σε μικρό βαθμό, αλλά εδώ τίποτα. Εκτός αν μιλάμε
για "βαριά" μπισκοτένια βάση που έχει γεύση προς καμμένο-καβουρδισμένο, οπότε αυτό
συνδιάζεται με το "βαρύ" χαρακτήρα του υγρού, αλλά εγώ περίμενα κάτι πολύ λιγότερο
"μπάσο"... να την ακούσω μεσαία προς μπάσα, και όχι τσίτα μπάσα. Τέλοσπαντων, όσοι
γουστάρετε τέτοια σιρόπια, try it, όσοι περιμένετε να δοκιμάσετε cheesecake, με τεράστια
επιφύλαξη (δεν έχω ιδέα αν το true cheesecake γίνετε με φραγκοστάφυλο-βατόμουρο, αλλά
ούτε και με ενδιαφέρει).
Πόρισμα: Συμπαθητική προσπάθεια για ιδιαίτερα γούστα. Τιμή αναμενώμενη για αυτό που είναι
με βάση ό,τι είναι βασισμένα σε συνταγές "μεγάλου" Chef σε συνδιασμό με αρώματα από Lamda
και σχετικά προσεγμένη συσκευασία (αν και περισσότερο ψαρωτική για το "μέσο όρο" είναι, παρά
προσεγμένη). Επίσης, αξιοσημείωτη για Ελληνική προσπάθεια, αν και προσωπικά θα προτιμούσα
αυτή η μανία με τα gourmet να μειωθεί και να προσπαθήσουν οι πανταχού e-liquid chefs να βγάλουν
σωστά "λιγότερο gourmet" υγρά, πχ μια "σωστή" λεμονάδα, ένα "σωστό" χυμό από πουρέ κόκκινου
μήλου, μια "σωστή" δροσερή σπιτική βυσσινάδα χωρίς να είναι λιγωτική -αχχχχχχχχ άπιαστο όνειρο-,
αλλά anyway... that's only me.