Είχαν κυκλοφορήσει τα νέα για αυτά τα υγρά. Σύμπραξη της Vape Laboratory και ενός εξαιρετικού pastry chef που ακούει στο όνομα Διονύσης Αλέρτας, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτών των τεσσάρων υγρών. Η άφιξη του πακέτου, ευγενική προσφορά του Foggy στο Ηράκλειο Αττικής, μου έφτιαξε πραγματικά τη μέρα. Προς το παρόν, διαθέσιμα μόνο μέσω της ιστοσελίδας mondessert.gr και του Foggy, αλλά έχω την εντύπωση ότι σύντομα θα μπορούμε να τα βρούμε και σε πολλά άλλα σημεία, σε αναλογίες 60 ως 70 τοις εκατό VG ανάλογα το υγρό, και σε νικοτίνες 3, 6 και 12mg/ml. Ας πάμε λοιπόν να τα δούμε ένα ένα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι τα δοκίμασα όλα σε Phenomenon Zest, KF3.1ES Clone και Tobecco KF4. Έπαιξαν εφάμιλλα σε αυτούς τους ατμοποιητές εκτός από ένα που υπερείχε σαφώς στο Φαινόμενο και ένα που υπερείχε στον KF4.
CheezIt!, 6mg, 60-40 VG-PG, KF3.1ES Clone, 0.32mm SS316L, 3.0mm MC, 0.52Ω, Drago Cotton Ένα cheesecake από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, όπου η μπισκοτένια βάση δένει με μία αφράτη υπογλυκίζουσα κρέμα από φραγκοστάφυλο. Το γλυκάκι αυτό «κλειδώνει» με ένα σιρόπι από βατόμουρα και φράουλα που παρέα με τη ζάχαρη δημιουργούν ένα υγρό που θα παιχνιδίσει στον ατμοποιητή σας. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό.
Δεν βρίσκουμε και πολύ συχνά αξιόλογα cheesecake υγρά, και επιπλέον τα περισσότερα δίνουν την έμφασή τους στη βουτυρίλα της βάσης. Όσο ζω ελπίζω όμως και άνοιξα το μπουκαλάκι να πάρω μυρωδιά.
Φανταστικό το άρωμα από το μπουκαλάκι, με βατόμουρο και ψημένο μπισκότο να είναι τα πρώτα τα οποία έρχονται στη μύτη. Μόλις αναπνεύσει λίγο το υγρό, το φραγκοστάφυλο αναλαμβάνει τον κυρίαρχο ρόλο. Στη μύτη, ούτε υποψία κρέμας ή βουτυρίλας, ενώ τα μόνα στοιχεία που παραπέμπουν σε cheesecake είναι το όνομα του υγρού και η περιγραφή του. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Ο συνδυασμός φραγκοστάφυλου και βατόμουρου, είναι το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεται ο ατμιστής. Προς το τέλος της τζούρας έρχεται να στρογγυλοκαθίσει στο στόμα το μπισκότο το οποίο δίνει και πολλές ψημένες νότες, ενώ η κρέμα υπάρχει μόνο σαν αίσθηση, στρογγυλεύοντας το υγρό και δίνοντάς του μια βελούδινη υφή. Στην εισπνοή από τη μύτη κυριαρχεί το φραγκοστάφυλο αλλά δεν μπόρεσα να το αναλύσω περισσότερο καθώς τα 6mg με έτσουξαν λίγο και άρχισα να φτερνίζομαι! Πάει, γέρασα... Ποιος να μου το έλεγε πριν 4 χρόνια ότι θα άτμιζα 6ρι υγρό και θα με δυσκόλευε... Στο θέμα μας. Στη ρινική εκπνοή, φραγκοστάφυλο και μπισκότο, ενώ έχω την εντύπωση ότι ανίχνευσα και λίγη φράουλα. Το χτύπημα είναι μπόλικο και όχι και τόσο ταιριαστό για γλυκό υγρό, ενώ το ντουμάνι σε απολύτως αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση δεν είναι πολύ έντονη, αλλά είναι επίμονη και μεγάλη σε διάρκεια. Υπόξινη, με έντονα στοιχεία φρούτων του δάσους με πολλές γλυκές εναλλαγές και μία αίσθηση στυφάδας η οποία είναι πολύ ευχάριστη.
Το υγρό δεν κουράζει σε κανένα σημείο και θεωρώ ότι μπορεί να αποτελέσει εξαιρετική συνοδεία για όλες τις στιγμές της ημέρας, με εξαίρεση τη συνοδεία μπύρας, κρασιού και τσιπουροκαταστάσεων. Δύο πράγματα θα άλλαζα, τα οποία δεν επηρεάζουν τη βαθμολογία μου και αφορούν καθαρά προσωπικό γούστο: Ελάχιστα λιγότερο βατόμουρο και ελάχιστα περισσότερο μπισκότο. Γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο θα διατάρασσε την ισορροπία του υγρού και ίσως οδηγούσε σε ανάγκη αύξησης της κρέμας ώστε να μετριάσει το μπισκότο, οπότε θεωρώντας ότι η ισορροπία και η μετριασμένη ένταση αποτελούν σκοπό του δημιουργού, τον καλώ να μην αλλάξει απολύτως τίποτα. 96/100 το οποίο θα μπορούσε να φτάσει το 100, αν το wow factor αφορούσε την απλότητα.
CreamNuts, 6mg, 70-30 VG-PG, Phenomenon Zest, Clapton, 2.0mm MC, 0.75Ω, Drago Cotton Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι η κρέμα βανίλια θα ισορροπούσε με το φιστίκι και μία ιδέα από μπαχαρικά; Το CreamNuts είναι αυτό ακριβώς. Μία κρέμα με γέμιση από φιστίκι που πλαισιώνεται από μαύρη ζάχαρη σβησμένη με ελάχιστα spices. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Πάλι χτυπά ένας συναγερμός καθώς συνήθως η δήλωση «κρέμα βανίλια» δεν έχει και πολύ καλά αποτελέσματα για μένα. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία υγρών με φιστίκι Αιγίνης που έχω δοκιμάσει, είτε ως κύριο συστατικό είτε ως παράπλευρο, αναδίδουν αρώματα που θυμίζουν λουκούμι ή ροδόνερο και πολλές φορές και χημικές νότες. Θεωρώ όμως ότι ο Σεφ δεν θα έβαζε την υπογραφή του σε κάτι τέτοιο οπότε πάμε να δούμε τι γίνεται και με αυτό.
Το άρωμα από το μπουκαλάκι, θυμίζει ζαχαροπλαστείο με ειδικότητα στα ανατολίτικα γλυκά. Minus the butter, για καλή μου τύχη. Κανέλα, βανίλια, ψημένο φιστίκι και ίσως λίγο γαρύφαλλο ήταν τα στοιχεία που αναγνώρισα. Γρήγορα υγρό στο Φαινόμενο καθώς μου δημιούργησε προσδοκίες η μυρωδιά.
Το κοκτέιλ μπαχαρικών, είναι το πρώτο στοιχείο που χτυπάει τον ουρανίσκο. Όχι για πολύ ευτυχώς καθώς το φιστίκι έρχεται και δένει υπέροχα, ενώ η κρέμα δένει τις γεύσεις με απόλυτη συνέπεια και πιστότητα, χωρίς να κυριαρχεί και να επικαλύπτει. Με όρους γλυκού, περισσότερο θα θύμιζε μους βανίλιας παρά κρέμα κάτι που το κάνει πολύ ευχάριστο. Παιδεύτηκα αρκετά να αναγνωρίσω τα γύρω μπαχαρικά, όμως η κανέλα ήταν το κυρίαρχο στοιχείο. Εικάζω όμως ότι υπάρχει και μοσχοκάρυδο, ίσως και allspice ενώ αν υπάρχει γαρύφαλλο, είναι ανεπαίσθητο σαν γεύση. Μπορεί όμως να είναι ο υπεύθυνος για την κάπως πικάντικη αίσθηση που αφήνει το υγρό στο στόμα. Στη ρινική εισπνοή, το φιστίκι κυριαρχεί απόλυτα, ενώ έρχεται και μια αίσθηση κρέμας. Όχι βανίλια όμως, πράγμα παράξενο καθώς είναι πολύ δύσκολο να μην εμφανιστεί στη μύτη. Και πάλι έτσουξε η νικοτίνη. Τριάρια υγρά την επόμενη φορά παρακαλώ! Η εκπνοή από τη μύτη, έχει φιστίκι αρκετά εξασθενημένο και για κάποιο λόγο μου αφήνει την αίσθηση του φύλλου κρούστας. Ο πεινασμένος, καρβέλια ονειρεύεται. Το χτύπημα και πάλι μπόλικο, και πάλι υποκειμενικά καθόλου ταιριαστό με γλυκό υγρό. Το ντουμάνι, άφθονο. Η επίγευση και πάλι χαμηλή σε ένταση αλλά διαρκής και επίμονη. Φιστίκι και βανίλια κατά κύριο λόγο, χωρίς γλύκα και κάνει το στόμα να πλημμυρίζει.
Και πάλι ένα υγρό που δεν κουράζει, το οποίο μάλλον είναι καλύτερο για πρωινές ώρες, συνοδεία καφέ. Δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα, αλλά θα προτείνω στο Σεφ μία βερσιόν που θα έχει μέσα και βύσσινο. Νομίζω ότι η φιλοσοφία του υγρού μπορεί να υποστηρίξει την οξύτητα από το βύσσινο. Εμένα πάντως μου έδωσε έμπνευση και σύντομα θα κλείσω μια κρέμα φιστίκι με βύσσινο μέσα σε ζύμη από κανταΐφι...98/100
MelonPast(e) 6mg, 70-30 VG-PG, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.70Ω, Drago Cotton Χυμός πεπονιού που συνοδεύεται από αχλάδι, λάιμ και στρογγυλεύει γευστικά με δύο σταγόνες βερίκοκο. Στο γευστικό προφίλ κυριαρχεί το πεπόνι που έρχεται δροσερό και από δίπλα το όξινο του λάιμ που γεμίζει με τη γλυκάδα του βερίκοκου. Είναι υγρό που δουλεύει πολύ ικανοποιητικά σε χαμηλά και ψηλά βατ και αλλάζει γευστικά από κάτω προς τα πάνω. Αυτά έχει να μας πει ο κατασκευαστής για το υγρό. Δεν υπάρχει κάτι για σχολιασμό εδώ καθώς είναι ξεκάθαρες οι γεύσεις τις οποίες επιθυμεί να μας μεταδώσει ο δημιουργός. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το άρωμα που κυριαρχεί είναι αυτό του πεπονιού. Δεν ξεχωρίζει κάτι άλλο, όμως υπάρχει μια οξύτητα η οποία κάνει το άρωμα πιο crispy χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς κάποιος αν πρόκειται για λεμόνι, λάιμ, Λουίζα ή κιτρικό οξύ. Αυτό το υγρό απέδωσε πολύ καλύτερα στον KF4 από ότι στο Φαινόμενο, οπότε τον γέμισα ξανά για τα περαιτέρω.
Το πρώτο σοκ έρχεται με μία δροσιά που γεμίζει το στόμα. Μενθόλη? Δύσκολο καθώς η δροσιά δεν μένει μετά αλλά εμφανίζεται μόνο στη διάρκεια της τζούρας, χωρίς ευτυχώς (ή δυστυχώς για κάποιους) να αυξάνει το χτύπημα. Αφού το ξεπεράσουμε αυτό όμως, απολαμβάνουμε την γλυκιά γεύση του πεπονιού, το οποίο σε τίποτα δεν θυμίζει την υφή σαπουνιού που βρίσκουμε σε πολλά υγρά με πεπόνι. Όλο αυτό συνοδεύεται με μία φανταστική οξύτητα, σε όλη τη διάρκεια της τζούρας, την οποία όμως δεν μπορώ να αντιστοιχίσω 100% με λάιμ. Η γενική αίσθηση στο στόμα, περισσότερο σε lemongrass φέρνει, παρά σε λεμόνι η λάιμ. Στην εισπνοή από τη μύτη όμως, αυτή η απορία πάει περίπατο καθώς το λάιμ είναι πλέον ξεκάθαρο και κυρίαρχο, με το πεπόνι να ακολουθεί πολύ πίσω. Αυτό, δεν με έτσουξε. Στην εκπνοή από τη μύτη, ασθενές πεπόνι με μια ευχάριστη οξύτητα. Το χτύπημα, δυνατό μεν, καθόλου ενοχλητικό δε, και αφήνει πολλές απορίες για το πως επετεύχθη αυτό, αν λάβουμε υπ' όψιν και τις νότες δροσιάς που συνήθως αυξάνουν το χτύπημα. Το ντουμάνι μπόλικο και συναφές με την περιεκτικότητα του υγρού σε VG. Η επίγευση, σαφώς πιο έντονη από τα προηγούμενα και ίδια σε επιμονή και διάρκεια, είναι δροσερή και με το πεπόνι σε πρώτο πλάνο. Σε κάποιες φάσεις, γίνεται και ελαφρά όξινη.
Ένα εξαιρετικά ευχάριστο υγρό το οποίο όμως δεν το βλέπω να ταιριάζει με το χειμώνα. Σε συζήτηση που είχαμε με άλλους ατμιστές που τα δοκίμασαν, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι σε χαλαρή καλοκαιρινή έξοδο, θα συνόδευε εξαιρετικά λευκά ποτά. Πήρα όμως και το ρίσκο να το πάρω μαζί μου σε απόβαση σε μπυραρία, και μπορώ να πω ότι συνόδευσε επάξια ξανθές και σκούρες Weiss τις οποίες ετίμησα κατά κόρον... 96/100
Sabayon Chocolat, 6mg, 70-30 VG-PG, Phenomenon Zest, Clapton, 2.0mm MC, 0.75Ω, Drago Cotton Μία σοκολάτα που δεν είναι ρόφημα. Αλλά απλά αυτό το οποίο λέει. Ένα υγρό που πλησιάζει κοντά σε μία μους σοκολά το οποίο και πλαισιώνεται από μία πολύ ανάλαφρη σχεδόν ανεπαίσθητη κρέμα ζαχαροπλαστικής. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Δεν νομίζω να μην έχει παρατηρήσει κάποιος ότι τα καλά υγρά σοκολάτας έχουν εξαφανιστεί από την αγορά. Τουλάχιστον χωρίς έξτρα συστατικά, όπως γάλα, μπισκότα και ένα κάρο άλλα πράγματα. Μια καλή σοκολάτα ρε παιδί μου, είτε πικρή, είτε γλυκιά, οτιδήποτε! Εντύπωση μου έκανε το Sabayon στον τίτλο, καθώς είναι μια από τις αγαπημένες μου παρασκευές, και την οποία πάντα δοκίμαζα με φρούτα ή με αλκοολούχα χαρακτηριστικής γεύσης. Με σοκολάτα ποτέ. Φωτιές στην κουζίνα μου βλέπω να βάζετε Σεφ! Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, έρχεται μια απίστευτη και γλυκιά μυρωδιά σκούρας σοκολάτας, που κινείται ανάμεσα σε μους, fudge, brownie, σουφλέ και viennois με κρέμα γάλακτος. Ένα φανταστικό άρωμα από όλες τις απόψεις το οποίο με απόλυτη αυτοκυριαρχία αντιστάθηκα να μην πιω από το μπουκάλι! Γέμισα το Φαινόμενο στα γρήγορα και το ξεκίνησα.
Κρεμώδης και γλυκιά σοκολάτα χωρίς να λιγώνει, είναι η περιγραφή που μπορώ να κάνω στην πιο περιληπτική της έκδοση. Ο λάτρης της καλής σοκολάτας δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω ώστε να παρατήσει το διάβασμα και να χώσει άμεσα παραγγελία. Οι υπόλοιποι, θα πρέπει να συνεχίσετε λίγο... Το άρωμα του κακάο λοιπόν, χτυπάει άμεσα το στόμα, χωρίς το παραμικρό ίχνος πίκρας. Στο βάθος της τζούρας εμφανίζεται μια γλυκάδα που γεμίζει το στόμα ενώ υπάρχει μια αίσθηση σαν λικέρ σοκολάτας στον ατμό. Η υφή και η αίσθηση είναι ανάλαφρη και βελούδινη ενώ η κρέμα, αν υπάρχει, δεν δίνει χαρακτηριστική γεύση ούτε για δείγμα. Πρόκειται για αρκετά γλυκιά αλλά σκούρα σοκολάτα την οποία σίγουρα και εντελώς προσωπικά, θα ήθελα λίγο πιο πικρή. Η περιγραφή της μους όμως που μας δίνει ο δημιουργός είναι απόλυτη και σωστή. Στην εισπνοή από τη μύτη, εμφανίζεται ελάχιστη οξύτητα και αρκετές ψημένες νότες ενώ στην εκπνοή από τη μύτη, εμφανίζεται και πάλι γλύκα. Το χτύπημα είναι αρκετό και εντελώς άτοπο κατά την άποψή μου, ενώ το ντουμάνι άφθονο και αρωματικό. Η επίγευση είναι λιγότερο επίμονη από τα προηγούμενα και μέτρια ως χαμηλή σε ένταση, με αρκετή γλυκάδα και ένα στόμα πλημμύρα.
Αυτό το υγρό είναι ο ορισμός του comfort food. Δεν έχω τον κατάλληλο εξοπλισμό αλλά θα στοιχημάτιζα ότι συμβάλλει στην αύξηση των ενδορφινών καθώς νιώθω πάρα πολύ χαρούμενος τη δεδομένη στιγμή. Όσο για το συνδυασμό του με τον καφέ, είναι απλή τελειότητα. Δεν έχει τίποτα το πολύπλοκο, δεν έχει κρυμμένες γεύσεις αλλά έχει πιάσει στο έπακρο την ψυχή της σοκολάτας και την έχει αποδώσει με τέχνη. Καιρό έχω να το γράψω: 100/100
Πρόκειται λοιπόν για μία εξαιρετική σειρά στο σύνολό της η οποία πιάνει από απλές ως σύνθετες γεύσεις με εξαιρετική πιστότητα στην απόδοση των γεύσεων. Ναι, η τιμή τους είναι αυξημένη στα €14,5/20ml και μάλιστα εφόσον δεν μπουχτίζουν, άνετα μπορούν να παρασύρουν τον ατμιστή σε γερά έξοδα. Αν όμως υπάρχει η αυτοσυγκράτηση ώστε κάποιος να μην τα έχει πιπίλα, τότε θα τα απολαύσει κάποιος εις διπλούν. Το αν αξίζουν τα λεφτά τους, είναι καθαρά υποκειμενική άποψη και η δική μου είναι ότι ναι, τα αξίζουν. 4 τρόποι υπάρχουν για να το αποφασίσει κάποιος αυτό:
1)
Πεταχτείτε μέχρι το Ηράκλειο Αττικής στο Foggy να τα δοκιμάσετε
2)
Πιέστε το τοπικό σας κατάστημα να τα φέρει ώστε να τα δοκιμάσετε
3)
Σκάστε €58,00 για να τα δοκιμάσετε
4)
Βρείτε κάποιον φίλο σας να σκάσει τα €58,00 για να τα δοκιμάσετε (εναλλακτικά, βάλτε και σεις κάνα ψιλό).
Αυτό, όπως και τα υπόλοιπα που έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου.
64 Απαντήσεις
12992 Εμφανίσεις
