...Ή μήπως να έδινα τον τίτλο "Η επιστροφή του ασώτου", ArXoS.

Πιστεύω πως δεν είσαι ο μοναδικός που σκέφτεται τα παραπάνω που κατέθεσες. Όντως τα περισσότερα η.τ. σήμερα, αν δεν παρουσιάσουν κάποιο πρόβλημα τις πρώτες ώρες χρήσης, μπορούν να ανταπεξέλθουν πολύ καλά σε νορμάλ χρήση.
Πραγματικά νομίζω ότι για μερικά πράγματα θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε.
Quo vadis?
Πάρτε για παράδειγμα το "
ντουμάνι". Είμαστε πρώην χρήστες κ.τ. και ξέρουμε πολύ καλά τι ποσότητα καπνού μπορεί να παράγει ένα κ.τ. Με το η.τ. όμως ψάχνουμε πάντα για το περισσότερο και το πιο πυκνό ντουμάνι. Οι καπνιστές σήμερα θα ωχριούν μπροστά στο ντουμάνι που μπορεί να παράγει ένα υγρό VG με μια μακρόσυρτη εισπνοή. Αν κάναμε εισπνοές των 7 - 8 δευτερολέπτων (που κάνουν μερικοί με το η.τ.) με ένα κανονικό τσιγάρο, θα είχαμε πνιγεί και το τσιγάρο θα έφτανε... στη μέση. Στις τρεις ρουφηξιές θα είχε τελειώσει! Εκεί όμως δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό γιατί δεν το άντεχε ούτε ο λαιμός ούτε τα πνευμόνια μας.
Εδώ όμως, με το η.τ., επειδή και ο λαιμός μας και τα πνευμόνια μας το αντέχουν μιας και λείπουν σχεδόν όλα τα "καυστικά" στοιχεία του καπνού, τείνουμε στο άλλο άκρο:
Συνεχή χρήση! Έτσι όμως οι συνεχείς και μακρόσυρτες εισπνοές είναι φυσικό να δημιουργούν μια πρόσκαιρη "ανοσία" στον οργανισμό μας, με αποτέλεσμα το χτύπημα να γίνεται όλο και πιο υποτονικό και η γεύση του ατμού να εξασθενίζει πιο πολύ. Κι όμως δε φταίει η συσκευή γι' αυτό ούτε το υγρό. Αυτό που φταίει είναι η συνεχόμενη χρήση.
Κάντε μια
δοκιμή. Αφήστε τη συσκευή σας στην άκρη για κάμποση ώρα και μετά χρησιμοποιήστε την ξανά. Θα διαπιστώσετε ότι το χτύπημα επανέρχεται αμέσως. Η γεύση (έχω την εντύπωση) ίσως καθυστερεί λίγο περισσότερο όταν το έχουμε παρακάνει.
Αρκετές φορές αναρρωτήθηκα αν όλη αυτή η συμπεριφορά κρύβει πίσω της την ανάγκη για
επιβεβαίωση της νίκης μας ενάντια στον παλιό εχθρό μας, το τσιγάρο. Μήπως είναι μια υποσυνείδητη επίδειξη απέναντί του; "Το η.τ. μου κάνει πολύ πιο πλούσιο ντουμάνι", " το η.τ. μου είναι μεγαλύτερο από τον παλιό εχθρό μου" και ίσως μάλιστα, όσο μεγαλύτερο, τόσο μεγαλύτερη και η χαρά της νίκης και της επιβεβαίωσης.
Όντως τίθεται ένα ερώτημα εδώ: Μήπως έχουμε αρχίσει να ξεφεύγουμε;.
