Πριν από καμιά ώρα ξανάφερε η DHL πακέτο στο σπίτι. Κοιτάξτε πόσο μεγάλο κουτί έστειλε η Aspire...
...για να μου στείλει μια πεντάδα ανταλλακτικές κεφαλές και το ολόφρεσκο υβριδικό τανκ για την Ατλαντίδα. Εμ βέβαια, πώς αλλιώς θα μας γδάρει με τα μεταφορικά;!
Μόλις ανοίγει το κουτάκι με το υβριδικό τανκ...
Και μία κοντινή. Δεν το έχω πολύ με τις φωτογραφίες, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο δυνατόν.
Και άλλη μία. Το πάχος του εσωτερικού γυάλινου τανκ πρέπει να είναι κάπου στα
1,5-1,8 χιλιοστά, δυστυχώς δεν έχω παχύμετρο, και με το μάτι δείχνει ακριβώς ίδιο σε πάχος με το μαμίσιο γυάλινο τανκ της Ατλαντίδας...
Εδώ βλέπετε τα πάντα, την κάτω βάση, το νέο υβριδικό τανκ με φορεμένο το επιστόμιο που έχω διαλέξει, το μαμίσιο πάνω μέρος με το γυάλινο τανκ, τις ανταλλακτικές κεφαλές, και την πρώτη κεφαλή της Ατλαντίδας, που παρόλο δείχνει αρκετά "μπαρουτοκαπνισμένη" εσωτερικά, έφτασε αισίως τα
20ml κατανάλωση στο Frosty Peach, με μόνο ελαφριά πτώση στη γεύση του υγρού, αλλά σε
καμμία περίπτωση σοβαρή αλλοίωση στη γεύση ή να δώσει ούτε καν υποψία καμμένου ποτέ. Δεν την πέταξα, την έχω κρατήσει στην άκρη προς το παρόν.
Εδώ βλέπετε το πάνω μέρος της "παλιάς" Ατλαντίδας αναποδογυρισμένο, με βιδωμένη την κεφαλή, στο "κολπάκι" που περιγράφει ο Todd στο site του, για να αυξήσουμε την πολύ μικρή χωρητικότητα του tank. Ναι, αλλά μέχρι ποιό σημείο ακριβώς να γεμίσουμε με υγρό; Αν γεμίσουμε ξέχειλα μέχρι τα χείλια του τανκ, δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα με την υποπίεση;
Φαντάζομαι ότι εννοεί να γεμίζουμε λίγο χαμηλότερα, για να υπάρχει μια επαρκής φούσκα από αέρα στο tank. Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα...
Κι εδώ βλέπετε το υβριδικό τανκ κομπλέ, με επιστόμιο και γεμάτο με Frosty Melontic της Umami. Ουάου, για τα γούστα μου τουλάχιστον, η Ατλαντίδα είναι κουκλίτσα!
Η χωρητικότητα του δοχείου είναι
ακριβώς 2ml, το τσέκαρα με σύριγγα. Άρα έχει την ίδια ακριβώς χωρητικότητα με το μαμίσιο γυάλινο τανκ.
Αυτή τη φορά δεν έκανα το ίδιο λάθος με την πρώτη κεφαλή. Έσταξα μερικές σταγόνες από το υγρό μέσα σε μία νέα κεφαλή της πεντάδας, γέμισα το δοχείο με τη σύριγγα, συναρμολόγησα την Ατλαντίδα, την κοτσάρισα στο Seven-22 και την άφησα ένα 10λεπτο να ξεκουραστεί.
Αν και πάλι η γεύση του υγρού ήταν πολύ περίεργη στις πρώτες
5-10 τζούρες, ήρθε στα ίσια της
πολύ πιο γρήγορα από την προηγούμενη φορά, άρα στάζουμε πάντα μερικές σταγόνες υγρό σε μία νέα κεφαλή της Ατλαντίδας πριν τη χρησιμοποιήσουμε. Μου έκαναν φοβερή εντύπωση οι πρώτες τζούρες της νέας κεφαλής, κάθε τζούρα ήταν και καλύτερη από την προηγούμενη, καθώς η κεφαλή έστρωνε και απογειωνόταν σε απόδοση.
Μέσα σε
20-30 τζούρες το πολύ, η γεύση του Frosty Melontic ήρθε σε όλο της το μεγαλείο, κάνοντάς με να έχω ένα χαμόγελο ικανοποίησης μέχρι τα αυτιά, γελούσαν και τα μουστάκια μου (που δεν έχω)!
Για απευθείας σύγκριση είχα δίπλα τον δεύτερό μου 26650 Καϊφούν, στημένο στα 1,2Ω με microcoil και γιαπωνέζικο βαμβάκι Nakamichi, φορεμένο στο X-Man 35 στα 12W, καθώς και τον πρώτο μου Ναυτίλο φορεμένο στο E-Holly με κεφαλή στα 1,8Ω και στα 9W.
Τη σύγκριση με τον Ναυτίλο, απλά ξεχάστε την παιδιά, όσοι δοκιμάσετε την Ατλαντίδα,
απλά θα πετάξετε τους Ναυτίλους σας στα σκουπίδια, και μάλιστα επιτόπου!
Με τον Καϊφούν όμως που είναι δυνατός αντίπαλος, θα χρειαστείτε μερικές τζούρες παραπάνω, απλά για να επιβεβαιώσετε και πάλι τη σαφή υπεροχή της Ατλαντίδας.
Γεύση: μία κατηγορία επάνω τουλάχιστον.
Χτύπημα: τουλάχιστον δύο κατηγορίες επάνω.
Ε, για το ντουμάνι τώρα, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να κάνουμε κουβέντα, έτσι δεν είναι;!
Απλά, για μία ακόμη φορά, να ξεκαθαρίσω ότι μιλάω για τους
δικούς μου κλώνους Καϊφούν, που μπορεί να υστερούν πολύ σε απόδοση σε σχέση με τους δικούς σας...
Επίσης, και τη δεύτερη κεφαλή που χρησιμοποίησα από την πεντάδα που ήρθε σήμερα, το Seven-22 την διαβάζει κανονικά στα
0,5Ω όπως και την πρώτη, όπως βλέπετε στη φωτό.