Με προβλημάτισε αρκετά η έννοια αυτού του νήματος... Έχω γράψει για πολλά υγρά και έχω δοκιμάσει απείρως περισσότερα. Έχω συναντήσει αρκετές φορές την περίπτωση υγρών τα οποία είναι για συγκεκριμένους ατμοποιητές, και πάντα προσπαθώ να βλέπω το κομμάτι αυτό όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Κάποια στιγμή αναθεώρησα τη μέθοδο που χρησιμοποιούσα στην βαθμολόγηση των υγρών και άρχισα να λαμβάνω σοβαρά υπ' όψιν μου το τι υπόσχεται ο κατασκευαστής. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μια σοβαρή εταιρεία κατασκευής υγρών, δεν γράφει μια περιγραφή από το πουθενά αλλά φροντίζει να έχει κόσμο για beta testing.
Όλο το ζουμί, είναι στα υγρά τα οποία περιλαμβάνουν συνδυασμούς γεύσεων. Μικρές λεξούλες στην περιγραφή, κάνουν όλη τη διαφορά. Όταν ένα υγρό έχει πχ τρεις γεύσεις μέσα, το θέμα είναι το τι υπόσχεται ο κατασκευαστής και αν αυτό φαίνεται στο τελικό υγρό. Επίσης, ένα υγρό μπορεί να είναι τέλειο σε έναν ατμοποιητή και να μη λέει τίποτα σε κάποιον άλλο. Εδώ γεννάται το ερώτημα: ο κατασκευαστής, το έφτιαξε γι αυτόν τον ατμοποιητή, ή απλά απέτυχε και παίζει μόνο εκεί?
Κάποτε, πριν οι επισκευάσιμοι γίνουν εξαιρετικά ποιοτικοί όπως σήμερα, τα σημεία αναφοράς για τη γεύση ήταν τα κάρτο και οι ego T/C επειδή είχαν κεραμικό. Σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και οι παράμετροι οι οποίοι επηρρεάζουν την απόδοση της γεύσης, πολλοί.
Όντως η διαφορά στη γεύση από άτμο σε άτμο είναι μερικές φορές χαώδης. Τι ίδιο υγρό σε dripper και σοφία, που είναι σχεδόν ίδιοι άτμο, με παρόμοιο στήσιμο σε ίδια watt και υπάρχει εμφανής διαφορά στη γεύση.
Μικρές λεπτομέρειες όπως η ποσότητα εισερχόμενου αέρα (μικρότερη στη ΣΟΦΙΑ) και το μέγεθος του θάλαμου ατμοποίησης (επίσης μικρότερο στη ΣΟΦΙΑ) κάνουν τη διαφορά όχι απλά εμφανή αλλα κραυγαλέα. Και το ερώτημα έρχεται πάλι: Πρέπει ο κατασκευαστής του υγρού να το δοκιμάσει σε όλους τους πιθανούς ατμοποιητές? Και αφού το κάνει, μετά τι? Θα το ρυθμίσει ώστε να αποδίδει τα μέγιστα σε κάποιους θυσιάζοντας κάποιους άλλους? Θα βγάλει το μέσο όρο με συμβιβασμό στην απόδοση? Ή θα το φτιάξει ώστε να αποδίδει στο πιο εμπορικό μοντέλο? Και αν αυτό το μοντέλο φύγει από την αγορά, περάσει η μόδα του ή βγει κάτι καλύτερο, πρέπει να αλλάξει πάλι τη συνταγή? Θα χρησιμοποιήσει τη λύση του να προμοτάρει το υγρό του με κάποιον συγκεκριμένο ατμοποιητή, αφήνοντας υπόννοιες ότι εκεί θα πάρει κάποιος το μάξιμουμ?
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να δούμε, είναι η συνεργασία των γεύσεων. Αν αγοράσεις ένα υγρό το οποίο υπόσχεται σοκολάτα και βύσινο, και όντως αυτή τη γεύση έχεις, τότε μπορείς να το κρίνεις εύκολα καθώς θα δεις αν η σοκολάτα αποδίδεται καλά και αν το βύσσινο αποδίδεται καλά. Το ποιο από τα δύο στοιχεία είναι πιο δυνατό, λογικά θα στο πει ο "σοβαρός" κατασκευαστής στην περιγραφή του. Και αν έχει δίκιο, θα ικανοποιηθείς. Αν όμως η συνεργασία αυτών των αρωμάτων δεν δουλεύει και το ανακάτεμα δίνει μια νέα γεύση, πως θα το κρίνεις? Υποχρεωτικά πλέον από την περιγραφή.
Πραγματικό παράδειγμα:
Αντιγράφω από τη σελίδα της Halo και μεταφράζω την περιγραφή του
Tribeca "Το Tribeca είναι ένα νέο, εξαιρετικά απαλό καπνικό υγρό αναπλήρωσης με μοναδική γεύση. Έχει χαρακτηριστικές καπνικές νότες με ημίγλυκη κορυφή που θυμίζει RY4, και άλλες πολύτιμες καπνικές γεύσεις με ελαφρές νότες βανίλιας και καραμέλας"
Οκ, την RY4 φιλοσοφία νομίζω την αναγνωρίζουμε όλοι. Κάποιοι μπορούμε να διακρίνουμε και την ύπαρξη άλλων καπνικών (προσωπικά πιστεύω ότι είναι το καπνικό που έχει το Liqua American Blend). Η βανίλια είναι άφαντη και η καραμέλα (μάλλον καμμένη ζάχαρη) όχι ελαφρά νότα δεν είναι αλλά πολλές φορές νομίζεις ότι το υγρό έχει γεύση καραμέλας με καπνικό υπόβαθρο! Μήπως είχε κάποιον συγκεκριμένο ατμοποιητή υπ' όψιν του ο κατασκευαστής? Πραγματική ερώτηση κάνω, γιατί όταν εγώ δοκίμασα το Tribeca, είχαν περάσει περίπου τρία χρόνια από τη δημιουργία του αντίστοιχου νήματος στο φόρουμ! Για την πραγματική γεύση του Tribeca λοιπόν, έχουν γραφτεί και έχουν να γραφτούν ακόμα πολλές σελίδες στα fora!
Αντιγράφω από τη σελίδα της Five Pawns και μεταφράζω την περιγραφή του
Grandmaster"Αυτή η πολύ καλά ισορροπημένη γεύση από απαλό, κρεμώδες και πλούσιο φυστικοβούτυρο και κρέμα μπανάνας, έχει "ψεκαστεί" με βελούδινη καραμέλα, δημιουργώντας μια πολυεπίπεδη και γευστική συμμετρία."
Περιμένεις λοιπόν μπανάνα και ψημένο φυστίκι σε ισορροπία με κάποια σκασίματα καραμέλας. Στον Kayfun (ή τουλάχιστον στον κλώνο μου) παίρνεις ακριβώς αυτό με την μπανάνα και το φυστίκι να εναλάσσονται σε ένταση, στον dripper λίγο πιο γλυκιά η μπανάνα ενώ στη ΣΟΦΙΑ η μπανάνα είναι τόσο έντονη που δεν σε αφήνει να καταλάβεις τίποτα άλλο. Όταν όμως βλέπεις το δοκιμαστήριο της εταιρείας
καταλαβαίνεις ακριβώς ποιον ατμοποιητή είχαν στο μυαλό τους. Συμπεραίνω λοιπόν ότι η περιγραφή έχει γραφτεί σύμφωνα με αυτό, και αυτό που περιγράφει, αυτό ακριβώς αποδίδει. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή είναι η πραγματική γεύση αυτού του υγρού.
Όσο προχωράμε σε αυτό το ταξίδι του ατμού, όσο οι εταιρείς παρασκευής σοβαρεύονται και όσο οι περιγραφές γίνονται πιο ακριβείς καθώς λαμβάνονται υπ' όψιν και οι ατμιστές (είτε ως reviewers, είτε ώς beta testers είτε απλά ως προτάσεις), τόσο θα χρειάζεται να απορούμε λιγότερο για την πραγματική γεύση των υγρών καθώς αυτό που θα περιμένουμε θα πλησιάζει την πραγματικότητα και όχι κάτι αστεία όπως
αυτή η περιγραφή!!!
Τα πραδείγματα που έθεσα, είναι μεν τυχαία αλλά κραυγαλέα: το μεν Tribeca είναι το πιο αναγνωρίσιμο ίσως υγρό του πλανήτη, το δε Grandmaster είναι το υγρό που με έκανε να ψάξω σε τι ατμοποιητή να το δοκιμάσω. Η FlavourArt από την άλλη είναι από τις πιο σεβαστές εταιρείες υγρών και αρωμάτων στην Ελλάδα και το Cuban Supreme το πρώτο μου υγρό. Εξαιρετικό μεν, καμία σχέση με την περιγραφή δε!
Δημόσια προτροπή λοιπόν προς τους Έλληνες κατασκευαστές υγρών: Φροντίστε η περιγραφή των γεύσεων να είναι πραγματική. Ένα εξαιρετικό υγρό μπορεί να είναι εμπορική αποτυχία όταν ο χρήστης του το αγοράσει βάσει μιας περιγραφής και αντί για "Σοκολάτα από 80% κακάο Criolo με αρώματα πορτοκαλιού Valencia από την ηλιόλουστη Ισπανία" τελικά ατμίσει σαρδέλα! Ας το έλεγες στην περιγραφή ρε αδερφέ! "Σαρδελίτσα Καλλονής, ψαρεμένη με το ολόγιομο Αυγουστιάτικο φεγγάρι, με νότες σκόρδου και ντομάτας, αυτό το υγρό θα αποτελέσει εξαιρετική συνοδεία για το ουζάκι σας".
Edit: Ξαναδιαβάζω την τελευταία παράγραφο και παρακαλώ να με συγχωρέσετε... Αυτά γράφει κανείς όταν έρχεται γραφείο την Κυριακή και κάνει διάλλειμα...