Δεν αντιλέγω, αλλά γίνεται η νομική πλευρά να παραβλέπει τα πραγματικά γεγονότα ?
Σύντομη απάντηση; Ναι!
Λιγότερο σύντομη;
Τα "πραγματικά" γεγονότα είναι ένα φλου πράγμα που έχει ο καθένας στο μυαλό του και δεν είναι τα ίδια με αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι άλλοι. Οι νόμοι έρχονται για να βάλουν σαφείς ορισμούς.
Αν έχεις δυσπεψία το χαμομήλι μπορεί να είναι "φάρμακο". Πραγματικά: σε στανιάρει και φεύγει ή μειώνεται η ενόχληση.
Αλλά το χαμομήλι δεν είναι φάρμακο, είναι ρόφημα. Δεν το φτιάχνει φαρμακευτική εταιρία. Το βρίσκεις στη λαϊκή και στα σουπερ-μάρκετ ή το μαζεύεις μόνος σου. Για να το πεις επίσημα φάρμακο, θα πρέπει κάποιος να φροντίσει να είναι πάντα το ίδιο, τυποποιημένο, σταθερής δοσολογίας και δραστικότητας. Και να αποδείξεις με πειράματα πως κάνει καλό με συγκεκριμένο τρόπο σε μια παθολογική κατάσταση. Άρα και πανάκριβο. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι όροι ο καθένας θα μπορούσε να πουλήσει ως φάρμακο το νερό της στέρνας του (οι παλιοί θα θυμούνται το "θαυματουργό νερό Καματερού"!).
Πολλά μας κάνουν καλό αλλά δεν είναι στην κυριολεξία φάρμακα, μόνο μεταφορικά αν το πεις. Φάρμακο είναι κάτι συγκεκριμένο. Ούτε το τζόγκιγκ, ούτε το σεξ, ούτε το ένα μήλο την ημέρα -κι ας διώχνουν και τα τρία τον γιατρό σε κάποιο βαθμό!
Οι εθισμοί -και το κάπνισμα- είναι στο όριο του να θεωρούνται ασθένειες ή όχι. Δεν είναι θέμα συνομωσίας, έχει να κάνει με το πώς το βλέπει η κοινωνία ανά εποχή. Δεν έχουν τα γνωστά γνωρίσματα των ασθενειών (που τις
έχεις ή τις
παθαίνεις, πάντως σίγουρα δεν τις
κάνεις, όπως το τσιγάρο ή την ηρωίνη). Τα
αποτελέσματα του εθισμού είναι ασθένειες (πχ καρκίνος) αλλά το ΗΤ δεν θεραπεύει, ούτε προλαβαίνει τον καρκίνο. Μειώνει τις πιθανότητες να πάθουμε καρκίνο, απλώς και μόνο επειδή είχαμε ήδη επιλέξει να κάνουμε δραστηριότητα (κάπνισμα) που μας έβαζε σε υψηλό κίνδυνο.
Η πιο πρόσφατη θεώρηση των εθισμών ως ασθένειες ψυχολογικές με νευροπαθολογικό υπόβαθρο μπορεί να βοηθούν τους εθισμένους σε άλλες ουσίες αλλά θα μπλέξουν την κουβέντα μας.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Το ΗΤ, κάνει καλό αλλά δεν είναι φάρμακο, και το κάπνισμα δεν είναι ασθένεια (τουλάχιστον με την παραδοσιακή έννοια).
Όχι μόνο αυτό, αλλά αν το θεωρούσαν φάρμακο θα είχαμε απίστευτη δυσκολία να το αγοράσουμε και ελάχιστη πιθανότητα να μας ικανοποιούσε. Ήταν αυτό ακριβώς που τόσο καιρό ελπίζαμε να μην γίνει!