Όταν ο zetel επικοινώνησε μαζί μου και μου ανακοίνωσε ότι είχε σκοπό να μου στείλει δείγματα για να γράψω και εγώ τη γνώμη μου, περίμενα να παραλάβω ένα φάκελο με πεντάμελα. Όταν λοιπόν αντίκρισα τα 12 30μελα, φαντάστηκα ότι είτε έκανε λάθος, ή αν αυτά είναι δείγματα, οι κανονικές συσκευασίες θα είναι μισόκιλες! Θα ξεκινήσω με το αρνητικό της υπόθεσης, τη συσκευασία. Κουτάκι δεν υπάρχει αλλά δεν πειράζει. Αυτό που πειράζει όμως είναι η έλλειψη κάποιας ασφάλειας στο κούμπωμα. Ούτε κρακ, ούτε ζελατίνα. Η όψη δεν παραπέμπει σε επαγγελματική και οργανωμένη δουλειά, και ειλικρινά η πολύ όμορφη μπροστινή ετικέτα πιστεύω ότι χαραμίζεται. Οι σημάνσεις περί νικοτίνης ίσα που φαίνονται και είναι ασπρόμαυρες. Θεωρώ ότι υπάρχει καλός λόγος γι αυτό και δεν είναι άλλος από το ότι πρόκειται για μία νέα προσπάθεια, και όπως όλες οι νέες επιχειρηματικές προσπάθειες, απαιτεί φειδώ στην αρχή και διατήρηση χαμηλού κόστους. Προσωπικά, εφ’ όσον με ικανοποιεί η γεύση, δεν θα με πείραζε και αν το έβρισκα σε μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό, αλλά ως επαγγελματίας που δραστηριοποιείται στον τομέα της λογιστικής και της συμβουλευτικής επιχειρήσεων, περιμένω στο μέλλον να δω μία καλή αναβάθμιση στον τομέα της συσκευασίας.
Όπως αποδείχτηκε, τελικά και το 30μελο λίγο είναι γιατί πραγματικά δεν τα χορταίνεις! Και εξηγούμαι αναλυτικά:
1. Sin Cookie, 70/30 Vg/Pg, 9mg/ml
Η περιγραφή που παραπέμπει σε μελομακάρονο, νομίζω ότι το αδικεί. Όταν άνοιξα το μπουκάλι και μηχανικά το έφερα στη μύτη, μου ήρθε μία γνώριμη μυρωδιά, στην οποία ξεχώρισα μπισκότο, κανέλα, μαύρη ζάχαρη και κάτι σε μήλο και σταφίδα. Θυμήθηκα κάτι Apple Pie Cookies τα οποία συχνά πυκνά σακάτευα μαζί με παγωτό και άρχισαν να μου τρέχουν τα σάλια. Με ανυπομονησία γέμισα τον ατμοποιητή μου και άρχισα διαδικασίες. Εδώ κάνω παύση για να σκουπίσω τα σάλια που άρχισαν να τρέχουν ανεξέλεγκτα, με κίνδυνο να γλιστρήσω στη λιμνούλα που δημιουργήθηκε. Αυτό που συνέβη στο στόμα μου δεν μπορώ να το περιγράψω εύκολα. Μπισκότο, κανέλα, γλύκα από ζύμη, μία οξύτητα που παραπέμπει σε σταφίδα και τέλος πάντων ότι μπισκοτοειδές μπορείτε να βρείτε σε ένα ζαχαροπλαστείο, συμπυκνωμένο σε μια τζούρα, που περιμένει να εκραγεί μόλις έρθει σε επαφή με τον ουρανίσκο. Συνέχιζα να ατμίζω με μανία και αμίλητος, και όσο πότιζε καλύτερα το φυτίλι διώχνοντας και τα τελευταία ίχνη σκέτης βάσης, τόσο δυνάμωνε αυτή η αίσθηση. Για όσους κατέχουν από ζαχαροπλαστική ή έχουν κάνει Αγγλία – Αμερική, θα το πω απλά cookie dough. Θα μπορούσε επίσης να προωθηθεί άνετα και ως υποκατάστατο για όσους είναι σε δίαιτα και αυτές τις μπουκίτσες δεν τις βλέπουν ούτε με το κιάλι. Εύγε!
2. Frosty Lembuca, 50/50 Vg/Pg, 9mg.ml
Το άρωμα από το μπουκάλι παραπέμπει σε ποτό αγαπημένο, όχι δικό μου όμως αφού πιστεύω ότι πρέπει να πίνεται ανέρωτο: ούζο με λεμονάδα. Φυσικό, αφού η σαμπούκα και το ούζο έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία. Μετά το απαραίτητο καθάρισμα με σκέτη vg, ο ατμοποιητής γέμισε με το διάφανο υγρό και ξεκίνησε τη δουλειά του. Η μέντα μου πάγωσε το στόμα, τα αρώματα από ούζο στην αρχή μου έσπασαν τη μύτη με τη δροσιά να γίνεται ακόμα πιο έντονη, και η οξύτητα από το λεμόνι ήρθε και έδεσε όλο το σύνολο υπέροχα. Συνέχισα ακάθεκτος και όσο πότιζε το φυτίλι, τόσο άρχισε να υποχωρεί η αίσθηση ούζου και να ξεδιπλώνεται η χαρακτηριστική γεύση της σαμπούκας, ένα ποτό που ομολογουμένως έχω σταματήσει να καταναλώνω εδώ και πολλά χρόνια. Δεν είχα σκεφτεί βέβαια ποτέ να τη συνδυάσω με λεμόνι, αλλά να είστε σίγουροι ότι αν έκανα απόπειρα να πιω ξανά σαμπούκα, σίγουρα θα το δοκίμαζα. Είναι ένα υγρό το οποίο με βλέπω εύκολα να χρησιμοποιώ κάποια καλοκαιρινά βράδια, καθώς σίγουρα κατεβάζει θερμοκρασίες, όσο προχωρούσα σε ρινική εκπνοή, τόσο άρχιζα να κρυώνω! Θέλει προσοχή στη χρήση το χειμώνα καθώς, εκτός του ότι δυσκολεύτηκα να το αφήσω στην άκρη, κινδύνεψα να ανάψω και πάλι καλοριφέρ. Με εντυπωσίασε το ότι η μενθόλη δούλευε σταδιακά, σταθερά και με διάρκεια, η απόδοσή της ταίριαζε τέλεια με τη φιλοσοφία του υγρού.
3. Pipe Type, 50/50 Vg/Pg, 9mg/ml
Σύμφωνα με την περιγραφή, αυτό το υγρό θα έπρεπε να θυμίζει γλυκό καπνό πίπας με διακριτική επίγευση αγριοκέρασου. Εδώ έχουμε μία διάσταση απόψεων. Το άρωμα ανοίγοντας το μπουκάλι, ήταν ανεπαίσθητο, σχεδόν ουδέτερο. Δεν μπόρεσα να βρω κάποια γνωστή μυρωδιά, αλλά μπορεί να φταίει και η χαμηλή θερμοκρασία της μύτης μου από το προηγούμενο! Αφού ο ατμοποιητής καθάρισε, και αυτή τη φορά πήρε περισσότερη ώρα καθώς έπρεπε να εξαφανιστεί και το τελευταίο ίχνος μενθόλης, γέμισε με το υγρό και πήρε πάλι μπρος. Στην αρχή το υγρό μου φάνηκε λίγο φλατ για να πω την αλήθεια, αλλά και πάλι όσο προχωρούσε η ώρα άρχισε να ξεδιπλώνεται. Δεν ήταν όπως το φαντάστηκα, καθώς αποδείχθηκε αρκετά γλυκό, με υποτονικά αρώματα ξύλου και με το αγριοκέρασο να δίνει κάτι σκασίματα έντασης και οξύτητας. Μην παρεξηγηθούν τα λεγόμενά μου, είναι ένα πολύ ωραίο υγρό. Ίσως όχι όσο τα άλλα δύο, αλλά πολύ ωραίο. Προσωπικά θα ήθελα λίγο λιγότερη γλυκάδα, λίγο περισσότερη ξηρότητα και άρωμα ξύλου και λίγο πιο διακριτικό το φρουτένιο κομμάτι. Ίσως και ένα πιο βαρύ καπνικό να βοηθούσε την κατάσταση, αλλά πλέον θα μιλούσαμε για ένα τελείως διαφορετικό υγρό. Πιστεύω ότι με κάποιες αλλαγές, μπορεί και με μόνο μία, την προσθήκη βαρύτερου καπνικού ας πούμε, θα άλλαζε τελείως ο χαρακτήρας του υγρού. Το οποίο παραμένει εξαιρετικό. Επειδή με μπέρδεψε, γέμισα και δεύτερο τανκ από αυτό και όπως αποδείχτηκε καλά έκανα γιατί την άλλη μέρα το πρωί ανακάλυψα και κάτι σε φιστίκι στην επίγευση που άφηνε. Εμμένω όμως στην αρχική μου άποψη. Σίγουρα θα ήθελε κάτι σε πιο βαρύ καπνικό!
4. Tobacco, 50/50 Vg/Pg, 9mg/ml
Άλλη μια επίσημη περιγραφή με την οποία δεν θα συμφωνήσω. Η μυρωδιά του υγρού μετά το άνοιγμα είναι εντελώς ουδέτερη και ανεπαίσθητη, χωρίς να προετοιμάζει γι αυτό που θα ακολουθήσει. Και αυτό που ακολούθησε ήταν κάτι όμορφο, όχι εντυπωσιακό, αλλά σίγουρα ευχάριστο. Κάπως έτσι θα φανταζόμουν τη μίξη του Liqua Bright Tobacco με Liqua Traditional Tobacco. Η φρέσκια γεύση από το άγουρο κακάο σίγουρα αισθητή χωρίς όμως την ένταση που ξέρουμε. Η ξηρότητα και οι ενίοτε βαριές καπνικές νότες, σίγουρα παρούσες αλλά σε ιδανικά ισορροπημένο επίπεδο. Δεν νομίζω ότι θα άξιζε την περιγραφή του «βαρύ καπνικού, ιδανικού για τη μετάβαση από το κτ στο ητ», αλλά σίγουρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα ελαφρύ, ευχάριστο διάλειμμα από τις αγαπημένες μας γεύσεις. Το ντουμάνι του άφθονο και το χτύπημα ελαφρύ, αλλά το όλο σύνολο πολύ ωραία δεμένο. Θα το έβλεπα ως ιδανικό υγρό για αρκετούς ατμιστές, και για μένα σίγουρα ένα από τα πρωινά υγρά που θα πάει αρκετά ψηλά στη λίστα μου. Λίγο περισσότερη ένταση στον καπνό θα ήταν επίσης ευπρόσδεκτη.
5. Frosty Cucu, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι μπορεί να είναι το Cucu, και ακόμα και να το φανταζόταν, δεν θα πίστευε εύκολα ότι ένας κατασκευαστής θα πλάσαρε υγρό με άρωμα αγγούρι! Όταν πρωτοδιάβασα γι αυτό στο review της Petra, αμέσως μου κινήθηκε η περιέργεια και περίμενα πως και πώς να έρθει η στιγμή να το δοκιμάσω. Και αποζημιώθηκα στο μέγιστο. Η μέντα μου πάγωσε το σύμπαν, και μετά η παγωνιά μετατράπηκε σε δροσιά. Και η απαλή γεύση του αγγουριού ήλθε και έδεσε το σύνολο. Και όταν λέμε αγγούρι, μιλάμε για τη γεύση της φλούδας. Σε μικρό βαθμό, όσο ακριβώς χρειάζεται ώστε να κάνει αυτόν που το δοκιμάζει για πρώτη φορά να σπάει το κεφάλι του να βρει που την ξέρει αυτή τη γεύση. Εμένα μου έφερε και μία άλλη γεύση βέβαια στο μυαλό, αλλά μπορεί και να είναι η ιδέα μου. Μου θύμισε λίγο αυτό το ανοιχτό πράσινο που βρίσκουμε χαμηλά στη φέτα του καρπουζιού, ίσως και λίγο πεπόνι, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο συνειρμό του καλοκαιρινού υγρού που ευθέως σε οδηγεί αυτό το υγρό να κάνεις. Έλα zetel, πες την αλήθεια, έχεις στάξει και λίγο καρπουζοπέπονο, έτσι? Τη στιγμή που τα γράφω αυτά, ο ατμοποιητής μου έχει αδειάσει, πάει το καμένο σύννεφο και όμως η γεύση παραμένει! Περιμένω πως και πώς να το ατμίσω καλοκαίρι, σε ξαπλώστρα στον Κοντογυαλό χαλαρώνοντας απόλυτα αγκαλιά με την… Corona! Ειλικρινά, βγάζω το καπέλο στο concept αυτού του υγρού.
6. Frosty Tart, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Σίγουρα η ονομασία δεν είναι και πολύ αντιπροσωπευτική της γεύσης την οποία πρεσβεύει αυτό το άρωμα, την οποία αρχίζεις και καταλαβαίνεις αμέσως μόλις ανοίξεις το μπουκαλάκι. Το άρωμα είναι λεμόνι, και μάλιστα σου ανοίγει την όρεξη από την αρχή! Αν συνδυάσεις την ονομασία με αυτό το άρωμα που λαμβάνεις όταν ανοίγεις το μπουκάλι, περιμένεις κάτι σε λεμονόπιτα, στην ουσία μπισκότο με λεμόνι και προφανώς μέντα, λόγω του frosty. Τελικά τα πράγματα είναι απλά: εξαιρετικό λεμόνι και βάση μέντας. Σε τέλεια αναλογία. Στην εισπνοή, παγώνει ακόμη και το ντριπ τιπ, και μετά σκάει το λεμόνι, αποδίδοντας τη γεύση καθαρά. Σε κάποιους θα θυμίσει κάτι καραμέλες ΙΟΝ, σε άλλους μπορεί να φέρει σε καραμέλες Halls, η αλήθεια όμως είναι κάπου στη μέση. Όταν άρχισε να το συνηθίζει ο ατμοποιητής, άρχισαν τα αρώματα του λεμονιού να γίνονται πιο ευδιάκριτα και έχω και την εντύπωση ότι ανίχνευσα και ψήγματα lime, αλλά δεν παίρνω και όρκο! Σίγουρα άλλο ένα υγρό το οποίο θα βοηθήσει τις καλοκαιρινές εξόδους, και νομίζω ότι με λευκά ποτά θα αποτελέσει ιδανικό ντουέτο!
7. Frosty Summer, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Για εμάς που έχουμε μεγαλώσει στην Ελλάδα, το καλοκαίρι σήμαινε πάντα 3 πράγματα: ατέλειωτη παραλία, παγωμένη μπύρα (όταν μεγαλώσαμε λιγάκι!) και καρπούζι! Δεν θα υπήρχε πιο εύστοχο όνομα για υγρό από το συγκεκριμένο. Η εισπνοή είναι δροσερή και ευχάριστη και στο τέλος της αρχίζει και φαίνεται το άρωμα και η γεύση του αγαπημένου αυτού φρούτου. Γλυκό, γεμάτο άρωμα, χωρίς τη φαρμακίλα που περιέχει το γνωστό σφηνάκι, καρφώνεται στον ουρανίσκο περιτριγυρισμένο από τη δροσιά της μέντας. Θα ήθελα λίγο περισσότερο καρπούζι στη σύσταση καθώς το άρωμα καλύπτεται αρκετά από τη μέντα, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου.
8. Frosty Melontic, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Το χρώμα του, το όνομά του και το άρωμα που βγαίνει από το μπουκαλάκι, παραπέμπουν άμεσα σε αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει γευστικά. Πεπόνι! Ωραιότατο γλυκό πεπόνι. Με προσδοκία για το συνδυασμό του με την μέντα. Άλλα πεπόνια δεν έχω δοκιμάσει σε υγρό αναπλήρωσης, εκτός από μία τζούρα Flavour Art η οποία με συνέτριψε και δεν το αποπειράθηκα ξανά. Αυτό εδώ όμως ήταν εξαιρετικό. Καθαρή γεύση πεπονιού, κατευθείαν από το ψυγείο! Είχε τύχει να το δοκιμάσω ξανά σε με 18ρα νικοτίνη αλλά ήταν αδύνατο να το εκτιμήσω τότε καθώς το χτύπημα ήταν επιπέδου Mike Tyson. Τώρα, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Ο συνδυασμός με τη μέντα είναι εξαιρετικός και η γλυκάδα αρκετά μετριασμένη. Το άρωμα και η γεύση όμως δεν αφήνουν καμία αμφιβολία μιας και αυτό το υγρό οδεύει σταθερά στην καταξίωση. Ήδη έχω αρχίσει να σκέφτομαι συνδυασμούς των υγρών μεταξύ τους και στις επόμενες ημέρες θα έχω αρκετή δουλειά στο «εργαστήριο»!
9. Woody Snuff, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Το τρίτο και τελευταίο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, καπνικό της σειράς. Ένα ωραίο μπουκέτο αρωμάτων, πολύπλοκο, σύνθετο και γλυκό έρχεται στη μύτη με το που ανοίγεις το μπουκάλι. Ο ατμοποιητής γέμισε και ξεκίνησε το παραγωγικό του έργο. Βαρύ, έντονο άρωμα, με το ξύλο και το μέλι να κυριαρχούν εμφατικά. Έντονα τα αρώματα στο χώρο, έντονη η γεύση καλού καπνού πίπας, όχι τόσο έντονες δυστυχώς οι καπνικές νότες. Όσο ο ατμοποιητής συνήθιζε το υγρό, τόσο το μέλι γινόταν πιο δυνατό, με αποτέλεσμα να έρθει γρήγορα κορεσμός. Παρ’ όλα αυτά συνέχισα να το ατμίζω καθώς το κατέταξα εύκολα ως ένα υγρό για μετά το φαγητό. Το μεγάλο του μειονέκτημα, είναι η βαριά μυρωδιά που αφήνει στο χώρο, σίγουρα δεν προσφέρεται για διακριτικό άτμισμα και σίγουρα θα τραβήξει τα βλέμματα και τα ρουθούνια. Χρειάστηκαν 2 τανκ σκέτη βάση για να καθαρίσει ο ατμοποιητής από το άρωμα, και στη διάρκεια του καθαρισμού αυτού πρέπει να ομολογήσω ότι το απήλαυσα ακόμα περισσότερο. Για τους λάτρεις της χαμηλής έντασης αρώματος, μπορώ να πω «σπάστε το ελεύθερα». Η ακόμα καλύτερα, στάξτε 3 σταγόνες στο φυτίλι του ατμοποιητή σας και γεμίστε το τανκ με βάση. Το αποτέλεσμα παραμένει εντυπωσιακό. Αν τώρα τσακίσετε μία king size μερίδα σουτζουκάκια σμυρναίικα με περιεκτικότητα σε κύμινο αρκετή για να ξεκινήσει πόλεμος, αυτό το υγρό αποτελεί ιδανικό επισφράγισμα για τα λίγα λεπτά που θα περάσετε ακόμα με τις αισθήσεις σας, αμέσως πριν αράξετε σαν λιοντάρι πάνω σε κλαδί.
10. Frosty Greens, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Εντύπωση μου έκανε η φρασεολογία της περιγραφής: «… επίγευση από χυμό πράσινου μήλου». Και όμως ήταν ακριβής. Σε ανατριχιαστικό βαθμό. Με την καλή έννοια. Περίμενα και εγώ να ατμίσω ένα από τα τόσα υγρά πράσινου μήλου που κυκλοφορούν, άλλα καλύτερα, άλλα όχι και τόσο, τοποθετημένο σε βάση μενθόλης. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Με το που άνοιξα το μπουκαλάκι το άρωμα επιβεβαίωσε την ονομασία. Χαρακτηριστική η οξύτητα του πράσινου μήλου, αισθητή και η μενθολική παρουσία. Τα πράγματα όμως εξελίχθηκαν τελείως διαφορετικά εντός των τειχών του ατμοποιητή. Και τότε κατάλαβα την έννοια του χυμού! Το πράσινο μήλο προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ. Μου αρέσει η έντονη οξύτητα, η πολύ τραγανή υφή και το άρωμα που αφήνει. Ο χυμός του από την άλλη, έχει πιο βελούδινη υφή και πιο ισορροπημένη οξύτητα, αφήνοντας στο τέλος μια γλυκάδα. Ε, πάρτε αυτή την αίσθηση, προσθέστε μέντα και ορίστε το υγρό μας. Δεν είναι πράσινο μήλο, είναι χυμός πράσινου μήλου. Με απόδοση γεύσης στο μάξιμουμ. Κάποια στιγμή αυτή η βελούδινη υφή με αποπροσανατόλισε και με έκανε να νομίζω ότι έχει και κάτι άλλο πράσινο μέσα, ακτινίδιο ας πούμε. Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, τα συγχαρητήριά μου στο σεφ, καθώς χρειάζεται καλός ατμοποιητής για να ξεχωρίσει μια τέτοια γεύση. Αν πάλι δεν ισχύει, να μια καλή ιδέα για μίξη. Όπως επίσης και με μαστίχα!
11. Frosty Peach, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Στο διάβασμα και μόνο του τίτλου, άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου γεύσεις και αρώματα, πράγμα το οποίο συνεχίστηκε και με το που άνοιξα το μπουκαλάκι. Μεστό άρωμα ώριμου ροδάκινου με έντονη την παρουσία μενθόλης. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ρόδινα. Ξεκίνησα να ατμίζω και όντως η μενθόλη ήταν αρκετά έντονη. Ένιωσα και μια γλυκάδα από το ροδάκινο, αλλά μέχρι εκεί. Όσο ο ατμοποιητής συνήθιζε το υγρό, η κατάσταση παρέμενε στάσιμη με μία ελαφρά βελτίωση. Άρχισε να διαφαίνεται το άρωμα από το ροδάκινο, μόνο στη μύτη όμως, όχι στο στόμα, και προς το τέλος του τανκ άρχισε να μένει και μία πολύ διακριτική, σχεδόν stealth, επίγευση από ροδάκινο. Υποσυνείδητα, δεν ήθελα να το πιστέψω, οπότε άνοιξα τον ατμοποιητή, τον καθάρισα, έστριψα καινούρια φυτιλοαντίσταση και άτμισα άλλο ένα τανκ, και την επόμενη άλλο ένα, αλλά τελικά τα πράγματα δυστυχώς δεν βελτιώθηκαν και η αρχική μου άποψη έμεινε σταθερή. Μη φανταστείτε, το υγρό είναι εξαιρετικό, αλλά όταν έχεις ατμίσει όλες τις προηγούμενες frosty νοστιμιές, τελικά το ροδάκινο δεν παραδίδει αυτό που υπόσχεται. Αν πρότεινα μία βελτίωση, θα έλεγα αρκετά λιγότερη μενθόλη και λίγο παραπάνω άρωμα ροδάκινο.
12. Frosty Orange Spill, 50/50 Pg/Vg, 9mg/ml
Μοιραία διαβάζοντας τον τίτλο, άρχισα να σκέφτομαι το Frozen Orange του eBaron. Και εκείνο όταν το είχα δοκιμάσει, είχα εκφράσει την άποψη ότι έχριζε περαιτέρω βελτίωσης. Δεν περίμενα φυσικά το παρόν να είναι μία απλή αντιγραφή, απλά το αναφέρω ως σημείο αναφοράς για υγρό αυτής της νοοτροπίας. Το άρωμα από το μπουκαλάκι ήταν απαλό, με τις οσμές του φλοιού πορτοκαλιού να είναι ευδιάκριτες, αλλά να κρύβονται αρκετά καλά πίσω από τη μέντα. Ο ατμός του τώρα, μου άφησε τις ίδιες εντυπώσεις με το ροδάκινο, με πανομοιότυπο τρόπο. Και πάλι η ένταση της μέντας ήταν μεγάλη, και πάλι η γεύση του πορτοκαλιού ήταν υποτονική, και πάλι το άρωμα προηγήθηκε της γεύσης, και πάλι η επίγευση εμφανίστηκε τελευταία. Λες και το ήξερα και άφησα αυτά τα δύο υγρά για τελευταία. Μόνο που τώρα η πρότασή μου αλλάζει και ναι μεν θα προτιμούσα ένα πιο έντονο άρωμα πορτοκάλι, σίγουρα πιο βαρύ και πιο αψύ και όξινο, αλλά αυτή τη φορά χωρίς παρέμβαση στην ποσότητα της μενθόλης.
Τελικό συμπέρασμα.
Έχοντας στο μυαλό μου όλες τις προηγούμενες υπέροχες γεύσεις που δοκίμασα, άρχισα να πιστεύω ότι αυτό το review θα κλείσει με απόλυτη επιτυχία. Στα δυο τελευταία υγρά όμως, κάπως απογοητεύτηκα. Μην φανταστείτε ότι δεν θα τα άτμιζα ξανά και μάλιστα με μεγάλη ευχαρίστηση. Απλά, έχοντας δοκιμάσει όλες τις προηγούμενες frosty νοστιμιές πριν, αυτά τα δύο τελευταία δεν ήταν ισάξια. Υπέροχα ναι, ισάξια όχι. Τα τρία καπνικά δεν θα έλεγα ότι μου έκαναν κλικ, εκτός από το Woody Snuff το οποίο έχει τόσο βαρύ άρωμα που σίγουρα προσφέρεται για νταλκάδες, αλλά πριβέ, γιατί το άρωμα που αφήνει στο χώρο είναι αρκετά έντονο. Για τα υπόλοιπα frosty, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι περιμένω πως και πως το καλοκαίρι, οπότε και πιστεύω ότι θα αποθεωθούμε παρέα, ενώ για το Sin Cookie, έχω να πω α) ΤΙ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΡΕ ΦΙΛΕ??? Και β) ΚΛΕΙΔΩΣΤΕ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΣΑΣ γιατί αν μυρίσουν αυτό τον ατμό, θα αποκτήσω followers και δεν εννοώ στο Twitter. Θα προσέξατε ότι δεν αναφέρομαι πουθενά σε ντουμάνι και χτύπημα. Αυτό, γιατί είναι τόσο ομοιογενή τα συμπεράσματα, που μπορώ να γράψω για όλα μαζί. Το χτύπημα ήταν αυτό ακριβώς που περιμένεις από ένα εννιάρι υγρό, μέτριο και ευχάριστο, χωρίς γδάρσιμο και καψίματα. Ακόμα και τα υγρά με μενθόλη, που θεωρητικά αυξάνει το χτύπημα, συμπεριφέρθηκαν ευγενικά σε αυτόν τον τομέα. Το ντουμάνι ήταν απλά μια χαρά, ιδιαίτερα για 50/50 υγρά, εξαιρετικό θα έλεγα. Πρόκειται λοιπόν για μία εξαιρετική γκάμα υγρών, με γεύσεις που εξιτάρουν και δύσκολα πιστεύω κάποιος θα μιλήσει αρνητικά γι αυτά. Η φράση «αξιόλογη προσπάθεια» πιστεύω ότι θα αδικούσε τα Umami οπότε μάλλον θα πω εξαιρετική προσπάθεια, η οποία πιστεύω ότι ήδη έχει φανατικούς οπαδούς και θα αποκτήσει κι άλλους. Και θέλω να πιστεύω ότι όσο αυτή η προσπάθεια αποδίδει καρπούς, θα δούμε και βελτιώσεις, και καλύτερη συσκευασία και φυσικά την αναγνώριση που τους αξίζουν. Από μένα, μπράβο στο Zetel και την παρέα του, και ευτυχώς που τα υγρά ήταν 30μελα και πλέον θα μπορέσω να τα απολαύσω χωρίς να πρέπει και να γράψω περαιτέρω γι αυτά. Οι δοκιμές έγιναν με χρήση κλώνου Kayfun, με Double Strand Navy Nest (1*2mm Silica + 1*1.5mm Ecowool Interwoven), με αντίσταση στα 2,3Ω (NiChrome 0.18) τον οποίο πυροδοτούσε χωρίς έλεος ένα Innokin iTaste SVD στα 11 watt.
Βαθμολογίες, μπορείτε να δείτε
εδώ.
325 Απαντήσεις
60782 Εμφανίσεις
