4 δοκιμές, honeydew melon, pina colada, bluish russian blue hawiian.
Το πεπονάκι τελικά πράγματι είναι αυτό, παγωτό πεπόνι, κι όσο κι αν δεν ακούγεται ελκυστικό είναι. Στα δικά μου τώρα κολλήματα με τα όξινα αρώματα και τα μη όξινα, αυτό έρχεται τσαααακ στη μέση. Το πεπόνι είναι φρούτο (όξινο) αλλά πεπόνι (όχι τόσο όξινο) και συγκεκριμένα παγωτό (το αντίθετο του όξινου)
Pina colada είναι αυτό ακριβώς, έχω δοκιμάσει σε ατμούς αρκετές εταιρίες pina colada, δε μου έβγαλε τίποτα περίεργο όπως άλλα. Μ'αρέσει πάρα πολύ σα συνδυασμός, μ'αρεσε κι αυτό. Επίσης στη μέση, μιας και παλεύει η εσπεριδογεύση του ανανά με το γάλα της καρύδας.
Blue Hawiian θεωρητικά είναι pina colada με blue curacao. Κατά βάση βέβαια γεύεσαι μόνο το blue curacao, το οποίο ποτό για όποιον δεν ξέρει σου βγάζει μία οινοπνευματίλα, και συγκεκριμένα, από οινόπνευμα μπλε. Σαν ατμιστικό ξενίζει λίγο λοιπόν στην αρχή, αλλά επίσης παρόλο που στο άκουσμα αποτρέπει (οινόπνευμα μπλε;

αν θες κάτι όξινο έρχεται και στο δίνει και μάλιστα έντονο.
Το blueish russian.. Εκεί δυστυχώς με έχασε, βγάζει αυτό που λέει, κρέμα και πορτοκάλι δηλαδή, αλλά το πορτοκάλι βγάζει μία συγκεκριμένη ταγκίλα πορτοκαλιού. Αν έχεις δοκιμάσει γλυκό νεράτζι, και μπορείς να ξεθάψεις την ταγκίλα κάτω από τους τόνους ζάχαρης; ε αυτό.
Ίσως έπρεπε να έχω ξεκινήσει από το πεπονάκι που με εξέπληξε ευχάριστα αλλά τώρα τα έγραψα. Γίναν όλα χωρίς ωρίμανση (το δοκίμασα μετά, δεν είχε αλλάξει τίποτα) με 5%..