Αποφάσισα να δοκιμάσω τα υγρά, είχα δοκιμάσει και στο παρελθόν (νομίζω το πρώτο μου ήταν το jack the ripple) αλλά όπως και να έχει θα τα βάλω κι αυτά εδώ για να είναι πιο συμπαγές ολοκληρωμένο το ποστ, και γιατί βαριέμαι να κάθομαι να ψάχνω τι πίστευα τότε για το υγρό. Όλες οι δοκιμές γίναν με
αρώματα, όχι έτοιμα υγρά
έλαστη προς μηδαμινή νικοτίνη, κάτω του ενός
σχεδόν αποκλειστικά VG, πάνω από 95% αλλά μία VG την οποία αγοράζω σε λίτρα, κι είμαι πολύ εξοικιωμένος
drippers με βαμβάκι, αν και δοκιμάστηκαν και σε φιτίλι πολλά από αυτά.
Δοκιμάστηκαν και με ωρίμανση και χωρίς, αλλά δεν έχω δει κάποια ιδιαίτερη (if any που λένε) διαφορά.
Αναλογία έβαλα απλά 9-10% σε όλα, και θα πω εδώ πως όλα είχαν ένα αρκετά ανοιχτόχρωμο αποτέλεσμα. Πάμε τώρα αναλυτικά...
Jack The Ripple:
Σίγουρα έχω ξαναγράψει για αυτό... Τέλος πάντων, είναι θεωρητικά παγωτό βατόμουρο. Πολύ αποδοτικό, αν και όχι τόσο όσο δοκίμασα σε άλλα της εταιρείας. Με αυτό εννοώ πως ούτε το παγωτό φωνάζει, ούτε το βατόμουρο, η "κρεμότητά" του βασικά είναι λιγότερη από όσο θα ήθελα να είναι σε κάτι που λέει πως είναι παγωτό. Από την άλλη υπάρχει σίγουρα, και πιστεύω πως είναι αυτή η κρεμότητα που προσφέρει την χαμηλή οξύτητα στο υγρό, κάνοντάς το πιο εύκολο να το ατμίζεις για κάποια ώρα. Το άρωμα που σου δίνει το υγρό όχι ως ατμός, είναι σχεδόν ίδιο με αυτό που θα πάρεις ως γεύση, και αυτό σε αυτήν τη εταιρία δεν είναι στάνταρ.. Αν θα το ξανααγόραζα, σαφώς, μιας και αυτή είναι η δεύτερη φορά που γράφω για αυτό.
Vamp Vape:
Μιας και έγραψα πολύ πρόσφατα για αυτό θα είμαι σύντομος. Μυρίζεις το μπουκάλι, κόκκινα φρούτα με λίγη βανίλια. Δοκιμάζεις το υγρό, περισσότερη βανίλια/κρέμα πλέον, κάποιο φρούτο πάλι που μοιάζει με κόκκινο, αλλά πιο απαλό τώρα. Περνάνε 5 τζούρες, εμφανίζεται καραμέλα. Περνάνε 5 λεπτά και ατμίζεις καραμέλα με κρέμα που θυμίζει caramel & cream της papillon το παλιό. Ναι λοιπον, θα το ξαναγόραζα.....
Java Juice:
Τι είναι ο καφές Ιάβας; Γιατί αυτό λέει στην περιγραφή, μαζί με καρύδα και κρέμα. Τα τελευταία είναι και ο λόγος που τα πήρα, μαζί με την ελπίδα πως στην Ιάβα τον καφέ τον πίνουν γλυκό.
Ανοίγω το μπουκάλι με το άρωμα και λέω τζάμπα το εξάευρω, μου θύμισε το tiramisu της ecig, που ήταν από τα πιο σιροπιαστά ψεύτικα αρώματα που έχω πάρει. Σιρόπι καφέ, είναι η καλύτερη περιγραφή. Και μετά το φτιάχνω και αν και έσπασε το άρωμα, πάλι βγήκε μία από τα ίδια. Και μετά το δοκιμάζω και.... αλληλούια! Αυτή η κρέμα που λένε; δε φαντάζεσαι! Μιλάμε για ένα υγρό που έχει 90% γεύση κρέμας και 10% μονάχα τον καφέ, που ήταν καφές, δεν ξέρω αν ήταν της Ιάβας ή κάποιας άλλης εφαρμογής. Ποιος νοιάζεται για τον καφέ, η κρέμα ήταν κάτι που αναζητούσα τόσο πολύ. Γεμάτη, γαλακτώδης, πρέπει να έκανα ένα δεκάμελο σε λιγότερο από 10 ώρες. Ναι, θα το ξαναγόραζα! Όταν το δοκίμασα πρώτη φορά σκέφτηκα, τώρα που θα ανοίξω δηλαδή το colonel custard τι θα γίνει; Και...
Colonel Custard:
..ανοίγω το μπουκάλι. Meh.. Μου έδωσε κάτι σε πικρό άρωμα, κρέμα μεν, με κάτι σαν πικρίλα στο βάθος. Το φτάχνω και σπάει κάπως, όμως αυτή η μυρωδιά δεν έφευγε. Δοκιμάζω κι ήταν εκεί, κάτι πιο.. το πικρό του χαλασμένου τώρα, του μανιταριού, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα. Καθώς ήμουν στην τρέλα του Java αποφάσισα να το αφήσω να ωριμάσει. Το μυρίζω λοιπόν μετά από κάποιες μέρες, και με μέθοδο ρούτερ, και η μυρωδιά του πικρού είχε φύγει από το μπουκάλι. Όχι όμως κι από τον ατμό, σαν ταγκίλα κάτι σε 50% με την κρέμα. Με χάλασε πάρα πολύ, περιμένεις κάτι τουλάχιστον γλυκό, αλλά.. Θα το αφήσω και θα το δοκιμάζω ξανά και ξανά μήπως φτιάξει κάποια στιγμή. Εκτός κι αν γίνει τότε καμιά αλλαγή υπερεγκόσμια, δε θα το ξαναγόραζα.
Forest Affair:
Μούρα, βανίλια, κορόμηλα και μπαχαρικά λέει, οκ, δεν πέφτει σε όλα έξω.. Για αρχή το όνομα και μόνο σε προδιαθέτει για φρούτα του δάσους. Φτιάχνεις το υγρό, μυρίζεις το μπουκάλι, και ξανακοιτάς την ταμπέλα. Κι αυτό γιατί ενώ τα κόκκινα φρούτα φωνάζουν συνήθως, αυτό δεν είχε και καμιά ιδιαίτερη μυρωδιά. Ή χρώμα (καλά, αυτό δεν το είχε κανένα τους..). Οπότε όπως είναι ανωρίμαστο το δοκιμάζω κι αυτό, Ε λοιπόν ναι! Αυτό είναι υγρό με κόκκινα φρούτα. Όχι όμως ένα χάος που δεν ξεχωρίζεις κανένα. Φρούτα φρούτα. Για αρχή η μυρωδιά του μπουκαλιού με την ωρίμανση έστρωσε (η γέυση του ατμού έμεινε ίδια βέβαια). Εϊναι φρούτα κατά το 75% ας πούμε σε σχέση με την κρέμα, ίσως και παραπάνω, αλλά τα φρούτα σίγουρα δεν έχουν αυτήν την αίσθηση του ζαχαρωτού, αλλά φρεσκάδα, και μάλιστα όχι φρεσκάδα μέντας, του φρούτου. Βέβαια τα φρούτα έρχονται με οξύτητα στο υγρό, κάτι που θα με κόψει από ολοήμερο άτμισμα, όμως πιθανόν (ίσως και λόγω της μικρής ποσότητας βανίλιας που βρίσκω) να το ξαναγόραζα.
TY4:
Δεν το λέει RY4, και πολύ καλά κάνει! Η περιγραφή λέει πως είναι RY4 με ζάχαρη Demerara (copy paste το έκανα, δεν ξέρω τι είναι αυτό) και ξηροκάρπικη γεύση. Το μυρίζω λοιπόν, για αρχή αρκετά απαλό για RY4. Σαν άρωμα περιμένεις μία ένταση. Και δε μυρίζω παρά ελάχιστα πράγματα, που μέχρι να το δοκιμάσω δεν μπορούσα καν να τα προσδιορίσω. Η γεύση λοιπόν στον ατμό, εξακολουθεί να έιναι σχετικά υποτονική. Καραμέλα αρκετά απαλή, με φυστίκι makademian (πείτε με τρελό, αλλά αυτό γεύομαι, ακόμα και τώρα). Από πάνω μία ακόμα πιο απαλή στρώση κρέμας και... αυτά. Καπνό δε βρήκα ούτε κάτω από τη χαρτοπετσέτα που σκουπιζόμουν, γιατί RY4 μπορεί να μην είναι, έντονο μπορεί να μην είναι αλλά είναι σίγουρα πολύ νόστιμο.. Το αναζήτησα πολλές φορές, κι ίσως είναι κι αυτό το απαλό για να ξεμπουκώνω, αλλά νομίζω πως είναι η αναλογία που έχουν αυτά τα τρία μεταξύ τους που μου άρεσε τόσο. Ναι θα το ξαναγόραζα, αν και θα προτιμούσα να το λένε κάτι άλλο!
997 Απαντήσεις
111134 Εμφανίσεις
