Τα λογια σου σοφα "γεροντα" αλλα στο καφενειο σχολειο μου εμαθαν 1+1=2
δλδ οτι παντα φορτιζουμε σε εξωτερικο φορτιστη .....
Τωρα εσυ αλλα μου λες .....δεν σε καταλαβαινω
Εκτος και αν το allien ηρθε εξ ουρανου και εχει κατι μεσα που δεν γνωριζω
Ευχαριστω "γεροντα" την ευχη σου.....
το τεκνο σου ιωαννης
Και ο microchip παλιά υποστήριζε πως καλό είναι να χρησιμοποιούμε εξωτερικό φορτιστή για την φόρτιση των μπαταριών μας. Μέχρι εκείνη την περίφημη Τρίτη της ατμοσυνάτησης όπου, για λόγους εντελώς ακατανόητους για μένα, άλλαξε τροπάρι...
Flashback. Τρώμε, πίνουμε, φουμάρουμε, όλα τα κάνουμε, όχι απαραίτητα με αυτήν την σειρά αλλά με πιάνεις, έτσι; Ο τσιπ ακριβώς απέναντί μου όπως καλή ώρα εμείς οι δύο εδώ, τώρα. Βασικά ο τσιπ κι εγώ τρώμε και πίνουμε. Οι άλλοι απλώς μας κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα και αναρωτιούνται "που διάολο τα βάζουν όλα αυτά που τρώνε;". Ξαφνικά η μπαταρία του μοντ μου μένει στον τόπο αλλά ο παλιός είναι αλλιώς και είναι προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο. Έχω και έξτρα μπαταρία μαζί μου, που διάολο την έχω βάλει; Μετά από πεντάλεπτη ενδελεχή έρευνα στις τσέπες του μπουφάν, η μπαταρία εντοπίζεται στην τσέπη με τα ψιλά, τα κλειδιά και το ζιπέλαιο για τον zippo της γυναίκας μου. Περιχαρής την βάζω πάνω στο τραπέζι (νομίζω...) αλλά η μπαταρία καταλήγει στο πιάτο με την μελιτζανοσαλάτα και φυσικά γίνεται χάλια. Κανένα πρόβλημα. Παίρνω μια χαρτοπετσέτα (χρησιμοποιημένη, αυτήν είχα, τι να κάνω;) και την σκουπίζω με ευλάβεια. Εν τω μεταξύ χτύπησε το τηλέφωνο μου και μπερδεύτηκα λίγο και δεν καθάρισα εντελώς όλη την μπαταρία. Μου ξέφυγε δηλαδή η μία πλευρά εντελώς (γιατί ότι είναι μπροστά μου βλέπω) και στη συνέχεια βάζω την μπαταρία στο μοντ που φυσικά εξακολουθεί να μην δουλεύει. Αλλά φυσικά κατάλαβα αμέσως τι τρέχει το γατόνι και την ξανάβγαλα και την σκούπισα πιο καλύτερα αυτή τη φορά με μια λιγότερο χρησιμοποιημένη χαρτοπετσέτα και έριξα και λίγο τσίπουρο μέσα στο μοντ (οινόπνευμα είναι, τι να πάθει;) γιατί και εκεί είχε μελιτζανοσαλάτα και διάφορους άλλους εκλεκτούς μεζέδες που προσφέρει αυτό το μαγαζί, αλλά έφυγα από το θέμα μου. Έριξα λοιπόν λίγο τσίπουρο μέσα στο μοντάκι, το φραπέδιασα καλά, το άνοιξα, το σκούπισα με ευλάβεια, του ξαναφόρεσα την πεντακάθαρη και εντελώς γεμάτη μπαταρία και άτμισα μια χαρά χαρούλα όλο το υπόλοιπο βράδυ. Η άδεια μπαταρία που προς στιγμή είχα χάσει βρέθηκε στο πάτωμα της τουαλέτας από άλλον συνατμιστή και πολύ τον ευχαριστώ γι' αυτό. Μπήκε λοιπόν κι αυτή με την σειρά της για πλήρη ασφάλεια στην τσέπη του μπουφάν (αυτήν με τα ψιλά και τα κλειδιά και το ζιπέλαιο για τον zippo της γυναίκας μου) και η βραδιά κύλησε χωρίς άλλα απρόοπτα (εκτός του ότι πέθανε ένα άλλο μοντάκι μου αλλά αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο...).
Μετά από αυτήν την απολύτως επιτυχημένη ατμοσυνάντηση, ο τσιπ λέει σε όλους να φορτίζουν τις μπαταρίες τους μέσα στα μοντάκια τους. Δεν ξέρω τι τον έκανε να αλλάξει στάση αλλά ίσως να μην έχει και πολύ άδικο τελικά. Δεν ξέρω αν όλοι οι ατμιστές είναι τόσο προσεκτικοί όσο εγώ με τις μπαταρίες τους...