Πάμε να τα ξαναπούμε άλλη μία για να τα εμπεδώσουμε:
Για όσους ψάχνουν γεύση
κανονικού τσιγάρου (και όχι καπνική γεύση που είναι άλλο πράγμα) καλό θα ήταν να απογοητευτείτε εγκαίρως και να σταματήσετε να το ψάχνετε.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να βρείτε αυτήν τη γεύση.Και ο λόγος είναι απλός:
κανένα υγρό δεν περιέχει όλα αυτά τα
χημικά που περιέχουν τα κανονικά τσιγάρα, κανένα υγρό δεν μπορεί να αποδώσει τη "γεύση" του καμένου χαρτιού και κανένα υγρό όταν ατμοποιείται δεν απελευθερώνει τις χημικές ενώσεις που απελευθερώνουν τα κανονικά τσιγάρα με την καύση!
Δεν τα λέω εγώ αυτά. Τα λέει η Χημεία.
Οι
καπνικές γεύσεις (και όχι "τσιγαρικές", για σκεφτείτε το λίγο) που κυκλοφορούν σε υγρά προσπαθούν να επιτύχουν δύο (κυρίως) πράγματα:
- Σε κάποια ιδιαίτερα ψαγμένα υγρά (συνήθως ακριβά) προσπαθούν να μιμηθούν γεύσεις καπνών πίπας ή πούρου ή άντε (στην πιο κοντινή σε τσιγάρο περίπτωση) γεύσεις καπνού για στριφτό. Καπνού όμως, όχι και όλων των υπόλοιπων πραγμάτων που "εκλαμβάναμε ως γεύση" στο παρελθόν. Παρόλο που πολλές προσπάθειες είναι πολύ φιλότιμες και χρησιμοποιούνται σωστοί μέθοδοι απόσταξης, αιθέρια έλαια κλπ. τα υγρά αυτά θα ευχαριστήσουν μεν πολλούς με "ευαίσθητους" και "έμπειρους" γευστικούς κάλυκες και θα τους προσφέρουν γεύσεις και αναμνήσεις από πραγματικά καπνά, σε καμία περίπτωση όμως δε θα προσφέρουν γεύση από τσιγάρο.
- Το δεύτερο που προσπαθούν να επιτύχουν ορισμένα τέτοια υγρά είναι να "ξεγελάσουν" τους γευστικούς μας κάλυκες και κατ' επέκταση και τον εγκέφαλό μας. Όχι φυσικά επιτυγχάνοντας "γεύση" τσιγάρου, αλλά ξεγελώντας μας με μια γεύση από ανεκτή εώς νόστιμη κατά την εισπνοή του ατμού, και ταυτόχρονα με μέρος της "πικράδας" και όλων των άλλων χαρακτηριστικών του κ.τ. κατά τη ρινική εισπνοή και εκπνοή. Και για αυτόν το λόγο ακριβώς είναι πολύ σπάνιο κάποιος να μείνει καιρό σε ένα τέτοιο υγρό. Δεν ξέρω ούτε έναν που να ατμίζει π.χ. Αγρίνιο για έναν χρόνο σερί...
Στατιστικά, πιστεύω πως η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ξεκίνησαν με καπνικές γεύσεις (σε μια προσπάθεια να "μιμηθούν" την παλιά τους συνήθεια), σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μεταπήδησαν σε άλλες γεύσεις.
Όπως επίσης το ίδιο συμβαίνει και με την ποσότητα της νικοτίνης. Στις περισσότερες περιπτώσεις (όχι όλες) ξεκινάμε με υψηλότερη περιεκτικότητα νικοτίνης, σε μια προσπάθεια να μιμηθούμε την ποσότητα νικοτίνης που εκλαμβάναμε με το κ.τ., και σταδιακά την μειώνουμε διότι: α) δεν είναι η νικοτίνη αυτή καθεαυτή που μας δίνει "τσιγαρίσια" γεύση, και β) πολύ απλά δεν την χρειαζόμαστε πλέον ή έχει φτάσει ακόμα και σε σημείο να μας κουράζει.
Αυτά τα ολίγα και από μένα.
Edit: Δημιούργησα μια
ψηφοφορία για αυτό το θέμα, για να εξάγουμε ευκολότερα συμπεράσματα.
Παρακαλώ για τη συμμετοχή σας εδώ.