Καταρχάς, οι εμπειρίες μου από τελευταίες εξόδους: σε όσα μαγαζιά έχω πάει, μέσα δεν καπνίζει και δεν ατμίζει κανένας. Εκτός από μένα, με φαινόμενο και με τζούρα την οποία κρατάω μέσα όσο χρειάζεται για να μην εμφανιστεί τίποτα. Και το μοντάκι να μη φαίνεται, δε μου φταίει σε τίποτα ο ιδιοκτήτης, ούτε έχω όρεξη να ακούω τον καθένα να γκρινιάζει.
Όσον αφορά τις λέσχες: δεν γνωρίζω το νομικό πλαίσιο. Αυτό που μπορώ να συμπεράνω είναι ότι υπό προϋποθέσεις, δεν ισχύει το "δημόσιος χώρος" εφόσον πρόκειται για members only. Ο νέος αντικαπνιστικός όμως, έχει παραλείψει το "δημόσιος" και υπάρχει πρόβλεψη ακόμα και για τους ιδιωτικούς χώρους στους οποίους παρέχεται εργασία. Σκέφτηκα να αναφέρω και το παράδειγμα των ομίλων μπριτζ, αλλά δεν είναι members only(μπορείς να πας να παίξεις και σε άλλον όμιλο από αυτόν που ανήκεις) και επιπλέον είναι πια αθλητικές εγκαταστάσεις τύπου Δ που σημαίνει ότι απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς. Στην Αθήνα την εφαρμόζουν την απαγόρευση. Εμείς στην Κέρκυρα όσον αφορά το άτμισμα, όχι. Παρόλο που ο ίδιος έχω προτείνει στο ΔΣ να την εφαρμόσουμε.
Όσον αφορά τον αντικαπνιστικό: το "άτμισμα=κάπνισμα" ισχύει επίσημα από την 25/09/2016. Απλά σήμερα εφαρμόζεται. Το πρόβλημα που έχει ο Νόμος, είναι ότι δεν περιέχει σαφείς ορισμούς όσον αφορά το τι είναι το κάπνισμα και τι είναι το άτμισμα. Για τα αργιλεδάδικα, δεν πρέπει να ισχύει κάτι διαφορετικό. Εκτός αν μου βρείτε ΚΑΔ εφορίας ή ΣΤΑΚΟΔ ο οποίος να αναφέρεται σε αργιλεδάδικο. Από έτσι, να φτιάξουμε και μεις ατμιστάδικα!
Εγώ θα επιμείνω στην άποψη που έχω εκφράσει εδώ και πολύ καιρό, και στην ουσία είναι αντιγραφή του αγγλικού αντικαπνιστικού: πλήρης και παντελής απαγόρευση καπνίσματος (κάπνισμα=καύση ή ατμοποίηση ξηρού προϊόντος) σε κλειστούς χώρους στους οποίους έχει πρόσβαση το κοινό και πρόβλεψη δυνατότητας επιλογής από τον καταστηματάρχη αν θα επιτρέπει ή όχι και κατά πόσο το άτμισμα στην επιχείρησή του. Το "κατά πόσο" είναι κάτι που το είχε εφαρμόσει η Ελληνική Ομοσπονδία Μπριτζ όταν αποφάσισε τη σταδιακή μετάβαση σε άκαπνους αγώνες το 2000. Σε κάποιους γύρους επιτρεπόταν το κάπνισμα, σε κάποιους όχι.
Καλώς καταργήθηκαν οι αντισυνταγματικές διατάξεις που επέτρεπαν με τον προηγούμενο αντικαπνιστικό το κάπνισμα σε χώρους άνω των 200τμ ή σε χώρους που διεξάγονταν νόμιμος τζόγος, έναντι τέλους. Παραβιαζόταν οι αρχές ισότητας και αναλογικότητας καθώς κάποιος που είχε μικρό μαγαζί, δεν είχε τη δυνατότητα να επιλέξει αν θα πληρώσει για να επιτρέπεται το κάπνισμα στην επιχείρησή του. Θεωρώ ότι οι καταστηματάρχες που προσέφυγαν στο ΣτΕ για τη δημιουργία λεσχών, δεν έχουν πολλές ελπίδες καθώς υπάρχει δεδικασμένο σε άλλες χώρες, και καλώς ή κακώς, τα περισσότερα Συντάγματα μοιάζουν αρκετά.