ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΑ – Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΜΙΣΜΑΤΟΣ
Οταν κακομεταχειρίζεσαι τον εαυτό σου, κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός : Kαπως ετσι και εγω , αφου καπνισα ότι καπνιζεται για πανω από τριαντα πεντε χρονια και αφου (σοφα πραττοντας) συνεχισα με το ατμισμα για τα επομενα δεκατεσσερα , κατεληξα στον πνευμονολογο να μου βαζει διαγνωση ότι συνεχιζω να υφισταμαι συνεπειες ως «χρονια αποφρακτικη πνευμονοπαθεια» και να μου χορηγει θεραπεια.
Θα πρεπει να διευκρινησω εδώ ότι αυτος ηταν ενας από τους λογους που εφυγα από το κλασσικο τσιγαρο. Κατοπιν, οντας αδιαπραγματευτα ατμιστης και μονον, ειδα ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορα στην πνευμονικη μου λειτουργια : oi εξαρσεις της χρονιας βρογχιτιδας σταματησαν πολύ γρηγορα να υφιστανται, η χρηση εισπνεομενων βρογχοδιασταλτικων και κορτικοστεροειδων όπως και αντιβιοτικων περιοριστηκε στο ελαχιστο και γενικως η πνευμονικη μου λειτουργια διατηρηθηκε σε μια ευρυθμη λειτουργια. Αλλα το πεπρωμενον φυγειν αδυνατον.
Αντιμετωπιζοντας λοιπον τον πνευμονολογο μου (ευτυχως έναν ανθρωπο με ανοικτο μυαλο και καταννοηση των δεδομενων) και με δηλωμενο στοχο να με αφησει να συνεχισω να ατμιζω ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΕΙ, βρεθηκα στην αναγκη να ξανακοιταξω το αρχειο μου με τις σχετικες επιστημονικες μελετες για να αντλησω επιχειρηματα. Προφανως δεν σκοπευα να αποδειξω ότι ο ατμος ισοδυναμει με καθαρο αερα : προθεση μου ηταν να εισαγω στην συζητηση την εννοια της ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΒΛΑΒΗΣ , μια αντιληψη την οποια η θεσμικη ιατρικη δογματικα αποφευγει να συνεξετασει. Και επισης προσπαθησα να τον κανω πιο ευαισθητο στο γεγονος ότι ενας ανθρωπος που – κακα τα ψεμματα – εχει αρχισει ηλικιακα να μετραει αντιστροφα , δεν είναι πρεπον να στερηθει ολοκληρωτικα τις μικρες απολαυσεις που δινουν νοημα στην φθινουσα καθημερινοτητα του και μαλιστα με προσχημα μια πολύ αμφιβολη «ποιοτητα ζωης». Ευτυχως πηγα καλα : o γιατρος επετρεψε να ατμιζω με μετρο κατά την διαρκεια της θεραπειας με προοπτικη να το κοψω σε δευτερο χρονο . Και εγω γελαω ακομα κατω από τα μουστακια μου : ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ , ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΩ ! Ποιος, εγω ; Που ο παππους μου πεθανε καπνιζοντας μεσα στο νοσοκομειο με τον ορο στο ένα χερι και την τσιγαρουμπα στο άλλο στα εξηντα επτα του; Ποιος πιστευει ότι θα πειθαρχησω ; Και ποσο μαλλον αφου ερχεται να «συμφωνησει» μαζι μου και ο Γιώργος Παππάς, διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με ερευνητικό έργο διεθνούς αναγνώρισης που φερεται να δηλωσε:
«Ακόμη και σε ασθενείς με χρόνια πνευμονοπάθεια, η μετάβαση από το κλασικό κάπνισμα στο άτμισμα συνοδεύτηκε ταχύτατα με πιο ήσυχη νόσο, με λιγότερες εξάρσεις και καλύτερη υποκειμενική κατάσταση, αλλά και μετρήσιμη διακοπή της έκπτωσης της αναπνευστικής λειτουργίας σε μέτρηση μετά από 2 μόλις χρόνια».
Είναι τελικά πιο ασφαλές το ηλεκτρονικό τσιγάρο; Ο πνευμονολόγος Πάνος Χατζηαποστόλου, επιστημονικός διευθυντής του πνευμονολογικού τμήματος της γενικής κλινικής Θεσσαλονίκης εξηγεί :
«Εγώ και πολλοί άλλοι, μάχιμοι πνευμονολόγοι -η ειδικότητά μας είναι αυτή που αντιμετωπίζει άμεσα της επιπτώσεις του καπνίσματος που φτάνουν στα ιατρεία καθημερινώς- αναγνωρίζουμε ότι οι καπνιστές που δεν θα κόψουν το τσιγάρο είναι σαφώς προτιμότερο να χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό τσιγάρο ή τα θερμαινόμενα προϊόντα και δευτερογενώς, σταδιακά, να διακόψουν και τη χρήση αυτών. Τα εισπνεόμενα συστατικά του ηλεκτρονικού τσιγάρου μέχρι στιγμής έχουν αποδειχθεί ότι δεν είναι καρκινογόνα και ότι επίσης δεν οδηγούν σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, όπως το συμβατικό τσιγάρο. Και ναι, υπάρχουν μελέτες που το στηρίζουν αυτό, ήδη από το 2013, στις οποίες βασίστηκαν και οι οδηγίες της Μ. Βρετανίας για το ζήτημα. Ετσι, λοιπόν, ως προς τις δυο προαναφερόμενες σοβαρότατες παθήσεις το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι πολύ λιγότερο επιβλαβές. Επίσης, απεδείχθη ότι η βλάβη στο αγγειακό επιθήλιο (καρδιαγγειακό) είναι σχεδόν μηδαμινή. Η εισπνοή οποιασδήποτε ουσίας είναι ανεπιθύμητη στο αναπνευστικό μας σύστημα. Και στις ουσίες του ηλεκτρονικού τσιγάρου λοιπόν ο οργανισμός αντιδρά και σαφώς σε πολλές περιπτώσεις θα εμφανιστούν αντιδράσεις. Ομως δεν θα είναι της βαρύτητας -εκτός μερικώς περιπτώσεων υπερευαισθησίας- του συμβατικού τσιγάρου. Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να συμβούν και από εισπνοή είτε -ηθελημένη είτε τυχαία- πολλών άλλων ερεθιστικών ουσιών (χημικών, διαλυτικών, προσμείξεων βιομηχανικών συστατικών, ναρκωτικών, γεωργικών προϊόντων κ.λπ). Βέβαια, θα τονίσω για μια ακόμη φορά ότι κανένα μέσο καπνίσματος δεν είναι συμβατό με την αναπνευστική λειτουργία του ανθρώπου. Εν προκειμένω όμως, είναι προτιμότερο αυτό που βλάπτει εξαιρετικά λιγότερο.»
Περα από όλα αυτά τα χαριτωμενα, παραθετω στη συνεχεια καποιες από τις σημαντικες προσφατες μελετες που συνεισφερουν στην συζητηση για την επιδραση που μπορει να εχουν τα ηλεκτρονικα τσιγαρα και τα προιοντα θερμαινομενου καπνου στις πνευμονικες παθησεις σε σχεση με το καπνισμα. Ελπιζω σε καποιους να φανουν χρησιμες.