(Το προϊόν το παρέλαβα από τη Sourcemore)
Mε τον κωδικό - το προϊόν κοστίζει $23.99
ΔΕΝ κερδίζω τίποτα με τον κωδικό που θα βάλετε.
Η Hellvape έχει μείνει μία από τις ελάχιστες εταιρείες που κάθε τόσο θα βγάλει και έναν καινούργιο ατμοποιητή, είτε MTL είτε αεράτο. Κοτσάρει το ίδιο όνομα πάνω κάτω κάθε φορά; Ναι. Είναι κάθε φορά το ίδιο ντεκ κλπ; Ναι. Με ενοχλεί αυτό; Όχι, καθόλου. Τουλάχιστον βγαίνει κάτι, όποιος έχει παράπονο να μη τον πάρει. Οι υπόλοιποι ακολουθήστε με παρακάτω. Όχι ότι σας λέω πάρτε τον αλλά τουλάχιστον ασχοληθείτε και αν σας αρέσει να τον τσεκάρετε.
Ο Fat Rabbit Solo 2 είναι η συνέχεια του Fat Rabbit Solo 1. Αστειεύομαι. Βασικά όχι, δεν αστειεύομαι, η συνέχεια του είναι αλλά αυτό είναι κατανοητό απλά έχω όρεξη σήμερα στα κείμενα χαχαχα. Πρόκειται για έναν επισκευάσιμο αεράτο ατμοποιητή μονής, όχι μόνο μονής βέβαια αλλά το κρατάω για πιο κάτω αυτό, αντίστασης με 25mm διάμετρο και 51.5mm ύψος. Έχει 3μλ χωρητικότητα υγρού με το ίσιο τζαμάκι και 5μλ με το bubble τζαμάκι. Παίρνει επιστόμια τύπου 810 και γεμίζει από πάνω εννοείται.
Η συσκευασία περιλαμβάνει τον ατμοποιητή, ένα bubble τζαμάκι, μία αντίσταση, ένα βαμβάκι, ένα κατσαβιδάκι, βίδες, όρινγκ και ένα εργαλείο για να κόψουμε την αντίσταση.
Επίσης, κυκλοφορεί στα παρακάτω χρώματα:
Ας ξεκινήσουμε όμως. Ο ατμοποιητής είναι καταχωρημένος στη σειρά Solo, στην σειρά αυτή έμπαιναν οι ατμοποιητές της Hellvape για μονή αντίσταση ώστε να ξεχωρίζουν από τους Fat Rabbit RTA σκέτο. Εδώ όμως όπως φαίνεται στο ντεκ μπορούμε πολύ εύκολα και μας δίνει ο ίδιος ο σχεδιασμός την ευχαίρεια, να στήσουμε με δύο λίγο μικρότερες αντιστάσεις για διπλά(?) αποτελέσματα. Νομίζω όμως ότι ξεκίνησα λάθος, πάμε από την αρχή και από ψηλά όπως πάντα.
Επιστόμιο τύπου 810, από τα κλασικά που έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια όμως με χαροποιεί που σε αεράτο ατμοποιητή δεν προτίμησαν τα κλασικά επιστόμια που θα θυμάται κανείς από εποχές SMOK που εσωτερική και εξωτερική διάμετρος ήταν ένα και το αυτό οπότε είχαμε στην ουσία ένα μπουρί. Εδώ το επιστόμιο εσωτερικά ξεκινάει να έχει την ίδια διάμετρο με την εσωτερική καμπάνα που φέρνει τον ατμό προς τα πάνω και ανοίγει καμπυλωτά. Οπότε χωρίς να είμαι επιστήμονας μπορώ να είμαι σίγουρος ότι αυτό δίνει το κάτι παραπάνω ή έστω κάτι καλύτερο από θέμα γεύσης και τζούρας. Τα διάφορα σχέδια και χρώματα στα επιστόμια από θέμα αισθητικής μου άρεσαν επίσης και όπως τα βλέπω μπροστά μου όλα μαζεμένα μου αρέσουν οι χρωματικοί συνδιασμοί.
Το τοπ καπ ξεβιδώνει με λίγο παραπάνω από το ένα τέταρτο της βόλτας, λίγο λεπτούλικο αλλά έχει σαγρέ επιφάνεια οπότε μπορείς σχετικά εύκολα να το πιάσεις και να ξεβιδώσεις. Άλλωστε βολεύει που δεν χρειάζεται να το ξεβιδώνεις 2-3 βόλτες και θέλει απλά ένα τσακ. Από κάτω τώρα έχουμε τις δύο τρύπες αναπλήρωσης υγρού. Όπως γίνεται συνήθως με τέτοιους ατμοποιητές οι τρύπες αναπλήρωσης είναι έτσι φτιαγμένες που μπορείς απλά να πετάς υγρό και αυτό θα καταλήξει εκεί που πρέπει. Κάτω από το τοπ καπ έχουμε και το δαχτυλίδι του αέρα. Το ένα από τα δύο δηλαδή γιατί νομίζω δεν το ανέφερα πιο πάνω ότι έχουμε δύο η στην ουσία τρεις επιλογές για το πως θέλουμε και από που θέλουμε ο αέρας να χτυπάει την αντίσταση ή αντιστάσεις μας. Να πω για τον αέρα τώρα; Θα τα πω μετά το ντεκ και το στήσιμο, νομίζω ταιριάζει καλύτερα εκεί.
Το ντεκ δεν έχει κάτι το διαφορετικό, postless deck οπότε και πρέπει να κόψουμε τα ποδαράκια της αντίστασης πριν τη βάλουμε στο ντεκ για να στήσουμε. Εδώ έρχεται και μας βοηθάει το εργαλείο για το κόψιμο των ποδιών της αντίστασης. Συνήθως βάζαμε την αντίσταση δίπλα στο ντεκ και υπολογίζαμε που ακριβώς θα κόψουμε τα πόδια για να έχουμε το σωστό ύψος. Τώρα πάνω στο εργαλείο μας δηλώνει ότι η θέση 5 είναι η σωστή οπότε απλά έβαλα την αντίσταση εκεί, έκοψα τα πόδια από κάτω και ήρθε και κούμπωσε ακριβώς. Βέβαια, σε επόμενα στησίματα έκοψα λίγο παραπάνω τα ποδαράκια για να έρθει πιο κοντά η αντίσταση στο ντεκ για λίγο πιο «ζεστό» αποτέλεσμα. Άρα, βάλαμε την αντίσταση και σειρά έχει το βαμβάκωμα. Αν προσέξετε καλά στις φωτογραφίες, το βαμβάκι δε φτάνει να κάτσει απλά στο αυλάκι αλλά έχει και δύο λούκια για να μπει μέσα ώστε να τροφοδοτείται με υγρό από το κάτω μέρος. Η αλήθεια είναι δεν δοκίμασα με διαφορετικά μήκη του βαμβακιού για να δω αν κάνει υπερτροφοδοσίες με πιο μακρύ ή πόσο κοντό θέλει. Κόβω τόσο όσο για να μπαίνει και να γεμίζει το λούκι. Καλό αφράτεμα στις άκρες και όχι πολύ αραίωμα. Πάει και αυτό. Κλείνουμε, γεμίζουμε και έτοιμος! Τώρα εγώ στο γέμισμα κλείνω τον κάτω αέρα, όχι ότι μου έτρεξε υγρό ή οτιδήποτε, νομίζω το κάνω απλά έτσι μηχανικά κάθε φορά.
Ο αέρας που λέγαμε πιο πάνω τώρα. Έχουμε δαχτυλίδι αέρα στο πάνω μέρος και δαχτυλίδι αέρα στο κάτω μέρος. Οπότε ο άερας μπορεί να μπαίνει από πάνω και να χτυπάει από το πλάι την αντίσταση, να μπαίνει από κάτω και να χτυπάει στη μέση της αντίστασης από κάτω ή και τα δύο μαζί ταυτόχρονα. Τωρά εδώ υπάρχει η λογική που λέει ότι αν χτυπάει ο αέρας από κάτω έχουμε καλύτερη γεύση, άλλος όμως που θα στήσει κανά γομάρι για ατμοποιητή θα θέλει να χτυπάει ίσως από τα πλάγια ή και απο παντού για καλύτερο και δυνατότερο άτμισμα και πάλι λέγοντας. Όλοι δίκιο έχουν οπότε είναι τελειώς υποκειμενικό αυτό, ανάλογα τα θέλω του ατμιστή. Εγώ πχ με τον πάνω αέρα δεν μου αρέσει γιατί μου σφυρίζει λίγο εώς αρκετά. Προτιμώ να έχω μόνο ανοιχτό το κάτω γιατί αν έχω και τα δύο ανοιχτά η τζούρα παρα γίνεται αεράτη και δεν έχουμε 2018. Οπότε έχουμε αρκετό παιχνίδι και περνάς την ώρα σου εύκολα γυρνώντας δαχτυλίδια αέρα και καταναλώνεις και τα μλ σου χαχαχα.
Με το πολύ δύο τρία λογάκια. Ωραία γεύση έχει. Να στήσεις με διαφορετικούς τρόπους και να παίξεις μπορείς. Να κάνεις διάφορα με τον αέρα μπορείς. Αλλά εκεί κάπου τελείωνει. Νταξ και διαρροές δεν έχει αλλά θα ήταν ντροπή να μιλάμε για διαρροές σε ατμοποιητή πλέον.
Αυτά.