Συμφωνώ με τον αποπάνω.

Για να το πάω & ένα βήμα παραπάνω, βρίσκω πως το Η.Τ. έχει 2πλή αντιστοιχία.
1) Αυτός που ψάχνει να πάρει την δόση της νικοτίνης του, προσομοιάζει με τον καπνιστή τσιγάρου. Αυτός, σπάνια αλλάζει μάρκα, ακόμα & αν ξεμείνει & ζητήσει τράκα. Αγοράζει πακέτο, το ανοίγει καπνίζει & τέρμα.
2) Ο χομπίστας, που έχει κοινά με τον καπνιστή πίπας. Θα κάνει την συλλογή του από πίπες, θα δώσει μεγάλη βάση στο από τί ξύλο & άλλα υλικά είναι κατασκευασμένες, θα παίξει με τους καπνούς & τις γεύσεις (αυτός για έξω, αυτός για φαγητό, ο άλλος για ποτό, ο παρακάτω για meditation

, κλπ), θα προσέξει την συντήρηση του εξοπλισμού του, θα νοιώσει όμορφα (& περήφανος) με την συλλογή του.
Από κει & πέρα, ζούμε στην εποχή του υπερκαταναλωτισμού & της υπερπροσφοράς αγαθών & υπηρεσιών, που δεν είναι κάτι το εξ`αντικειμένου αρνητικό. Μεγάλα παιδιά είμαστε, ας μάθουμε επιτέλους να μην παίρνουμε ό,τι γλειφιτζούρι έχουμε μάθει να παίρνουμε από τα μικράτα μας...