Υπήρξε σκέψη για τους λόγους που οδήγησαν εμένα και πιθανόν και άλλους στην απόφαση να μην συμμετέχουν;
Ή απλά λέμε για την ανάγκη μιας συλλογικής δράσης που καλύπτει και συγχωρεί τα πάντα χωρίς να γίνεται αυτοκριτική;
Κώστα, νομίζω πως μέσω μιας ρητορικής ερώτησης δίνεις εσύ μια ερμηνεία που , τελικά, θεωρώ μειωτική.
Ναι, φυσικά υπήρξε σκέψη για το πώς φτάσαμε εδώ.
Πάντα προσωπικά μιλώντας, έχω κάνει αυτοκριτική σχεδόν σε όλα τα live που έχω εμφανιστεί σε ρόλο του συλλόγου, και κατ' ιδίαν οπουδήποτε έχω συναπαντήσει ατμιστές. Θα μπορούσα να την συνεχίζω επ' άπειρον (πολλοί από τους παρόντες στην συνέλευση μέχρι που μου έχουν βάλει χέρι γι αυτό, και αν θες το πιστεύεις...). Από σπίτι σε σπίτι δεν έχω πάει.
Αλλά εδώ και τώρα το ζήτημα δεν είναι αν εγώ προσωπικά ή το ΔΣ σύσσωμο ήταν καλό ή σκάρτο.
Αν θες να το δεις έτσι πες πως φάνηκα ή φανήκαμε λίγοι. Δεν θα προσπαθήσω να σε αντικρούσω αυτή τη στιγμή.
Όταν μιλάω για ΚΕΑ δεν μιλάω για εμένα ή εμάς. Μάλιστα, όπως και τότε που ιδρύθηκε (και που έβαλα υποψηφιότητα τελευταία στιγμή γιατί ούτε τότε υπήρξαν πολλοί πρόθυμοι), ζητάω ακριβώς το αντίθετο: ειδικά αν ήμασταν "κακοί", ας αναλάβει κάποιος να κάνει κάτι καλύτερο.
Οι δυνατότητες ενός συλλόγου δεν περιορίζονται από τις ικανότητες ενός προηγούμενου ΔΣ.
Το "δεν μπλέκομαι εγώ γιατί εσύ δε με ικανοποίησες" ταιριάζει σε κυβέρνηση, την οποία κάπως έτσι θα "τιμωρήσουμε". Όμως... πρωθυπουργός πάντα θα υπάρχει, γιατί πάντα κάποιος θέλει να γίνει πρωθυπουργός.
Εδώ μιλάμε για
ρόλο που δεν βλέπω απολύτως
κανέναν πρόθυμο να αναλάβει. Άρα μπορεί να καταργηθεί ο ρόλος. Φτάνουμε στο "δεν θα έκανα με τίποτα αυτό που κάνεις αλλά δεν το έκανες καλά". Τελικά θα ζητήσω κι εγώ κάποια αυτοκριτική και θα πω:
Μπείτε στο χορό, πάρτε μέρος και στο τέλος θα δούμε πόσο καλό ή κακό ήταν το 1ο ή το 2ο ή (ελπίζω) το 3ο ΔΣ.
Δεν έχουμε ανάγκη εμάς τους υπάρχοντες, αλλά ως ατμιστές κρίνω πως έχουμε ανάγκη έναν σύλλογο να μας εκπροσωπεί.
Αυτοκριτική μπόνους:
Το βασικότερο δικό μου λάθος σε όλη μου την εμπλοκή στον σύλλογο ήταν πως (παρά το ένστικτό μου) δέχτηκα να αναλάβω ένα ταλαιπωρημένο, ολιγομελές ΔΣ πέρυσι, αντί να ωθήσω σε εκλογές. Αν υπήρχε το παραμικρό δείγμα πως κάποιοι ενδιαφέρονταν τότε για να πάρουν τα πράγματά στα χέρια τους δεν θα το έκανα. Αλλά και τότε, όπως και το 2017 των πρώτων εκλογών και τώρα, πολλοί είναι οι πρόθυμοι να στραβώσουν, ελάχιστοι να δράσουν. Η "απόφαση των άλλων να μη συμμετέχουν" είναι το βασικό μοτίβο που συναντώ από το 2016 μέχρι σήμερα, με μια χούφτα λαμπρές εξαιρέσεις.
Αν θες περισσότερα... ΠΜ για καφέ!