Μπραβο Νασο αυτο ηθελα να πω κι εγω!Πρεπει να σεβομαστε τον χωρο του αλλου οπως εχουμε την απαιτηση να σεβονται οι αλλοι τον δικο μας.Ακομα κι αν δεν ενοχλουμε,δεν ειναι αναγκη να προκαλουμε.
Συμφωνώ. Δεν χρειάζεται επιδεικτικό άτμισμα μόνο και μόνο για να δείξουμε πως εμείς ατμίζουμε. Δεν δουλεύουμε με ποσοστά για τα μαγαζιά.
Αλλά στην προκλητική στάση άλλων, να ξέρουμε πότε έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
Λ.χ. αν ένας γονιός που φοβάται για το παιδί του ζητούσε ευγενικά να μην ατμίσουμε στον ίδιο χώρο, πώς θα μπορούσαμε να αρνηθούμε; Δεν ξέρουμε εμείς το ιστορικό του καθενός ή τις τυχόν παρενέργειες του παθητικού ατμίσματος.
Θα ήθελα πολύ να μου τύχαινε ένας μαγαζάτορας σαν τον παραπάνω όμως, να ξέσπαγα γιατί έχω πολλά μαζεμένα, αλλά τώρα με την κρίση - όπως είπε ο συνφορουμίτης παραπάνω - σε τραβάνε από το πεζοδρόμιο...
Και σε μια αντιπαραθεση με τον νομο που ξερουμε οτι υπαρχει ασαφεια , τι πιθανοτητες δινεις υπερ μας ?
Δεν απαγορεύεται το άτμισμα. Το πολύ να κερδίσεις μία τζάμπα βόλτα με περιπολικό, δωρεάν ξενάγηση στα γραφεία - πιθανόν και τα υπόγεια - του κοντινότερου αστυνομικού τμήματος, και θα έχεις την τύχη της γνωριμίας με τον αξιωματικό υπηρεσίας, μπορεί και με τον διοικητή.
Υποψιάζομαι ότι τα δυσκολότερα μέρη θα είναι αυτά που ακόμα και στην κρίση έχουν κόσμο, δηλ. όπου ο καταστηματάρχης μπορεί να απορρίψει πελάτες π.χ. σε αλυσίδες/πολυεθνικές/franchise ξενων σημάτων κτλ (που είναι πιο απρόσωπες και πιο κολλημένες με φανταστικούς η πραγματικούς κανονισμούς κτλ).
Όντως, σε αυτές θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί οι - ας πούμε - ιδιοκτήτες τους έχουν να αντιμετωπίσουν τους ρουφιάνους της μαμάς εταιρίας (περιοδεύοντες ελεγκτές) που ιγκόκνιτο μπαίνουν και βαθμολογούν, και αναλόγως παίζουν οι τιμές που αγοράζει από την μαμά εταιρία - μ' άλλα λόγια, αφορμές ψάχνουν να σταυρώσουν...