Πολύ μεγάλη και περίεργη κουβέντα ανοίξατε καλά μου παιδΓιά...
Κατ' αρχάς πρέπει να ξεχωρίσουμε δύο ξεχωριστές ατμιστικές περιόδους, προ και μετά TPD και ΦΚ στα έτοιμα υγρά αναπλήρωσης.
Στη μεν πρώτη περίοδο, κάθε μέρα είχαμε καινούρια υγρά, πολύπλοκες συνταγές και τεράστιο ανταγωνισμό κυρίως στην ποιότητα των υγρών αυτών. Προσοχή: όταν λέω ποιότητα, δεν εννοώ απαραίτητα εξαιρετικές πρώτες ύλες, εργαστήριο επιπέδου μελέτης του Έμπολα κλπ. Εννοώ ανάλυση γεύσης, layering, πιστότητα και γενικά ένα ατμιστικό αποτέλεσμα το οποίο να είναι τόσο καλό που δεν μετάνιωνε κανείς για τα €υρά που έσκαγε.
Στη δεύτερη περίοδο, τα έτοιμα υγρά είναι λίαν επιεικώς για τα μπάζα με τα SnV να κυριαρχούν στην αγορά. Τα οποία SnV μπορεί να περιλαμβάνουν και διαμαντάκια (ο [member=17746]paloukaros[/member] με προμήθευσε με ένα τέτοιο το Δεκέμβρη) αλλά κατά κανόνα δεν πλησιάζουν καν τις προδιαγραφές των λίγων παλιών καλών τίγκα στα διακετύλια υγρών.
Για τα υγρά της πρώτης περιόδου, δεν μπορούσες να πεις ότι παίζουν καλύτερα τα καπνικά/φρούτα/γλυκά στον τάδε ατμοποιητή. Με λίγο εμπειρία πάνω στις γενικότητες των προφίλ, μπορούσες άνετα να πεις ότι το τάδε συγκεκριμένο υγρό θέλει τον τάδε ατμοποιητή (την τάδε αρχιτεκτονική δηλαδή). Και φυσικά, είχες και την υποκειμενικότητα του πόση ένταση θέλεις. Εγώ ας πούμε το κεραμικό δεν το συμπάθησα ποτέ. Τόνιζε πολύ τις γλυκές νότες και πλάκωνε όλα τα επιμέρους στοιχεία ενός καλού υγρού. Παραδείγματα, άφθονα με τρανότερο όλων το παλιό καλό Τριμπέκα: δεν υπήρξε επισκευάσιμος ατμοποιητής (πλην ενός) ο οποίος να μπορέσει να το παίξει εφάμιλλα με ένα ταπεινό cartomiser.
Τα SnV τώρα, είναι μια πονεμένη ιστορία. Πολλά κιλά άρωμα, μικρή ανάλυση και layering κατά κανόνα και ταυτόχρονα ένας προσανατολισμός ο οποίος παραπέμπει σε πολλά watt. Και πολλές ισχύει αυτό που λένε, ότι "η γεύση του ντρίπερ δεν συγκρίνεται". Όταν μιλάς για ποσότητα, συμφωνώ απολύτως. Όταν μιλάς για ποιότητα, με λίγες εξαιρέσεις υγρών τα οποία έχουν μελετηθεί και δουλευτεί γι αυτό το ατμιστικό προφίλ, ούτε καν. Τρανότερο παράδειγμα (και πρώτο) αυτής της κατηγορίας, η πρώτη εμφάνιση των ODIN.
Τα καπνικά τώρα, χωρίζονται και αυτά σε δύο κατηγορίες: τα συνθετικά και τα ΝΕΤ. Τα μεν πρώτα είναι (πλην εξαιρέσεων) για τα μπάζα, τα δέυτερα είναι όνειρο. Και ακριβώς επειδή έχουν φυσική προέλευση, οι επιμέρους γεύσεις και επιγεύσεις τους αποδίδονται με λεπτότητα. Λεπτότητα που δεν θα μπορέσεις να εκτιμήσεις σε ένα ντρίπερ των 100 Watt. Και νιώθω υποχρεωμένος να κάνω αυτή τη σύγκριση, γιατί οι λίγο πιο παλιοί θυμόμεθα τους Cisco 306 και HH .357 εργοστασιακούς ντρίπερ.
Τη σήμερον τελικά, είναι πολύ λίγα τα υγρά τα οποία θα δώσουν σημαντικά μεγαλύτερες διαφορές σε ένα σφιχτοτζούρη και σε ένα ντρίπερ. Το ίδιο συμβαίνει και μεταξύ ατμοποιητών της ίδιας κατηγορίας.
Γενικά πάντως, ένα καλό ΝΕΤ, θέλει ατμοποιητή με μικρό χώρο ατμοποίησης και όχι πολύ μεγάλη απόσταση αντίστασης και επιστομίου ώστε να διατηρείται η θερμοκρασία του ατμού σε μέτρια προς τα κάτω επίπεδα. Τα καλά ΝΕΤ είναι σαν το καλό jamon: θερμοκρασία δωματίου.
24 Απαντήσεις
5456 Εμφανίσεις
