Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω πεταξει υγρα.
Ακομα κ τα πρωτα, πετρινα χρονια, αν κατι δεν μου αρεσε, η το μιξαριζα συνηθως με το fotia της ατμος, που σκεπαζε ολες τις περιεργες γευσεις, ή το χαριζα σε φιλαρακια εδω.
Φολα εχω φαει τελευταια απο ενα Skipper που μου εφερε αηδια σε βαθμο ξερασματος, κ παλιοτερα το θρυλικο για αλλους τριμπεκα... παιζει να ηταν το πιο απαισιο υγρο που εχω ατμισει... το οποιο ομως εχει φανατικους οπαδους.
Ταμπακιερα καργα, εδω κ καμποσους μηνες, σε συναρτηση με σκετη βαση η οποια ειναι εδω κ χρονια οτι καλυτερο για τα δικα μου γουστα.
Κ παντα υπαρχει κ το πολυαγαπημενο μου divino... σταθερη αξια
