Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων για το σεντόνι. Και πραγματικά δεν ξέρω αν χρειάζομαι βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη ή απλά να χτυπήσω το κεφάλι μου στο τοίχο.
Το γύρισα στο vaping πριν από 5 βδομάδες. Έπαθα μια τεράστια φλασια, για το τσιγάρο μια μέρα, ένιωσα πολύ εξαρτημένος. Αηδίασα με την εαυτό μου που δεν μπορούσα να αντέξω ούτε 2 ώρες χωρίς αυτό. Αηδίασα με το ότι πάντα είχα στο μυαλό μου να έχω πάντα μαζί μου τσιγάρα (2 πακέτα να μην ξεμείνω και 2 αναπτήρες πάλι για να μην ξεμείνω). Αλλά η ιδέα να κόψω το τσιγάρο με έφερνε κρύο ιδρώτα. Καπνιστής 22 χρόνια με βαριά τσιγάρα, τα τελευταία 4 κατάφερα να το κατεβάσω από 2 πακέτα στα 15 τσιγάρα και από 1 mg se 0,6. Αλλά παραπάνω δεν μπορούσα. Σαν ναρκομανής. Μέχρι και από το ύπνο ξυπνούσα για να καπνίσω και μετά να ξανακοιμηθώ. Μόλις μύριζα κάποιον να καπνίζει ήθελα να ανάψω και εγώ. Μπορεί να περπατούσα χιλιόμετρα για να πάω να βρω τσιγάρα αν ξέμενα, αλλά δεν ξέμενα, πάντα αγόραζα με κούτες και έχωνα πακέτα παντου, στο αυτοκίνητο, στην κουζίνα, στην τσαντα μου, από 1 σε κάθε πανωφόρι.
Και από σπόντα άκουσα για το ηλεκτρονικό(από γιατρό) και πήρα 1 πενάκι της πλάκας να δοκιμάσω. Το αποτέλεσμα ήταν ότι να μην ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου. Ενθουσιασμένος με το πενάκι τις 3 πρώτες μέρες(18mg, 2 μλ ανα ημερα), πήγα να κάνω ένα τσιγάρο την τέταρτη και αηδίασα, και λέω αυτό ήταν το έκοψα το τσιγάρο. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Αλλά έχω τρελαθεί με το vaping, να δοκιμάζω γεύσεις, μέσα σε αυτό το διάστημα πήρα ένα πιο σοβαρό pen mod. Μετά πήρα ένα ακόμα mod, 3 tanks, πολλές αντιστάσεις να μην ξεμείνω, και καμιά 30αρια 10μελα διάφορες γεύσεις για να δοκιμάζω και να μην ξεμείνω. Τρελαίνομαι και απολαμβάνω πάρα πολύ τις γεύσεις και το vaping. Κατέβασα από τα 18 στα 12, και ρουφούσα συνέχεια, τόσο που με έπιανε πονοκέφαλός από την νικοτίνη. Κατέβασα στα 6mg για να μην με πιάνει, και συνεχίζω ακάθεκτος το ρούφηγμα και mtl και dtl subohm. Πιπίλα. 10μελο την ημέρα. Αλλάζω τα tanks συνέχεια πάνω στο mod για να αλλάζω συνέχεια γεύσεις, και γουστάρω τρελά. Σαν πιτσιρικάς σε παιχνιδάδικο. Και αντέ λέω δεν πειράζει είναι καινούργιο χομπυ, θα φύγει η κάψα σε λίγο καιρό, απλά νιώθω σαν μέσα σε 5 βδομάδες να έχω κάνει fast forward αυτά που άλλοι έχουν κάνει σε 6 μήνες. Και μέσα σε όλα αυτά εκτός από την κάβα (30 μπουκαλάκια για να μην ξεμείνω) έχω κάνει κάβα σε ανταλλακτικά, μπαταρίες φορτιστές. Σήμερα πήγα βόλτα έξω και κουβάλησα μαζί μου 2 mod με τα τανκ, 2 μπουκαλάκια (για να μην ξεμείνω), 2 επιπλέον μπαταρίες (για να μην ξεμείνω) και έναν εξωτερικό φορτιστή (μήπως χρειαστεί αν ξεμείνω από ρεύμα).
Και γυρνάω σπίτι και βλέπω ότι αυτό το «μην ξεμείνω» με έχει κάνει να κουβαλάω για μια απλή βολτα( 4 ωρών) πιο πολλά συμπράγκαλα από τα 2 πακέτα τσιγάρα και όχι απλά ένα τίποτα(ας μην ρουφήξω βρε αδερφέ) ή έστω μόνο με το pen mod και όσο κρατήσει ένα tank των 2 μλ. Το γύρισα στο vaping γιατί δεν μπορούσα να κόψω το τσιγάρο, και ναι ο σκοπός επιτεύχθει. Με το vaping ούτε σύνδρομα στέρησης είχα ότι κάτι άλλο. Αλλά μετρώντας το πόσο κατανάλωση κάνω τώρα, πώς να έχω σύνδρομο στέρησης αφού μάλλον παίρνω περισσότερο νικοτίνη. (έκανα 15 τσιγάρα των 0,6 και τώρα κάνω 10 μλ των 6 mg/μλ.. ξέρω δεν συνδέονται οι προσλήψεις νικοτίνης στην μια και στην άλλη περίπτωση αλλά και πάλι η διαφορά είναι μεγάλη). Ναι έχω δει κάποια καλά. Δεν βρομάω και το στόμα μου και ολόκληρος και τα ρούχα μου, με αγκαλιάζουν πλέον τα παιδιά μου, είναι πιο οικονομικά από το τσιγάρο (δεν λαμβάνω υποψιν τις συσκευές.. τις θεωρώ επένδυση, μετράω μόνο υγρά και αντιστάσεις). Αλλά πέραν τούτων τι?
Παίρνω μάλλον πολύ νικοτίνη από ότι πριν, και ναι το vaping μάλλον κάνει λιγότερο κακό από το τσιγάρο αλλά πάλι τόση νικοτίνη κάτι θα κάνει και αυτή. Αλλά το πιο σημαντικό… σκέφτηκα ότι τελικά το μόνο που κατάφερα ήταν να αντικαταστήσω έναν εθισμό στο τσιγάρο (σαν μια παλαιών αρχών γκόμενα) με έναν ακόμα πιο έντονο εθισμό και εξάρτηση στο vaping (σαν μια καινούργια turbo γκομενα που σου ρουφάει το μεδούλι και το μυαλο). Έχω καταντήσει να σκέφτομαι πάλι το «μην ξεμείνω», να ρουφάω συνέχεια. Και πάνω από όλα έχω και το πακέτο τσιγάρα ( έχω αφήσει ένα πακέτο κλειστό να το βλέπω για να τσεκάρω τον πειρασμό) να με προσκαλεί σαν «πρωην» και να μου λέει «ανοιξε με , εγώ ήμουν πιο πολύ του χεριού σου, σταθερές αξίες».
Συγνώμη αν ακούγομαι τρελός, αλλά ήθελα κάπου να πω (γραψω) τον φόβο μου.