[justify]
ΘΕΜΑ: ΑΤΜΙΣΜΑ ΜΕ ΤΗΝ 0.7Ω[/justify]
Λειτουργία: Παραδόξως (τόσο για την aspire όσο και το pico ) τo μοντάκι διαβάζει την 0.7 σωστά (0.69-0.71)και όχι κατά 0.3-0,5Ω παραπάνω, εκτός κι αν σφίξουμε παραπάνω απ’ ότι πρέπει την περικεφαλαία, οπότε και παρουσιάζεται απόκλιση προς τα πάνω.
Την ξεκινώ από τα 16 και καταλήγω με την πάροδο των mL στα 17,5 το πολύ 18W. Παίζω επίσης με τα Watt, ανάλογα με τις τρύπες που έχω ανοικτές στο airflow. Μετά από κει η τζούρα γίνεται ζεστή και δεν μου αρέσει. Δεν μπορώ να καταλάβω την οδηγία της εταιρίας για χρήση από 18-23W. Εμπιστεύτηκα τον Μάκη (βλ #14 της προεπισκόπησης).
Αίσθηση τζούρας: Μου αρέσουν οι άνετες τσιγαρίσιες. Στη μία τρύπα και στα 16W, πάρα πολύ σφιχτός, θα πρέπει να έχεις κάνει ειδική προπόνηση στα μάγουλα. Στις δύο τρύπες και στα 16-16,5W, σφιχτός. Έχει την τζούρα του Κ1 της ίδιας εταιρείας που έκανα κάποτε. Νιώθω σα να είναι μπουκωμένος, σα να του λείπει κάτι. Στις τρεις τρύπες και στα 16,5 - 17W, μου κάθισε άριστα. Smooth άτμισμα και αρκετό ντουμάνι, όπως το θέλω. Που και που τον δουλεύω στην τέταρτη τρύπα στα 17,5W. Στην πέμπτη, ξεφεύγει απ’ τα γούστα μου. Κάθε φορά που τον έβαλα σ’ αυτήν ξαναγύρισα στην τέταρτη ή την τρίτη. Σε καμία περίπτωση δεν κάνει πνευμονικές, άντε με την πέμπτη να κάνεις –σχετικά δύσκολα – καμιά ημιπνευμονική. Το airflow είναι φοβερό. Δουλεύει και με μισές τρύπες και καταλαβαίνεις διαφορά. Γενικά η τζούρα του είναι η καλύτερη και η πιο παραμετροποιήσημη που έχω πάρει από εργοστασιακό ατμοποιητή.
Θόρυβος: Στις δύο πρώτες τρύπες εντελώς αθόρυβος. Στην τρίτη μόλις που ακούγεται. Στις άλλες δύο τρύπες ο θόρυβος είναι πολύ μικρός και απολύτως φυσιολογικός.
Γεύση: Είναι η καλύτερη που έχω πάρει από εργοστασιακό ατμοποιητή. Δεν μπορώ να την περιγράψω γιατί δεν είναι μετρήσιμη, απλά συγκρίσιμη.
Έχω την εντύπωση οτι τονίζει λίγο τις γλυκές γεύσεις. Παράδειγμα στο Turkish Tobacco της Liqua τονίζει λίγο περισσότερο το γλυκό συστατικό του (ανθόμελο) εις βάρος του καπνικού, αλλά αυτό είναι θέμα του υγρού που έχει «σεταριστεί» σε άλλου είδους ατμοποιητές, πριν αρκετό καιρό. Δεν ξέρω πως είναι οι επισκευάσιμοι (ούτε αυτοί των 25€, ούτε αυτοί των 150€) για να συγκρίνω. Αν η γεύση τους είναι αισθητά καλύτερη, την κάτσαμε.
Λαστιχίλα: Με καινούργια αντίσταση και για μερικές τζούρες μέχρι μισό τανκ, φέρνει μια ελαφριά πλην όμως αισθητή λαστιχίλα, που χάνεται σιγά σιγά, μέχρι που εξαφανίζεται τελείως. Την συναντώ και στον Melo 3 mini με τις αντιστάσεις 1.8 του Triton.
Υπο(υπερ)τροφοδοσία: Σε απανωτές τζούρες δεν παρουσίασε κάποιο πρόβλημα υποτροφοδοσίας. Επίσης καμία υπερτροφοδοσία. Από τότε που - κατά το αρχικό πότισμα της αντίστασης - σταμάτησα να ρίχνω υγρό γύρω από την κεντρική τρύπα της αντίστασης, αλλά μόνο από τις πλαϊνές (γεμίζοντας και αφήνοντας βέβαια 10 λεπτά να τραβήξει) σταμάτησαν σε όλους τους ατμοποιητές μου και οι μπουρμπουλήθρες.
Χτύπημα: Στα 16-17,5W και με υγρά 12mg πολύ καλό για τα γούστα μου, εντονότερο από αυτό του Triton mini με την 1.8 Clapton και σαφώς εντονότερο απ’ αυτό του Melo III mini με την 1.8Ω του Triton.
Διάρκεια: Έβγαλε με γνωστό εξολοθρευτή αντιστάσεων (Relax/Eliquid France) 30mL, στα 17W-17,5W χωρίς αισθητή αλλοίωση γεύσης. Την άλλαξα για ψυχολογικούς λόγους. Με το Gandalph/Lamda και το Turkish/Liqua, τα ίδια.
Κατανάλωση: Για τη μέτρηση της κατανάλωσης, πρέπει αρχικά να συμφωνήσουμε για μια (κοινή για όλους) μονάδα μέτρησης της κατανάλωσης (εύκολο) πέρα από την απλή (εμπειρική) αίσθηση και μετά να συμφωνήσουμε επίσης στο ποιες παράμετροι θα παραμείνουν σταθερές κατά τη σύγκριση (δύσκολο). Αν θέλω για παράδειγμα να συγκρίνω στον ναυτιλάκο την κατανάλωση της 0.7 με την 1.8 μπορώ να θεωρήσω –εύκολα- ως μονάδα μέτρησης τις τζούρες ανά mL. Το δύσκολο είναι στο να πετύχω την ίδια (πχ ως προς το ντουμάνι) τζούρα με τις δύο αντιστάσεις. Αν καταφέρω να μη βρίσκω αισθητή διαφορά σ’ αυτό που παίρνω με τις δύο αντιστάσεις, αλλά η μία από τις δύο μετρήσω οτι καταναλώνει αισθητά λιγότερα ή περισσότερα, τίθεται θέμα κατανάλωσης. Δεν έχω κάνει τίποτα απ’ τα παραπάνω, ούτε προτίθεμαι, γιατί δεν αντιλήφτηκα κάτι ακραίο. Είναι ευχαριστημένος με αυτό που παίρνω σε σχέση με αυτό που δίνω.
Χρήση της 0.7 στον Triton mini: Στον Triton Mini, έχω χρησιμοποιήσει όλες τις αντιστάσεις του κλασσικού ναυτίλου καθώς και την 1.8 Clapton. H τελευταία μου έδωσε καλύτερο χτύπημα, ντουμάνι, γεύση. Ο Triton Mini είναι γενικά πιο αεράτος από τον Ναυτίλο 2. Ο συνδυασμός του Triton Mini με την 0.7 έδωσε ελαφρά χειρότερα αποτελέσματα, από τον Ναυτίλο 2 (όχι τόσο στη γεύση όσο στην αίσθηση τζούρας), αλλά καλύτερα από την 1.8 Clapton που χρησιμοποιώ ως την καλύτερη για τον Triton Mini.
Συμπέρασμα: Πείστε με οτι -ως προς την αίσθηση του ατμίσματος - οι επισκευάσιμοι είναι αισθητά πολύ καλύτεροι (και ξεπαραδιάστε με). Αν δεν το καταφέρετε, θα μείνω εδώ που είμαι.