Eχθές η ΕΡΤ 3 είχε ένα ντοκυμανταίρ/έρευνα, ξένης παραγωγής, με τον τίτλο "Ατμός, Καπνός και Οίνος".
Το είχα μαρκάρει από την προηγούμενη και ξέχασα να το αναφέρω εδώ.
Το πρόβαλε κατά τις 12 το βράδυ και το ωριαίο επεισόδιο ασχολήθηκε μόνον με το άτμισμα, παρ' όλο τον τίτλο του. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν η αρκετή "αμερικανιά" (παρ' ότι γαλλικής παραγωγής), στην σκηνοθεσία. Ξέρετε...υπερβολή και γκριμάτσες και κινήσεις σε στυλ γελωτοποιού του παρουσιαστή.
Πέραν μιας γενικής αναφοράς για το πως, που, πότε και γιατί του ατμίσματος, οι ομιλητές μίλησαν (σχεδόν) έξω από τα δόντια για τα αλληλένδετα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας και την στάση των διαφόρων κυβερνήσεων.
Οι ομιλητές, από τον Μπουσάρντο μέχρι τον Φαρσαλινό, μίλησαν με στοιχεία για την ασφάλεια του ατμίσματος και την αποδεδειγμένη 90% λιγότερη βλαπτικότητά του έναντι του τσιγάρου.
Και δήλωσαν ελαφρώς απαισιόδοξοι για το εγγύς μέλλον, αφού οι νομοθέτες, όπως είπαν, απλώς δεν τους ακούνε. Τους δέχονται, παραλαμβάνουν τα κατατιθέμενα στοιχεία, ανέχονται αυτά που λέγονται, αλλά δεν τους δίνουν την παραμικρή σημασία. Τους γράφουν κανονικά...
Μόνο στην Αγγλία υπάρχει ένα ευνοϊκό κλίμα για το άτμισμα.