ΕισαγωγήΠέντε από τα υγρά της εταιρείας έπεσαν στα χεράκια μου για δοκιμή. Το πρώτο που έκανα φυσικά, ήταν να τα ανοίξω για να πάρω μια μυρωδιά. Δύο ήταν επίφοβα λόγω ονόματος, οπότε εκεί επικεντρώθηκα. Από αυτή την πρώτη γνωριμία λοιπόν, αποφάσισα να δοκιμάσω τα τέσσερα από τα πέντε και να δώσω το ένα «υπεργολαβία», καθώς το άρωμα του βουτύρου ήταν παρόν στο πέμπτο. Μπορεί να μην ήταν σε μεγάλο βαθμό, αλλά ακόμα και αυτό το λίγο έχω την εντύπωση ότι θα με χαλούσε και δεν θα μπορούσα να το κρίνω αντικειμενικά. Πάμε να δούμε τα υπόλοιπα ένα ένα λοιπόν.
ONE: Elderflower & Pear, 3mg, Phenomenon Zest, 0.28mm SS316, 2.0mm SC, 0.60Ω, TC, Drago Cotton.Συνδυάζοντας κλασσικό αγγλικό φρούτο και χλωρίδα, αυτό το υγρό προκαλεί μια αναζωογονητική καλοκαιρινή γεύση. Χειροποίητο, με χρήση εκχυλίσματος σαμπούκου και ανώτερης ποιότητας αρώματα, αποδίδει μια εκλεπτυσμένη, γλυκιά γεύση με μακρά επίγευση. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό.
Το εκχύλισμα σαμπούκου, προέρχεται από το δέντρο της κουφοξυλιάς. Και παρόλο που αυτές τις λέξεις στα ελληνικά, τις έμαθα μέσα από τα δύο τελευταία μέρη του Harry Potter, η λέξη elderflower μου ήταν γνωστή από τα φοιτητικά μου χρόνια, καθώς ο αγαπημένος μου χυμός μήλου είχε και από αυτό μέσα. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, αντικρίζουμε ένα ολοδιάφανο υγρό το οποίο αποδίδει ένα καταπληκτικό άρωμα από αχλάδι. Μέχρι στιγμής, το μοναδικό υγρό που θυμάμαι να έχει σοβαρή γεύση αχλαδιού, είναι το Loire Pear Macaron. Τα αρώματα που συναντώ τώρα, μου δημιουργούν υψηλές προσδοκίες. Όσο για το elderflower, ο συνδυασμός του με το αχλάδι δίνει ένα άρωμα που θυμίζει αρμπαρόριζα. Καθόλου κακή ιδέα νομίζω και γεμίζω τον ατμοποιητή στα γρήγορα.
Πράγματι, μία γλυκιά γεύση είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του υγρού. Πολύ καλή η απόδοση της γεύσης του αχλαδιού, με μία ένταση στο βάθος που θυμίζει ζαχαρωμένα φρούτα. Ελάχιστη οξύτητα, απειροελάχιστη πικράδα και τα λουλουδάτα αρώματα του elderflower φέρνουν στο μυαλό μου γεύσεις που έχω καιρό να τιμήσω. Στη ρινική εισπνοή, η απόδοση του αχλαδιού ως ζαχαρωμένο φρούτο εντείνεται ακόμα περισσότερο ενώ στην εκπνοή από τη μύτη, το υγρό θυμίζει ακόμα περισσότερο αρμπαρόριζα. Το χτύπημα είναι αισθητό αλλά όχι συνεχώς, σε στιγμές πάντως δείχνει να είναι αρκετά πιο έντονο από τριάρι υγρό. Το ντουμάνι πάντως είναι σαφώς πυκνότερο από ότι θα περίμενε κανείς για την 50/50 σύσταση του υγρού. Και πάμε τώρα στην επίγευση, η οποία είναι μακρά, επίμονη και με απλά λόγια φανταστική. Έχει όλα τα στοιχεία που συναντάμε και στον ατμό, με ισορροπία και καλή αναλογία. Αχλάδι, γλύκα και μια ιδέα από ζαχαρωμένα φρούτα.
Elderflower σκέτο, σε σιρόπι όπως κυκλοφορεί για χρήση σε κοκτέιλ, δεν έχω δοκιμάσει. Αν κρίνω όμως από την απόδοση του αχλαδιού καθώς και από τη συνολική εικόνα του υγρού, δείχνει να έχει και αυτό πιστότατη απόδοση. Αν κάτι θα άλλαζα σε αυτό το υγρό, θα ήταν να προσθέσω κάτι, δεν ξέρω τι, που να έκανε τη γεύση λίγο πιο crisp. Κατά τα άλλα, το θεωρώ εξαιρετικό υγρό το οποίο θα τιμήσω σίγουρα κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Η ισορροπία γεύσεων, νομίζω θα το κάνει το τέλειο συνοδευτικό για πικρές παγωμένες μπύρες, όπως και για βότκα με πάγο. Και μου βάζει και ιδέες για γλυκό κουταλιού, το οποίο εύκολα θα μπορέσει να αποτελέσει γαρνιτούρα σε διάφορα γλυκά. 95/100 εύκολα!
FOUR: French Tobacco, 6mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.85Ω, Drago Cotton.Μία ζεστή και πλούσια γεύση, γεμάτη υφή, με νότες ξηρών καρπών και μια ιδέα σοκολάτας, καραμέλας και ελαφρών μπαχαρικών. Δημιουργήθηκε με τη βοήθεια ειδημόνων του καπνού ώστε να μας δώσει μια εμπειρία δυνατής γεύσης και ικανοποιητικής τζούρας. Έχει ωριμάσει περισσότερο για να αποκτήσει πληρέστερο σώμα και μακρά επίγευση. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό.
Κατ’ αρχάς πρέπει να αναφέρω την εμπειρία μου με το μπουκαλάκι. Είναι μαύρο. Οπότε δεν μπορείς να καταλάβεις τι έχει μέσα. Όταν λοιπόν μου δώσανε το μπουκαλάκι, υπέθεσα ότι κάτι θα μου έχουν αφήσει. Πηγαίνοντας λοιπόν στο σπίτι, και έχοντας αποφασίσει να το δοκιμάσω πρώτο καθώς είχα ακούσει πολλά καλά πράγματα, έφαγα το άκυρο της ζωής μου. Μπορεί μεν τα αρώματα να ήταν εκεί αλλά κατάφερα και έβγαλα μόλις τρεις σταγόνες. Ξενέρρωμα. Ευτυχώς όταν με το καλό επέστρεψε ο Θάνος, μου έδωσε το 20μελο πλαστικό που είχε γεμίσει, και μπόρεσα να κάνω τη δοκιμή μου. Κατά δεύτερον, είναι το πολλοστό υγρό που δοκιμάζω, με όνομα French Tobacco ή French Pipe. Τα προηγούμενα, κινούνταν κατά κανόνα γύρω από ένα βαρύ καπνικό με αρώματα είτε ξύλου, είτε κερασιού, είτε μελιού, είτε συνδυασμούς όλων αυτών. Η περιγραφή από αυτό όμως, μας μιλάει για τελείως διαφορετικά πράγματα. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, τα αρώματα είναι φανταστικά. Ο καπνός είναι πίσω, και μπροστά εμφανίζεται η σοκολάτα, η καραμέλα και αρκετό φουντούκι. Αυτά τα τρία, συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους χωρίς να ξεχωρίζει κάποιο ιδιαίτερα, αλλά όλα μαζί αφήνουν ένα πολλά υποσχόμενο άρωμα. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Με την πρώτη τζούρα, καταλαβαίνω και συμφωνώ με τον ενθουσιασμό τον οποίο έχουν εκφράσει όλοι όσοι το δοκίμασαν πριν από μένα. Οι γεύσεις είναι λιτές και ισορροπημένες, με μία μίξη σοκολάτας, καφέ και καραμέλας σε πρώτο πλάνο, που στρογγυλεύει από τη βανίλια, ακολουθείται με ένα καβουρντισμένο στοιχείο και όλο αυτό περικλείεται σε μία καπνική βάση. Δυσκολεύομαι να καταλήξω σε συμπέρασμα, κατά πόσο αυτό το υγρό είναι ένα γλυκό καπνικό ή ένα καπνιστό γλυκό, δεν με χαλάει καθόλου όμως αυτή η οριακή του συμπεριφορά. Στη ρινική εισπνοή, το άρωμα του ψημένου καφέ και το καβούρντισμα των ξηρών καρπών, είναι τα κυρίαρχα στοιχεία, ενώ εκπνέοντας από τη μύτη, το υγρό είναι καθαρά καπνικό. Διακριτικό, χωρίς πολύ ένταση αλλά καπνικό. Το χτύπημα είναι πολύ ελαφρύ για 6ρι υγρό ενώ η παραγωγή ατμού και πάλι εντυπωσιακή. Τραβώντας μερικές ακόμα τζούρες ώστε να μπορέσω να επικεντρωθώ στην επίγευση, ανακάλυψα άλλο ένα στοιχείο στο υγρό, το οποίο δεν το είδα στην περιγραφή! Μία ιδέα από κάτι αλκοολούχο, που μοιάζει πολύ με ρούμι. Φυσικά, αλκοολούχα αίσθηση έχω ανακαλύψει σε πολλά υγρά τα οποία περιέχουν βανίλιες, οπότε ενδέχεται να οφείλεται και σε αυτό. Αν όμως είναι το μυστικό συστατικό το οποίο δίνει μυστήριο στο υγρό, από τη μία μπράβο τους που το έκρυψαν καλά, από την άλλη μπράβο στον ουρανίσκο μου αν και εφόσον το πέτυχα! Η επίγευση, δεν είναι ούτε έντονη, ούτε επίμονη όπως μας λέει η περιγραφή. Είναι ξυλώδης, με καπνική αίσθηση και με τα γλυκά στοιχεία να εμφανίζονται πίσω από τις καπνικές και καβουρντισμένες νότες. Θεωρώ μείον την έλλειψη έντασης στην επίγευση, καθώς είναι πολύ ωραίο το υγρό για να τελειώνει τόσο γρήγορα αυτή η γευστική εμπειρία.
Τελικά, δεν κατάφερα να το κατατάξω: Καπνικό με γλυκές νότες, ή γλυκό με καπνικές – καπνιστές νότες? Ίσως είναι καλύτερα μερικές φορές να μην προσπαθούμε να βάλουμε τα πάντα σε κατηγορίες. Και αυτό το υγρό είναι ένα τρανό παράδειγμα. Μετά από 4 χρόνια στον ατμό, δύσκολα πλέον εντυπωσιάζομαι από καπνικά τα οποία δεν αποτελούν προϊόν απόσταξης ή εκχύλισης. Και αυτό είναι από τα καλά, με μοναδικά σοβαρά μειονεκτήματα την έλλειψη διάρκειας και έντασης στην επίγευση και την μπόλικη μάκα. 97/100 με άνεση.
SIX: London Gin, 3mg, Phenomenon Zest, 0.28mm SS316, 2.0mm SC, 0.60Ω, TC, Drago Cotton.Τίποτα δεν είναι πιο απολαυστικό ύστερα από μια μεγάλη μέρα, από ένα δροσιστικό Gin & Tonic. Ένα ποτό με γλυκόπικρη γεύση, που έχει την ιδιότητα να καθαρίζει τους γευστικούς κάλυκες και να αφήνει μια ξηρή επίγευση, και έχει γίνει θεσμός στην Αγγλία. Για να μπορέσουμε να αναπαράγουμε το καλύτερο London Gin, ως συμπλήρωμα της παραδοσιακής προσθήκης σπόρων κέδρου, προσθέσαμε αγγλικό τριαντάφυλλο, αγγούρι, στυμμένο λεμόνι και μια ιδέα μέντας για επιπλέον γεύση. Αυτός ο εκλεκτικός συνδυασμός γεύσεων, αποδίδει στην εντέλεια την αίσθηση του πρώτου Gin & Tonic της ημέρας, με μία γλυκόπικρη γεύση στην αρχή που γίνεται πιο απαλή και υγρή όταν μπαίνει το λεμόνι, λίγο πριν εμφανιστεί και η μέντα στο φινάλε. Άλλη μια περιγραφή σεντόνι που μου κινεί το ενδιαφέρον. Κατά πρώτον, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία υγρών αναπλήρωσης τα οποία κινούνται στα αλκοολούχα, είναι λίαν επιεικώς αίσχος και κατά δεύτερον γιατί κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί σε ένα καλό Gin με Lime και Tonic. Και προσωπικά, έχω περάσει πολλά καλοκαιρινά και όχι μόνο βράδια, παρέα με Bombay Sapphire. Όχι ότι με χαλάει το Tanqueray, απλά θεωρώ ότι ο τρόπος παρασκευής και οι αναλογίες αρωματικών στο Bombay είναι πιο πολύ στα γούστα μου.
Πράγματι, το άρωμα που αναδίδει αυτό το ολοδιάφανο υγρό, είναι φανταστικό. Καταλαβαίνεις τον κέδρο, καταλαβαίνεις το αγγούρι και καταλαβαίνεις τη μέντα. Αυτό το τριαντάφυλλο, δεν το βρήκα πουθενά, ενώ το λεμόνι, μοιάζει περισσότερο με την απόδοση που παίρνουμε από τη Λουΐζα παρά από στυμμένο λεμόνι. Δεν άντεξα να περιμένω και πολύ οπότε γέμισα το Φαινόμενο και ξεκίνησα.
Άλλη μια φανταστική γεύση από την εταιρεία. Το πρώτο πράμα που εμφανίζεται, είναι η μέντα μαζί με το λεμόνι. Αυτά κάθονται πάνω στη γλώσσα, και δημιουργούν αυτή την αίσθηση του παγωμένου ποτού, χωρίς όμως να υπάρχει τόση ένταση ώστε να καλύπτει τα υπόλοιπα. Η γεύση της μέντας βρίσκεται εκεί σε μικρό βαθμό, και δείχνει ότι έχει γίνει εξαιρετική, αλλά όχι τέλεια, δουλειά στις αναλογίες. Στη διάρκεια της τζούρας, εμφανίζονται οι νότες του κέδρου, οι οποίες δεν είναι δυστυχώς αρκετά δυνατές για να μπορεί να πει κάποιος ότι αυτό είναι Gin. Τέλος, το αγγούρι, το οποίο κυκλοφορεί στο στόμα σε όλη τη διάρκεια της τζούρας, και περισσότερο φέρνει σε φλούδα. Ούτε αυτό είναι έντονο, ούτε είναι εύκολο να το αναγνωρίσεις, αν δεν έχεις δοκιμάσει πριν το Frosty Cucu του Zetel. Και εδώ όμως, εύκολα θα μπορούσε να το εντοπίσει κάποιος ως καρπουζόφλουδα. Το λεμόνι, αποδίδεται όπως στο άρωμα, περισσότερο ως Λουΐζα δηλαδή παρά ως χυμός ή ξύσμα. Στην εισπνοή από τη μύτη, ο κέδρος είναι πλέον ξεκάθαρος, ενώ η μέντα δυναμώνει αρκετά σε σημείο να παγώνει. Στην εκπνοή από τη μύτη, ένα και μοναδικό είναι το κυρίαρχο στοιχείο, και αυτό είναι το άρωμα του λεμονιού. Μετά από λίγο, έρχεται και λίγη μέντα, όχι όμως σε μεγάλο βαθμό. Το χτύπημά του θα το χαρακτήριζα μέτριο, αλλά προφανώς αυτό οφείλεται και στη χρήση μέντας, ενώ η παραγωγή ατμού, είναι κάπως παραπάνω από την αναμενόμενη για 50/50 υγρό. Η επίγευσή του, είναι αρκετά επίμονη, όχι όμως αρκετά έντονη. Παρόλα αυτά ευχάριστη, με νότες λεμονιού και κέδρου, και μία ελαφρά δροσιά από το στρώμα που έχει αφήσει η μέντα στην διάρκεια της τζούρας.
Προσωπικά το υγρό μου άρεσε. Πολύ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι όσο καλό όσο θα μπορούσε να είναι. Και θεωρώ ότι αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί αν αλλάζανε κάποια πράγματα στη σύσταση. Συγκεκριμένα, λιγότερο λεμόνι, περισσότερο κέδρο, λίγο ακόμα αγγούρι και την προσθήκη κάποιου βελτιωτικού ώστε να αφήνει μία κάπως πικρή και στυφή αίσθηση στο στόμα. Και φυσικά, αρκετά λιγότερη μέντα, παρόλο που στην παρούσα φάση τη βρίσκω ευχάριστη. Απλά, διαβάζοντας την περιγραφή και τραβώντας τις τζούρες μου, νομίζω ότι ατμίζω κάτι άλλο. Αν δεν υπήρχε περιγραφή και μου ζητούσε κάποιος να το ατμίσω, θα το βαθμολογούσα με κάτι κοντά στο 90/100. Στην παρούσα φάση όμως, δεν μπορώ να δώσω κάτι πάνω από 80/100. Και επαναλαμβάνω: μου άρεσε.
FIVE: Strawberries & Cream, 3mg, Kayfun lite plus, 0.25mm Kanthal D, 2.5mm Spaced, 1.19Ω, Nakamitchi.Λίγες εμπειρίες μπορούν να ξεπεράσουν εκείνα τα ατέλειωτα καλοκαιρινά απογεύματα που περνάμε στον κήπο, απολαμβάνοντας φρέσκιες φράουλες και κρέμα Devonshire, παρέα με ένα ποτήρι σαμπάνια. Η αναβίωση αυτού του απογευματινού εδέσματος, ήταν επιβεβλημένη. Αυτό το υγρό, παράγει τόνους γεύσης που ζωντανεύουν με το που φεύγει από το τανκ, και δίνει την εμπειρία του να βυθίζεις τα δόντια σου σε μια φρέσκια, ζουμερή φράουλα, λίγο πριν μπει και η κρέμα στο κόλπο, αφήνοντας μια επιδόρπια επίγευση που θα σε κάνει να θες κι άλλο. Υπερπαραγωγή στα σίγουρα η περιγραφή, και μου δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα. Κατά πρώτον, «ουκ εν τω πολλώ το ευ», η με απλά ελληνικά «όπου ακούς πολλά καλάθια, κράτα μικρό καλάθι». Παρόλο που μέχρι στιγμής η εταιρεία έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα, οι περισσότερες εμπειρίες μου από επικές περιγραφές, είναι αρνητικές. Κατά δεύτερον, κρέμα. Πόσο μάλλον Devonshire, που είναι πηχτή, όχι σφιχτή και λιπαρή όσο δεν φαντάζεστε, ούτε βουβαλίσια να ήταν. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, η μυρωδιά της φράουλας ήταν εκεί. Όπως όμως ήταν και επιβλητικά εκεί, και η γαλακτώδης μυρωδιά της κρέμας. Αποφάσισα λοιπόν να δώσω το υγρό υπεργολαβία στον αγαπητό φίλο metallinos, κατά κόσμο Θάνο. Και έχει να μας πει τα εξής γι αυτό το υγρό:
Κάποια στιγμή στην πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου κατέφθασαν στην Κέρκυρα κάποια υγρά της Simple Vapes Co. Είχα ήδη πληροφορηθεί από μέρες την επερχόμενη άφιξη τους οπότε είχα ήδη ρίξει μια ματιά online να δω περί τίνος πρόκειται. Η αλήθεια είναι ότι η γενικότερη εικόνα-ατμόσφαιρα που αποκόμισα διερευνώντας το site της εταιρίας ήταν εντυπωσιακή. Το site λιτό αλλά super minimal & classy, το ίδιο και η συσκευασία αλλά και το labeling των υγρών. Είμαι άνθρωπος του marketing και αντιλαμβάνομαι ότι όταν μία εταιρία όχι μόνο προσπαθεί, αλλά και καταφέρνει να εμπνεύσει και να προϊδεάσει με αυτόν τον τρόπο το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει επενδύσει πολύ χρόνο και ενέργεια σε αυτό, πόσο μάλλον (υποθέτω) και για το core business της, τα ίδια τα υγρά και τις συνταγές της! Αμέσως λοιπόν οι προσδοκίες μου ανέβηκαν. Τη μέρα που παρελήφθησαν τα υγρά όμως έπρεπε να φύγω για ταξίδι, οπότε και πήρα μαζί μου δύο από αυτά μόνο, το French tobacco και το Strawberries & Cream. Δοκίμασα αρχικά το French Tobacco το οποίο και λάτρεψα. Όμως γι’ αυτό το υγρό ο ίδιος ο Τρύφωνας θα προσπαθήσει να σας μεταφέρει την εμπειρία του, κάτι που το κάνει πολύ αρτιότερα από εμένα. Αργότερα στη μέρα έπλυνα καλά (γιατί το French tobacco είναι πολύ επίμονο υγρό) τον Kayfun lite plus και δοκίμασα το Strawberries & Cream. Μετά από αρκετές μέρες και αφού είχα επιστρέψει στη βάση μου, ο Τρύφωνας μου είπε ότι ετοιμάζει το review για τα Simple Vape και μου ζήτησε για λογαριασμό του να περιγράψω την εμπειρία μου με το συγκεκριμένο υγρό λόγω της γνωστής σε όλους μας πλέον απέχθεια του προς τα γαλατο-κρεμο-βουτυράτα υγρά.
Η περιγραφή με έβαλε να ψάχνω πληροφορίες για την Devonshire Cream και ποιες οι διαφορές της με τις υπόλοιπες. Για αυτούς που έχουν όρεξη μπορούν να ρίξουν μια ματιά στο παρακάτω link
http://www.thekitchn.com/whats-the-difference-clotted-c-87144 Καταρχήν ανοίγοντας το μπουκαλάκι, σου έρχεται να το πιεις το υγρό. Γλυκιά φράουλα, ξεκάθαρα! Και κρέμα! Μιαμ! Από άρωμα σκίζει!
Πάμε λοιπόν. Γέμισμα ατμοποιητή με το πολύ παχύρρευστο για 50-50 υγρό, φρεσκοστημένη αντίσταση στα 1.19Ω, 15 watts και ωωωω!!! Απόλαυση! Μια συνταγή που λίγο πολύ τώρα τελευταία έχει γίνει «μόδα» με αυξημένο εμπορικό ενδιαφέρον και πολλοί κατασκευαστές προσπαθούν να δώσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ο καθένας με διαφορετική προσέγγιση. Έτσι και εδώ. Παρόμοια συνταγή, παρόμοια υλικά, διαφορετικό αποτέλεσμα. Με την πρώτη τζούρα λοιπόν υπάρχουν οι διαφορές από τα αντίστοιχα υγρά των άλλων εταιριών. Η φράουλα εδώ είναι, αν όχι κυρίαρχη, σίγουρα ίση με την κρέμα σε ένταση! Γλυκιά η φράουλα αλλά και όξινη! Και έντονη! Πιο έντονη απ’ ότι έχουμε συνηθίσει σε παρόμοια υγρά. Και η κρέμα διαφορετική. Μερικές απανωτές τζούρες για να καταλάβω μήπως ήταν η ιδέα μου για την ένταση της φράουλας αλλά δεν… Πολύ δυνατή η φράουλα εδώ. Η κρέμα επίσης διαφορετική από αυτές που έχουμε συναντήσει. Εδώ η κρέμα είναι όντως κρέμα και δεν υπάρχει ίχνος γάλακτος. Π. χ. στο unicorn το κρεμώδες σύνολο περιέχει μπόλικη και παχιά κρέμα και πολύ λίγο γάλα (τον οποίο συνδυασμό προσωπικά λατρεύω), ενώ στο Milkman η κρέμα είναι αρκετή, καθώς επίσης και το γάλα εμφανέστατο, ίσως και περισσότερο από την κρέμα. Επιστροφή στο υγρό μας λοιπόν. Η κρέμα ωραιότατη! Όχι παχιά, όχι σαν του unicorn. Κρέμα απλή, κίτρινη, ωραία και όχι πολύ γλυκιά! Γλυκιά αλλά όχι τόσο! Διαφορετικό υγρό από τα άλλα. Η ένταση του αρώματος του υγρού είναι φοβερή. Σίγουρα κάποιος μπορεί και να το αραιώσει ελαφρώς αν είναι προσεκτικός στις ποσότητες γιατί τα κρεμώδη υγρά χαλάνε εύκολα με την αραίωση. Πρέπει να είναι και εντονότερο από το unicorn σαν σύνολο. Τόσο που σε ξενίζει. Ειδικά με την ένταση της φράουλας που έχει το συγκεκριμένο. Συνεχίζω να το ατμίζω με πάθος για να πείσω λίγο τον εγκέφαλο μου συνηθίσει λίγο την ένταση των υγρών και να βρει την ισορροπία. Ανεβοκατεβάζω και λίγο τα watt να δω αν συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο. Δε μπορώ να πάω και πολύ ψηλά με τον lite plus. Στα 23 watts και αφού έχω σιγουρέψει την τροφοδοσία για τουλάχιστον 2-3 τζούρες στον lite plus η φράουλα αγριεύει ακόμα περισσότερο και η κρέμα αποκτά ρόλο συνοδευτικού background. Σα να σολάρει η κιθάρα και πίσω να παίζει το μπάσο. Πολύ δεμένα μεταξύ τους παρόλα αυτά τα δύο αυτά αρώματα. Ίσως είναι το ξινό της φράουλας που δίνει αυτή την εντύπωση. Ξέρω ότι η ξινούτσικη φράουλα σε αυτό το συνδυασμό με την κρέμα αρέσει σε πολλούς. Αυτοί θα ξετρελαθούν με αυτό το υγρό ειδικά στα πιο πολλά watts. Εγώ το προτιμώ τελικά γύρω στα 13 watts του lite plus που η κρέμα είναι πιο διακριτή αλλά και η φράουλα λιγότερο όξινη και λιγότερο επιθετική. Συνεχίζω στα 13 watts από εδώ και πέρα. Το βάθος του υγρού είναι ωραίο λόγω της ωραίας ισορροπίας της κρέμας. Στη ρινική εισπνοή κυριαρχεί το ξινό της φράουλας και η πολύ ισορροπημένη κρέμα σε μικρότερη όμως ένταση. Ομολογουμένως ωραία η αίσθηση αν και προσωπικά προτιμώ σε αυτού του είδους τα υγρά τη φράουλα λιγότερο όξινη και περισσότερο γλυκιά. Αυτό όμως είναι καθαρά προσωπικό γούστο. Η ρινική εκπνοή διαφορετική. Πιο φλατ το σύνολο αλλά η φράουλα πιο μαζεμένη και σαφώς λιγότερο όξινη. Η επίγευση σαφώς λιγότερο επίμονη από άλλα υγρά του είδους με τη διαφορά ότι κυριαρχεί το όξινο στοιχείο της φράουλας και ακολουθεί στο βάθος λίγη γλύκα προερχόμενη από την κρέμα. Η παραγωγή ατμού είναι πλούσια για 50-50 υγρό και το χτύπημα για 3ρι αρκετά δυνατό.
Να αναφέρω επίσης ότι προ ολίγων ημερών δοκιμάσαμε σε έναν Mutation X V4 ενός φίλου συνατμιστή σε μπόλικα watts (30-50) με τη σειρά Strawberries & Cream – Milkman – Unicorn και καταλήξαμε και οι δύο στο ίδιο συμπέρασμα το οποίο έχω αναφέρει και παραπάνω. Ότι το Milkman έχει το περισσότερο γάλα από όλα, και η φράουλα του είναι μικρότερης έντασης όντας γλυκιά και ελαφρώς όξινη. Το unicorn έχει κυρίως κρέμα/κρέμες και πολύ λίγο γάλα με πιο απαλό το άρωμα της γλυκιάς κατά κύριο λόγο φράουλας ενώ το Strawberries & Cream περιέχει μόνο κρέμα (και όχι τόσο γλυκιά) και φράουλα (γλυκιά αλλά κυρίως όξινη) σαφώς σε μεγαλύτερη ένταση από ότι τα άλλα δύο.
Σαν συμπέρασμα να πω ότι το υγρό είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα και είναι πραγματικά υπέροχο. Τώρα που ξαναδιαβάζω την περιγραφή συνειδητοποιώ ότι ο κατασκευαστής όντως αναφέρει τη φράουλα ως πρωταγωνιστή στο υγρό αυτό. Και πολύ σωστά κάνει. Γιατί ακριβώς περί αυτού πρόκειται! Τώρα που το σκέφτομαι, το Sweet Pony’s Milk της Follow the White Rabbit αν και πολύ διαφορετικό υγρό έχει «παρόμοιο χαρακτήρα»! Δηλαδή το όξινο της φράουλας να ξεχωρίζει λιγάκι από το σύνολο. Επίσης ο κατασκευαστής αναφέρει στην περιγραφή ότι θα νιώσουμε ότι αρχικά δαγκώνουμε μια φρέσκια γλυκιά φράουλα με την κρέμα ως συνοδευτικό. Εάν η φρέσκια συνεπάγεται και ξινή (φυσιολογικό) τότε ναι! Έτσι είναι περίπου τα πράγματα. Η κρέμα βέβαια είναι παρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας Όσοι λοιπόν είναι φανατικοί των υγρών αυτού του τύπου αλλά προτιμούν τα υγρά με κρέμα από τα υγρά με γάλα, τους προτείνω να το δοκιμάσουν. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα το απολαύσουν! Τρύφωνα νομίζω ότι το υγρό αυτό αξίζει ένα καλό βαθμό γιατί είναι ευχάριστο, ισορροπημένο, δυνατό και επίσης είναι αυτό που υπόσχεται!
Κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω το Θάνο που μπήκε στον κόπο και μάλιστα υπό «αντίξοες» συνθήκες. Φτου σου λεβέντη μου, μια χαρά το πας το γράψιμο! Και μου κάνεις πολύ εύκολη τη βαθμολόγηση με την λεπτομερέστατη ανάλυσή σου. Νομίζω ότι το 90/100 ανταποκρίνεται μια χαρά στην περιγραφή σου.
Τον διαβάσατε, τον λάβατε υπ’ όψιν, τέλος. Αν δεν είχα εμπιστοσύνη στην κρίση του όσον αφορά τα κρεμώδη, δεν θα τον «έχωνα» να κάθεται να γράφει. Το συμπέρασμα που βγάζω από τα λεγόμενά του είναι ότι αν οι φραουλόκρεμες είναι το πεδίο που σας αρέσει να κινείστε, φαίνεται ότι το υγρό αυτό την αξίζει μια ευκαιρία.
Three: English Toffee & Banana, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.32mm Kanthal D, 2.5mm SC, 1.04Ω, Drago Cotton.Συνδυάζει 2 γεύσεις που έχουν διαπρέψει στη διάρκεια του χρόνου, ώστε να μας δώσει μία ξεχωριστή και νοσταλγική γεύση. Η γευστική εμπειρία ξεκινάει με καραμέλα και γεύση toffee και εξελίσσεται σε ένα φρουτώδες τελείωμα με μπανάνα, με διακριτικές νότες φιστικιού σε όλη του τη διάρκεια. Τελειοποιήθηκε με τον καιρό και κατασκευάστηκε προσεκτικά ώστε να δίνει μια αυθεντική και ζεστή γεύση. Το τι είναι το Toffee ακριβώς, μπορείτε είτε να το googlάρετε, είτε να διαβάσετε μία ανάλυση που είχα κάνει όταν είχα δοκιμάσει το Black Flag Fallen MMXV. Η αλήθεια είναι ότι όπως και τότε, η ύπαρξή του με τρομάζει, καθώς είθισται να υπερέχει το βούτυρο σε αυτή τη γεύση. Η μύτη μου όμως μου λέει ότι δεν είναι βουτυράτο αυτό το υγρό, οπότε αποφάσισα να το δοκιμάσω.
Ανοίγοντας το μαύρο μπουκαλάκι από αυτό το υγρό, τα αρώματα είναι εξαιρετικά περίεργα και δεν θυμάμαι να τα έχω συναντήσει ξανά σε υγρό. Άγουρη μπανάνα, μάλλον η φλούδα της, και όταν τραβάς πολύ δυνατή αναπνοή από τη μύτη, εμφανίζεται στο βάθος εκείνη η τρομακτική αλκοολική μυρωδιά καραμέλας που έχει στοιχειώσει στο παρελθόν τις υγροδοκιμές μου! Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και ξεκίνησα.
Ξεκάθαρα τα πράγματα, και η μύτη μου δεν με γέλασε. Σαν να δαγκώνεις μπανάνα όχι και πολύ κίτρινη, με τη φλούδα της, χωρίς όμως αυτό το ξερό και στυφό τάγκισμα που σίγουρα όλοι θα έχετε νιώσει από κάτι ξεχασμένες ίνες πάνω στη μπανάνα. Και όλο αυτό, με ένα απειροελάχιστο δείγμα από σιρόπι καραμέλας. Τόσο ελάχιστο, που αν δεν είχα διαβάσει την περιγραφή, θα νόμιζα ότι πρόκειται για κάποιο γλυκαντικό με καπνιστές νότες. Οι τελευταίες, μάλλον οφείλονται στα υποτιθέμενα φιστίκια, που θεωρώ ότι έχουν περισσότερο αίσθηση από καρύδι. Στην εισπνοή από τη μύτη, δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα, εκτός της οξύτητας η οποία γίνεται πολύ πιο αισθητή. Στην εκπνοή από τη μύτη, δεν υπάρχει κάτι το αξιοπρόσεκτο, μάλλον αδιάφορη η ρινική εκπνοή. Το χτύπημα είναι μέτριο προς ελαφρύ, αλλά μένει ένα ψιλοκάψιμο στη γλώσσα, ενώ η παραγωγή ατμού, είναι στα απολύτως αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση, είναι ένα κλικ ακριβώς πάνω από το ανύπαρκτη και δεν έχει να δώσει κάτι παραπάνω από μια άτονη γεύση ίδια με την εισπνοή. Αυτό που γύριζε όμως στη σκέψη μου όλη την ώρα που το δοκίμαζα, είναι ότι δεν μπορώ να το δω να ταιριάζει με κάτι άλλο ως συμπλήρωμα. Ίσως με κάποιο ρούμι και ανανά ως ποτό, αλλά τίποτα άλλο. Το μοναδικό πράγμα που μου θύμισε γευστικά, είναι μια ράτσα μπανάνας, η plantain η οποία σερβίρεται τηγανιτή ως συνοδευτικό στην Κεντρική Αμερική και μέρη της Καραϊβικής.
Αυτό το υγρό, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Και αυτό είναι που το κάνει το σήμα κατατεθέν της εταιρείας, τουλάχιστον σε σύγκριση με τα υγρά της που δοκίμασα: είναι το πιο Simple από όλα. Κάποια κομμάτια του μου άρεσαν, και αυτό με κάνει να ανησυχώ. Αυτό όμως, δεν αναιρεί το ότι απέχει παρασάγγας από την περιγραφή, όπως και αυτό που είμαι σίγουρος ότι ήθελε να αποδώσει ο κατασκευαστής. Και όλα αυτά, διαμορφώνουν το βαθμό του στο 74/100
ΣυμπέρασμαΔοκίμασα μόνο πέντε από τα μπόλικα υγρά που διαθέτει η εταιρεία. Βασικά, 4 καθώς ο φίλος Θάνος, θυσίασε αρκετό από το λίγο ελεύθερο χρόνο του για να γράψει γι αυτό. Δεν θεωρώ ότι είναι δόκιμο να καταλήξω σε συμπέρασμα με την σκληρή έννοια της λέξης. Ξέρω όμως ότι βρήκα σίγουρα δύο διαμάντια σε αυτά τα λίγα, και δεν βλέπω την ώρα να πέσουν στα χέρια μου και τα υπόλοιπα της εταιρείας. Δίκοπο μαχαίρι θα μου πείτε, καθώς μπορεί είτε να είναι φανταστικά, είτε να μην ατμίζονται καν. Αυτό που μπορώ να πω όμως με σιγουριά, είναι ότι όντως τα υγρά είναι Simple. Και στις σχετικά εξελιγμένες ατμιστικά εποχές που ζούμε (βασικά εμβρυϊκές είναι ακόμη, αλλά σε σχέση με το 2012, είναι όντως εξελιγμένες), με τα πολύπλοκα αρώματα τα οποία βρίσκονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ένα υγρό, είναι σημαντικό να υπάρχουν εταιρείες που ξεφεύγουν από αυτό το μοτίβο, παρουσιάζοντας γνώριμες και απλές γεύσεις, με συνδυασμούς λίγων γεύσεων, ώστε να μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας ένα τέτοιο απλοϊκό υγρό ως καταφύγιο. Κάτι για να καθαρίσει ο ουρανίσκος, κάτι που να μας θυμίζει ότι το άτμισμα μπορεί να είναι απολαυστικό χωρίς πολλά πολλά. Εύκολα θα συστήσω για δοκιμή το French Tobacco και το Elderflower & Pear. Με φειδώ το London Gin (αν και μου άρεσε) και με επιφύλαξη το English Toffee & Banana. Για το Strawberries & Cream, ότι πει ο Θάνος!
Αυτό, όπως και τα άλλα που έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου
21 Απαντήσεις
5122 Εμφανίσεις
