Η σκέτη βάση δεν είναι μαγκιά, δείγμα εμπειρίας ή ατμιστικής ωριμότητας -όπως και τίποτα στο άτμισμα.
Είναι κάτι που αν σου προκύψει την σωστή στιγμή (ή την στιγμή που το έχεις ανάγκη) μπορεί να κολλήσεις με την απλότητά του.
Αυστηρά μιλώντας, οι λιγότερες ουσίες πιθανόν να είναι και ηπιότερες για τον οργανισμό μας.
Σίγουρα είναι καλύτερες για τις αντιστάσεις μας.
"Τι γυρεύει σε έναν καλό ατμοποιητή;"
Η δουλειά του καλού επισκευάσιμου δεν είναι μόνο η γεύση... Δίνει απαλότερο ή/και πλουσιότερο ατμό, πολύ φτηνή αλλαγή αντιστάσεων, παιχνίδι με τα στησίματα, δυνατότητα ελέγχου θερμοκρασίας, πιο ελεγχόμενα υλικά. Δηλαδή πλεονεκτήματα που τα θέλει και αυτός που ατμίζει βάση. Αλλά και η γεύση της αλλάζει.
"Ποιά γεύση; Αφού δεν έχει γεύση!"
Έχει, όλα έχουν, ακόμα και το νερό. Απλά είναι πιο ουδέτερη γεύση και την αντιλαμβανόμαστε κυρίως όταν αλλάζει προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Όποιος βρέθηκε σε μέρος με νερό διαφορετικό από της πόλης του ξέρει τι λέω! Την ήπια γεύση της βάσης την αντιλαμβάνεσαι όταν κάνεις άλλη βάση και καταλάβεις την διαφορά. Γίνεται όμως κάπως πιο αισθητή σε έναν καλό ατμοποιητή και, αν σου ταιριάζει, την χαίρεσαι περισσότερο.